Pinczer miniaturowy

•  jednolity – czerwono rudy, jasno rudy, ciemno rudy
• czarny podpalany
        

Sierść ratlerka jest krótka, lśniąca, gęsta i mocno przylegająca. 

Oczy są ciemne. 

Pinczer minuiaturowy to jedna z najmniejszych ras psów, zaliczana do ras miniaturowych. Ten szczupły i proporcjonalnie zbudowany piesek o eleganckiej sylwetce wygląda jak pomniejszona wersja swojego kuzyna - pinczera średniego. Uszy są stojące, oczy ciemne i owalne, z mocno przylegającymi powiekami. 

Pinczery miniaturowe są bardzo czułe. Mocno przywiązują się do właściciela. Są wobec niego wierne i lojalne. Zazwyczaj na swojego pana wybierają jedną osobę, ale przyjaźnie odnoszą się do wszystkich członków rodziny. 

Pinczery miniaturowe są bardzo wesołe z natury. Bardzo lubią zabawy, zwłaszcza te, które pozwalają skupić na nich uwagę właściciela. 

Trudno byłoby nazwać pinczera miniaturowego spokojnym psem. Z natury jest on bardzo wesoły, żywy i energiczny. Niemniej, właściwe wychowanie pinczera miniaturowego pozwala przystosować go do bardziej spokojnego trybu życia. 

Pinczery miniaturowe są inteligentne. Uczą się szybko i chętnie, pod warunkiem, że będą do tego odpowiednio motywowane. Ich szkolenie wymaga nieco czasu i zaangażowania ze strony właściciela, głównie ze względu na dość mocny, zdecydowany charakter czworonogów. 

Ratlerki są bardzo dobrymi łowcami. Mają też instynkt myśliwski (są norowcami), co pozwala polować im na mniejsze zwierzęta, jak na przykład myszy czy szczury. Pinczery miniaturowe mogą też ruszyć za śladem, tropiąc potencjalną ofiarę, dlatego warto być uważnym podczas spacerów z nimi. 

Wobec nieznajomych zachowuje dużą rezerwę, jest nieśmiały. Nie jest też zbyt pewny siebie. Głośnym szczekaniem reaguje na kontakt z obcymi osobami, czując się w ich towarzystwie niepewnie, próbując w ten sposób odstraszyć potencjalne zagrożenie.

Niewielki pinczer miniaturowy ma mocny charakter. Bywa uparty i niezależny. Często jest też zazdrosny o względy opiekuna. 

Bardzo towarzyski charakter pinczera miniaturowego sprawia, że pies ten bardzo źle znosi samotność. Nie tylko potrzebuje nieustannego kontaktu z właścicielem, ale też sporego zainteresowania z jego strony. 

Pinczer miniaturowy to pies inteligentny, który szybko się uczy i bardzo dokładnie wykonuje polecenia, ale bywa uparty i może odmówić współpracy podczas treningów. Nadmierne wymagania, w połączeniu z surowością, na pewno nie przyniosą pożądanych efektów w zakresie wychowania i ułożenia pinczera miniaturowego

Te małe pieski potrafią być bardzo hałaśliwie. Szczekają często i głośno, także wtedy, gdy są znudzone, poddenerwowane lub po prostu chcą na siebie zwrócić uwagę właściciela.

Pomimo dużego przywiązania do opiekuna, jak każdy myśliwy, pinczer miniaturowy może wykazywać skłonność do ucieczek, zwłaszcza jeśli będzie podążał za tropem. Warto o tym pamiętać, wybierając się z nim na spacer na przykład do lasu. 

Pozbawiony zainteresowania właściciela, pinczer miniaturowy staje się „dużym” niszczycielem. Pozostawiony przez dłuższy czas bez opieki i uwagi, może bardzo dotkliwie rozprawić się z przedmiotami znajdującymi się w jego otoczeniu. 

Choć bardzo niewielkie, pinczery miniaturowe są ogromnymi łakomczuchami z wyraźną tendencją do tycia. Jego żywienie powinno być więc racjonalne – tym bardziej, że ze względu na słabe kości nadwaga im nie służy. 

Pinczery miniaturowe są czujne i spostrzegawcze. Nic nie umknie ich uwadze, a o wszystkim co je zaniepokoi z pewnością głośno zaalarmują swojego opiekuna. Na typowego stróża jednak się nie nadają, bo – ze względu na niewielkie gabaryty – raczej nie przestraszą intruza. 

Ratlerki dobrze sprawdzają się w charakterze pierwszego pupila, zwłaszcza dla osób spokojnych, które będą mogły poświecić im dużo czasu. Opieka nad nimi nie jest nadmiernie skomplikowana. Wymaga jedynie stanowczości i konsekwencji, połączonych oczywiście z odpowiednią dozą łagodności. 

Pinczery miniaturowe bardzo dobrze odnajdują się w mieszkaniu, także niewielkim. Za to zupełnie nie nadają się do życia na zewnątrz. 

Ratlerki są psami bardzo energicznymi, które potrzebują ruchu. Nie muszą to być jednak forsowne ćwiczenia fizyczne. Do pełni szczęścia wystarczają im spacery u boku właściciela oraz zabawy z nim. 

Ze względu na niewielki rozmiar ratlerki, to psy które mogą być dobrymi kompanami podróży, pod warunkiem, że zostaną jednak odpowiednio zsocjalizowane i oswojone z nowymi miejscami i sytuacjami.  

To rasa, która nie do końca dobrze dogaduje się z innymi zwierzakami mieszkającymi w domu. Zazdrosny charakter pinczera miniaturowego  powoduje, że często staje się złośliwy w stosunku do kocich współlokatorów. Jako łowca, mniejsze zwierzęta może także traktować jako potencjalne ofiary. 

Te psy miniaturki, mimo swoich rozmiarów, bywają zadziorne w stosunku do innych psów, często wywołując z nimi konflikty, zwłaszcza wtedy, kiedy stają się zazdrosne. 

Pieski należące do tej rasy niezbyt dobrze dogadują się z małymi dziećmi, które są dla nich zbyt nieprzewidywalne. Nie są w stosunku do nich tolerancyjne, a mocno zirytowane mogą je nawet podgryzać.

Pinczer miniaturowy to piesek, który doskonale nadaje się na pupila osób w każdym wieku (z wyjątkiem małych dzieci), również seniorów, pomimo tego, że jest bardzo energiczny. 

Utrata sierści u pinczerów jest bardzo niewielka. Nie występuje u nich tradycyjne linienie. 

Średnia długość życia pinczera miniaturowego waha się w graniach 12 – 15 lat. 

Pinczery miniaturowe cieszą się raczej dobrym zdrowiem. Są też dość odporne na choroby, natomiast źle znoszą ekstremalne warunki atmosferyczne. 

Odporność na upały jest średnia.

Odporność tych niewielkich piesków jest niska, dlatego zimą należy je ubierać je w kubraczki chroniące przed wyziębieniem. 

Ze względu na dużą skłonność do tycia i stosunkowo słabe kości, ratlerki narażone są na urazy stawów.  Z tego powodu cierpią też na cukrzycę. 

• cukrzyca
• choroby stawów
• zwichnięcia rzepki stawowej
   

Pinczer miniaturowy to jedna z najmniejszych ras należących do rodziny pinczerów. Za jego przodka uważa się hodowanego w Niemczech pinczera średniego. Hodowla pinczerów miniaturowych sięga kilkuset lat. Jednak pierwszy Klub Miłośników rasy powstał w Niemczech w 1895 roku, a pierwszy przedstawiciel rasy zagościł na wystawie dopiero w 1990 roku. W Polsce pinczery również znane były od dawana. Zwiększoną popularnością rasa cieszyła się już w okresie przedwojennym.