Norweski leśny
Inne nazwy: Skogkatt, Norwegian Forest Cat, Chat des Forêts Norvégiennes
„Norsk Skogkatt” po norwesku dosłownie oznacza „kota z lasów północy”. Nazwa ta bardzo do norwega pasuje, bowiem jest to przepiękne, a jednocześnie dostosowane do trudnych warunków życia stworzenie. Norweg to mocne i silne zwierzę ukształtowane przez zimny i surowy klimat północy. Rasa ta jest naturalna – człowiek nie miał udziału w jej powstawaniu, czego dowodzi brak pokrewieństwa kotów norweskich z kotami jakiejkolwiek innej rasy. Jego cechy, począwszy od wspaniałego futra i mocnej budowy ciała, a skończywszy na zdolnościach łowieckich oraz wrodzonej umiejętności adaptacji, sprawiają, że jest niezwykle popularny. A na dodatek ma cudowny charakter!
Najważniejsze informacje o norweskim kocie leśnym
Pochodzenie i historia
Nie wiadomo do końca, jak koty trafiły do Skandynawii i jakie jest pochodzenie kota norweskiego. Być może koty przywieźli na północ Wikingowie, zabierając je ze sobą podczas jednej ze swych podróży na Bliski Wschód bądź do Wielkiej Brytanii, gdzie koty domowe były już od czasów rzymskich. W wyniku pierwszych wypraw krzyżowych do krajów północnej Europy trafiły również długowłose koty Iranu, Turcji i Rosji. Być może skrzyżowały się z obecnymi już na skandynawskich ziemiach kotami, a te z nich, które najlepiej dostosowały się do surowych warunków życia, przetrwały i przekazywały dalej swoje cechy. Ponieważ Półwysep Skandynawski jest dość mocno odizolowany, tutejsze koty krzyżowały się poniekąd w zamkniętej grupie, przez co pewne charakterystyczne cechy osobnicze mogły się utrwalić i stać się normą. Dlatego też wygląd kota norweskiego leśnego nie zmienił się przez wiele stuleci, a człowiek w niego nie ingerował.
Dopiero na początku XX wieku hodowcy zdecydowali się kontrolować, ale przede wszystkim chronić tę rasę. W istocie, dziś obecność w Norwegii coraz większej liczby krótkowłosych kotów jest zagrożeniem dla typowego długowłosego, norweskiego półdzikiego kota, który zamieszkuje ten kraj od wieków. Po zakończeniu II wojny światowej odłowiono najpiękniejsze osobniki, niekiedy bezpośrednio w lasach, aby hodowcy mogli chronić czystość tej rasy. Dzisiaj kot norweski leśny jest w Norwegii oficjalną, narodową rasą kota.
Wygląd
Kot norweski leśny - wielkość
Kotka : pomiędzy 30 i 35 cm
Kot : pomiędzy 35 i 40 cm
Kot norweski leśny rośnie bardzo powoli, niekiedy nawet do piątego roku życia.
Kot norweski leśny - waga
Kotka : pomiędzy 4 i 6 kg
Kot : pomiędzy 5 i 8 kg
Maść
Czarny, niebieski / łupkowy, rudy, kremowy, biały, szylkretowy, bursztynowy, jasnobursztynowy, tabby.
Bursztynowa szata występuje wyłącznie u kotów tej rasy i pojawiła się stosunkowo niedawno. Barwa przechodzi od pomarańczowego po miodowy blond i karmelowy. Kolor potrzebuje kilku lat, aby się utrwalić.
Rodzaj szaty
Sierść jest półdługa.
Kolor oczu
Wszystkie, pod warunkiem, że współgrają z umaszczeniem szaty.
Opis
Kot norweski leśny jest dłuższy i wyższy niż statystyczny kot domowy. To zwierzę mocno zbudowane, o dobrze rozwiniętym kośćcu i muskulaturze. Mimo że jest duży, nie przestaje być elegancki. Długi, gęsty ogon przypomina pióropusz. Głowa kota tej rasy ma kształt trójkąta równobocznego z profilem tworzącym linię prostą. Delikatnie owalne, duże oczy o migdałowatym kształcie oraz kołnierz w formie serca dodają mu dostojnego, ale i uroczego wyglądu. Jednak niewątpliwie to szata jest najbardziej charakterystyczną cechą tego kota. Jego futro ma dwie warstwy. Pierwsza to wełnisty i gęsty podszerstek, drugą zaś tworzy śliski, lśniący i nieprzemakalny włos okrywowy, który jest krótszy na łapach, a dłuższy na bokach oraz wokół szyi, gdzie tworzy kryzę. Portki „uszyte” z podszerstka oraz włosy w uszach i na spodzie łapek („kapcie”) dodatkowo chronią go przed zimnem. Latem jego futro dostosowuje się do łagodniejszych temperatur, stając się krótsze i znacznie mniej gęste, nawet w okolicach kołnierza.
Ciekawostki
Pomimo że jest podobny do maine coona lub kota syberyjskiego, kot norweski leśny różni się od nich dość znacznie. Pod jakimi względami? Przede wszystkim jego głowa tworzy trójkąt równoboczny, a u maine coona kufa jest kwadratowa. U kota syberyjskiego jest z kolei bardziej zaokrąglona. Koty te mają też inne oczy – u norwega są to delikatnie zaokrąglone migdały, u syberyjczyka są one prawie idealnie okrągłe, a u giganta z Ameryki Północnej – bardzo szeroko rozstawione.
Kot norweski leśny - charakter
Zachowanie
Nie wiesz którą rasę kota wybrać? Wamiz pomoże Ci wybrać rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia
Współżycie z innymi
Kot norweski leśny - cena
Na zakup kociaka norweskiego leśnego trzeba przeznaczyć od 1000 do 2800 zł. Różnice w cenie wynikają z takich czynników jak tytuły zdobyte przez rodziców, renoma danej hodowli, wiek, płeć kociaka, jego przeznaczenia (do dalszej hodowli lub „na kolana”), a nawet odmiany barwnej (do najrzadszych i najcenniejszych należą np. kolory bursztynowy i jasnobursztynowy). Utrzymanie kota to koszt w wysokości około 15-200 zł miesięcznie, nie licząc kosztów ponoszonych sporadycznie, np. wizyt weterynaryjnych.
Norweski leśny - pielęgnacja
Poza okresami linienia, o dziwo pielęgnacja kota norweskiego leśnego nie jest skomplikowana, ponieważ jego sierść się nie kołtuni. Za to podczas linienia konieczne jest codzienne szczotkowanie, aby usunąć martwe włosy, których kot gubi wówczas bardzo dużo.
Linienie
Podczas zmiany futra zimowego na letnie norweg gubi bardzo dużo sierści.
Żywienie
Kot norweski leśny potrzebuje zrównoważonej diety bogatej w białko. Samce, które są stosunkowo większych rozmiarów niż samice, potrzebują odpowiednio większych porcji jedzenia. Oczywiście trzeba zwrócić szczególną uwagę, żeby kot nie utył. „Duży kot” to nie to samo co „gruby kot”!
Norweski leśny - długość życia
Długość życia
Koty norweskie leśne żyją średnio około piętnastu lat.
Odporność/wytrzymałość
Jest bardzo wytrzymały i zimno mu nie straszne. A kiedy wiosną pogoda się ociepla, kot odpowiednio dostosowuje grubość swojej sierści do nowych warunków.
Skłonność do tycia
Jeśli ma zapewnioną odpowiednią ilość ruchu i wspinaczki, raczej trudno go utuczyć.
Częste choroby
● Kardiomiopatia przerostowa – choroba polegająca na zgrubieniu ściany lewej komory serca, w rezultacie prowadzi do niewydolności serca.
● Dysplazja stawu biodrowego jest dziedziczną wadą stawu biodrowego, która niekiedy może powodować krótko- lub długotrwały, bardzo silny ból.
● Choroba spichrzeniowa glikogenu typu IV (GSD IV) jest genetyczną chorobą typową dla kotów norweskich leśnych. W młodym wieku choroba jest śmiertelna i nieuleczalna. Można wykonać badanie przesiewowe. Jedynym sposobem na jej pokonanie jest badanie wszystkich osobników i rozmnażanie tylko tych, które są zdrowe.
Rozmnażanie
Kotów norweskich leśnych nie można krzyżować z kotami żadnej innej rasy.
Imiona dla kota norweskiego leśnego
Kot: Duffy Sven, Poldek
Kotka: Lia, Śnieżka, Maja
Czy jesteś pewien, że chcesz usunąć komentarz?
