Wyżeł niemiecki szorstkowłosy

To pies pracujący, bardzo przywiązany do bliskich, darzący ich bezgranicznym uwielbieniem. 

Ten entuzjastyczny pies uwielbia zabawę z bliskimi.

Wyżeł niemiecki szorstkowłosy jest energiczny i dynamiczny w pracy oraz łagodny i spokojny w domu. 

Jedną z głównych przyczyn popularności tej rasy jest jej wszechstronność. Miłośnicy rasy twierdzą, że posiadanie wyżła niemieckiego szorstkowłosego to jak posiadanie trzech psów.

Mimo że jest to wyżeł, sprawdza się również jako pies gończy (jako taki wykorzystywany jest do polowań na zające) i aportujący. 

Pies tej rasy jest zdystansowany wobec nieznanych sobie osób dorosłych, bywa nawet nieco nieśmiały.

Wyżeł niemiecki szorstkowłosy jest bardzo przywiązany do swoich bliskich, ale w pracy wykazuje się niezależnością.

Pies ten zaakceptuje nieobecność właścicieli wyłącznie wtedy, jeśli przyzwyczajamy go do samotności w stopniowy i pozytywny sposób.

To posłuszny pies, który potrzebuje jednak stanowczego i konsekwentnego szkolenia. Najlepsze efekty przyniesie relacja oparta na zaufaniu i wzajemnym szacunku.

Jak wiele psów myśliwskich, ten również dużo szczeka. 

Niesamowity węch psa sprawia, że z pewnością ruszy on za tropem, jeśli jego otoczenie nie będzie zabezpieczone. 

Jak w przypadku wszystkich pracujących psów, bezczynność i nuda mogą spowodować zachowania destrukcyjne. 

To bardzo żarłoczny pies, trzeba więc uważać na przysmaki i przekąski między posiłkami, by nie stracił on formy. 

Wyżeł niemiecki szorstkowłosy jest dobrym stróżem ze względu na ogromne przywiązanie do właściciela. To świetny obserwator, nieufny wobec nieznanych sobie osób.

Pies może mieszkać zarówno w domu, jak i w ogrodzie. Potrzebuje dużo ruchu i mieszkanie sprawdzi się wyłącznie wówczas, gdy o to zadbamy. Najlepszym otoczeniem dla tego zwierzęcia jest jednak wieś.

Wyżeł niemiecki szorstkowłosy to pies pracujący, który potrzebuje stymulacji fizycznej i umysłowej. Musi uprawiać regularną aktywność fizyczną (zwłaszcza jeśli nie poluje) i mieć dużo zajęć. 

To pies przeciętnych rozmiarów, który może podróżować z właścicielami, ale przemieszczanie się publicznymi środkami transportu wymaga organizacji i socjalizacji.

Pies tej rasy może mieszkać z kotem, pod warunkiem że oba zwierzaki razem dorastały, bo obcego kota raczej potraktuje jako ofiarę.

Konieczna jest socjalizacja, by szczeniak przyswoił sobie psie kody komunikacyjne wymagane do porozumienia ze współbraćmi. 

Wobec dzieci, nawet nieznajomych, pies zachowuje się łagodnie i cierpliwie. 

Rasa ta nadaje się dla starszych osób, bo łatwo dostosowuje się do różnych trybów życia. Właściciel zwierzęcia musi jednak być w stanie zaspokoić jego zapotrzebowanie na ruch.

Niezależnie od doświadczenia właściciele muszą być wysportowani i dynamiczni.