Pinczer małpi (Affenpinscher) - charakterystyka, pielęgnacja, hodowla

To dobry pies rodzinny, który mimo swej niezależności potrafi okazywać uczucia.

Pinczer małpi zawsze jest gotów do zabawy.

Ten żywy pies stale jest pobudzony. 

Ten niewielki pies potrafi wykorzystywać swoją inteligencję i urok, by uniknąć wykonywania poleceń swojego pana.

Rasa ta była niegdyś wykorzystywana do tępienia szczurów i myszy. Pies ten potrafi więc polować na gryzonie.

Ten czujny pies nie zaprzyjaźnia się zbyt szybko i w stosunku do obcych zachowuje dystans.

Pinczer małpi ma silny charakter i jest dość niezależny. Potrzebuje kontaktów z ludźmi, ale lubi też pobyć sam ze sobą.

Jeśli potrzeby psa są zaspokojone i zapewnimy mu interesujące zajęcia, bez problemu zniesie on naszą kilkugodzinną nieobecność.

Pinczer małpi bywa uparty, ale jeśli zastosujemy stanowcze, konsekwentne i oparte na szacunku metody, szkolenie nie powinno być trudne.

Szczekaniem pies ostrzega o obecności obcych.

Dzięki rozwiniętemu instynktowi myśliwskiemu pinczer małpi może ruszyć za tropem szczura i oddalić się od domu.

Jeśli ten aktywny pies się nudzi, może zacząć niszczyć wszystko, co znajdzie się w zasięgu jego pyska.

Przysmaki pomagają złagodzić upór naszego pupila podczas nauki.

To dobry pies ostrzegawczy, który nie toleruje intruzów.

Pinczer małpi nadaje się na pierwszego psa, ale wyłącznie dla osób świadomych konieczności wyszkolenia i przeprowadzenia odpowiedniej socjalizacji szczeniaka.

Ten nieduży pies bez problemu może żyć w mieszkaniu. Jednak ze względu na jego żywiołowy temperament doskonale sprawdzi się również dom z ogrodem, po którym pies będzie mógł swobodnie biegać.

Pinczer małpi nie jest typem sportowca, ale charakteryzuje się dużą wytrzymałością i energicznością, potrzebuje zatem odpowiedniej stymulacji fizycznej i umysłowej. 

Konieczne są regularne spacery po kilka razy dziennie, bogate w ciekawe, różnorodne aktywności.

Dzięki niewielkim rozmiarom pinczer małpi może towarzyszyć swojemu panu praktycznie wszędzie.

Ze względu na instynkt myśliwski pies nie potrafi żyć w pełnej zgodzie z innymi gatunkami, zwłaszcza niewielkich rozmiarów.

Szczeniak wymaga socjalizacji od najmłodszego wieku, dzięki której opanuje zasady psiej etykiety. Jeśli tak się stanie, może utrzymywać poprawne relacje z innymi psami.

Nie jest to rasa zalecana dla dzieci, ponieważ niektóre osobniki ich nie tolerują (zwłaszcza najmłodszych, które mogą zachowywać się gwałtownie).

Ze względu na swoje niewielkie rozmiary pies sprawdzi się jako towarzysz starszych osób, o ile są one w stanie zapewnić mu regularne spacery.