Lakeland terier

Szata może być jednolitej maści (ruda, pszeniczna, szaroczerwona, brązowa, błękitna lub czarna) bądź dwubarwna (czarna podpalana lub błękitna podpalana).

Sierść jest krótka.

Włos okrywowy jest gęsty, szorstki w dotyku, z obfitym podszerstkiem.

Oczy są ciemne lub orzechowe.

Lakeland terrier jest psem żywiołowym, chętnym do pracy, zrównoważonym. Ma zwartą budowę. Głowę charakteryzują: płaska, dobrze obrysowana czaszka, silne szczęki oraz szeroka, nie za długa kufa. Oczy są ciemne lub orzechowe. Uszy małe, w kształcie litery V, są czujnie noszone. Długa szyja jest lekko łukowata. Klatka piersiowa umiarkowanie wąska, grzbiet krótki i krępy. Kończyny są dobrze umięśnione i idealnie proste. Ogon noszony jest radośnie, nigdy nad grzbietem ani zakręcony.

Lakeland terrier opisywany jest jako pies pewny siebie, ale mimo to przywiązany do członków swojej rodziny. Przebywając w ich towarzystwie, jest przyjacielski i wesoły.

Lakeland co do zasady dobrze czuje się w towarzystwie dzieci, z którymi lubi się bawić. Należy jednak unikać zabaw związanych z rzucaniem i aportowaniem, gdyż mogą one wzmocnić instynkt łowiecki tego psa.

Jak „każdy szanujący się terier”, lakeland jest nieustraszony, porywczy i pełen energii. 

Lakeland terrier jest czujny, pewny siebie i bardzo żywiołowy, co czyni z niego bardzo bystrego psa. Praca z nim to sama przyjemność.

Lakeland terrier jest wszechstronnym psem myśliwskim, który równie dobrze czuje się w wodzie polując na wydrę, co na lądzie, w pogoni za lisem czy borsukiem. To uparty, zdeterminowany i bardzo odważny łowca.

Wierny i wbrew pozorom bardzo przywiązany do swojej rodziny, lakeland terrier jest bardzo nieufny wobec obcych. Niełatwo zdobyć jego zaufanie. W stosunku do nieznajomego zachowa dystans, dopóki nie zostanie on mu odpowiednio przedstawiony przez jego opiekuna.

Jak wiele terierów, lakeland jest typem niezależnego samotnika. Do pełni szczęścia i prawidłowego rozwoju nie potrzebuje stałej obecności członków swojej rodziny (pomimo tego, że jest do nich dość przywiązany).

Ten bardzo aktywny pies względnie dobrze znosi nieobecności pana tylko wtedy, gdy wcześniej może spożytkować swoją energię. Lakeland terrier nie cierpi z tęsknoty za człowiekiem, ale źle znosi nudę i jest niecierpliwy, w związku z tym, jeśli przed pozostawieniem go na dłużej samemu w domu i po powrocie do mieszkania jego pan zapewni mu odpowiednią dawkę ruchu, pies bez problemu zniesie jego nieobecność (która też nie powinna być zbyt długa), zwłaszcza jeśli będzie miał jakieś zajęcie.

Lakeland terrier jest z natury uparty, w związku z czym współpraca z nim może okazać się wyzwaniem. W żadnym wypadku nie można go określić mianem łagodnego, a tym bardziej służalczo wypełniającego polecenia pana. Dla zbudowania poprawnej relacji z psem jego właściciel musi zadbać o właściwe wychowanie pupila. Powinno ono być prowadzone w sposób stanowczy (ale pozbawiony elementów przemocy), konsekwentny i wytrwały od pierwszych dni wprowadzenia psa do rodziny. Choć lakeland terrier lubi przypodobać się swojemu opiekunowi, jego żywiołowy temperament i silne wrodzone instynkty czasem każą mu zapominać o wpojonych mu zasadach.

Lakeland może być bardzo hałaśliwy, zwłaszcza kiedy pracuje, wyczuje zbliżającego się intruza lub kiedy się nudzi.

Lakeland ma doskonale rozwinięty instynkt łowiecki, w związku z czym, jeśli mieszka na wsi, jego pan powinien zadbać o odpowiednie zabezpieczenie terenu przylegającego do domu poprzez solidne ogrodzenie. W przeciwnym wypadku pies może podejmować próby ucieczki.

Lakeland terrier może powodować w domu szkody i zachowywać się w sposób niekontrolowany, jeśli zaniedbywane są jego potrzeby ruchowe.

Lakeland nie jest psem bardziej łakomym od innych. Nie rzuca się łapczywie na miskę z jedzeniem, ale docenia smakołyki, co jest bardzo przydatne w procesie jego szkolenia.

Lakeland terrier nie odstrasza posturą, gdyż jest psem stosunkowo małym. Niemniej może być dobrym stróżem, który niczego się nie boi.

Lakeland może być czasem uparty, nie jest to więc rasa rekomendowana dla osób debiutujących w roli właściciela psa. Niemniej ten mały, serdeczny terier, który lubi przypodobać się swojemu panu, może uwieść nawet niedoświadczonego opiekuna. Będzie on jednak musiał poświęcić sporo czasu na poznanie cech tej rasy i włożyć dużo pracy w wychowanie pupila.

Lakeland terrier równie dobrze będzie czuł się wewnątrz domu, jak i na zewnątrz. Miejsce, w którym mieszka, nie ma dla niego większego znaczenia. Może to być mieszkanie w bloku i dom z ogrodem. Najważniejsza dla niego jest możliwość efektywnego spożytkowania energii każdego dnia. Tylko przy odpowiedniej dawce ruchu będzie szczęśliwym psem.

Jak każdy terier, lakeland ma ogromne pokłady energii, którym musi zapewnić ujście. To pełen pasji pies pracujący. Jest tak niesamowicie wytrzymały i wytrwały, że może spędzić całe godziny z zaciekłością podążając za tropem. Z tego powodu, jeśli nie ma możliwości uczestniczyć w polowaniach, powinien być towarzyszem życia osoby aktywnej i dyspozycyjnej, która będzie umiała zaspokoić jego ogromne potrzeby ruchowe nie tylko poprzez codzienne długie spacery, ale również przez udział w psich aktywnościach sportowych, takich jak np. cani-cross, agility, tropienie, taniec z psem, itp.

Mogłoby się wydawać, że tak niewielki pies nie będzie sprawiał większych trudności w transporcie. Niestety podróż z terierem może być pełna wyzwań ze względu na jego dużą ruchliwość. Lakeland może bez większych problemów towarzyszyć swojemu panu w różnych wyjazdach, jeśli będzie do tego przygotowany przez odpowiednie wychowanie oraz rozpoczętą wcześnie socjalizację.

Terier nigdy nie powinien mieszkać pod jednym dachem z kotami lub z innymi małymi zwierzętami domowymi. Ze względu na jego silnie rozwinięty instynkt łowiecki jest wysoce nieprawdopodobne, aby między psem tej rasy i kotem rozwinęła się jakakolwiek solidna i trwała relacja. 

Aby lakeland terrier ze spokojem i we właściwy sposób odnosił się do innych psów, jego właściciel musi zadbać o odpowiednio wczesną i opartą o dobre standardy socjalizację swojego pupila. Psy tej rasy są tak pełne energii i odważne, że dość często wdają się w bójki ze swoimi czworonożnymi kolegami.

Lakeland dość dobrze znosi towarzystwo dzieci, ale – jak w przypadku każdego teriera – jego cierpliwość ma swoje granice. Rodzice powinni zadbać o to, by dzieci umiały pozostawić psa w spokoju oraz by właściwie go traktowały, z poszanowaniem jego typowych cech. Nie może być dla nich zabawką ani pupilem do przytulania. 

Lakeland terrier jest zdecydowanie zbyt aktywny i dynamiczny, by nadawał się na towarzysza życia osób starszych, które nie byłyby w stanie zaspokoić jego potrzeb ruchowych. Oczywiście jego właściciel powinien mieć dla niego czas, ale dla teriera dużo ważniejsze jest to, aby był on osobą wysportowaną i prowadzącą aktywny tryb życia. 

Utrata sierści u lakeland terriera jest umiarkowana, zwłaszcza jeśli jest regularnie wyczesywany. Jego dużą zaletą jest to, że okresy linienia przechodzi dość łagodnie.

Oczekiwana długość życia lakeland terriera to 14 lat.

Patterdale terrier jest psem wytrzymałym i odpornym. Żyje bardzo długo i co do zasady cieszy się dobrym zdrowiem. 

Jeśli pracuje, należy zadbać o to, by nie biegał zbyt długo podczas upałów. Lakeland jest tak uparty i zdeterminowany, że będzie gonił za zwierzyną do utraty tchu. Nawet przy ogromnym wyczerpaniu po prostu nie będzie mógł się zatrzymać.

Jego szata stanowi wspaniałą ochronę przed trudnymi warunkami pogodowymi. Dzięki temu może nawet mieszkać na zewnątrz.

Lakeland terrier co do zasady nie cierpi z powodu otyłości. Jest tak dynamicznym psem, że stosunkowo łatwo pozbywa się ewentualnej nadwagi.

• Choroby oczu (jaskra, katarakta)
• Problemy skórne (alergie)
• Choroba Perthesa
• Nadczynność tarczycy

Lakeland terrier swoje imię zawdzięcza cieśninie uformowanej przez jeziora na północno-zachodnim wybrzeżu Anglii. Teriery w tym regionie rozwinęły się z konieczności jako psy pracujące, w odróżnieniu do większości terierów, które hodowano dla sportu. W krainie jezior roiło się od lisów, których populacja znacznie przekraczała optymalny poziom i które porywały drób, króliki oraz przetrzebiały dziką zwierzynę. 

Polowania konne na lisy na tych niedostępnych terenach były niemożliwe, konieczne więc było wyhodowanie psów, które pomagałyby w polowaniach pieszych. Rasa lakeland terrier – taka, jaką znamy dziś – miała wielu przodków, do których zaliczają się: bedlington terier, Dandie Dinmont terier, border terier, foksterier, jak również airedale terier. Pierwszy oficjalny wzorzec rasy opracowano w 1912 r., a angielska organizacja kynologiczna Kennel Club uznała ją w 1921 r. Z kolei potwierdzenie oficjalnego wzorca przez FCI rasa lakeland terrier uzyskała dopiero w 1954 r.