Owczarek francuski beauceron

Ten olbrzym o wielkim sercu jest wspaniałym towarzyszem oddanym swojej rodzinie. Okazuje przywiązanie wszystkim jej członkom, ale zazwyczaj najmocniejsza więź łączy go z jedną wybraną osobą, która budzi jego największe zaufanie i wykazuje najwięcej pewności siebie.

Francuski owczarek z Beauce ma bardzo dużo energii, którą musi wyładować. Uwielbia wszelkie zabawy, do których podchodzi bardzo entuzjastycznie.

Oficjalny wzorzec psa rasy beauceron opisuje go jako psa mądrego i odważnego. Te dwa określenia świetnie definiują jego zrównoważony charakter. Ma łagodny temperament i na co dzień jest raczej spokojny.

Owczarek z Beauce jest psem wszechstronnym i bardzo inteligentnym. Łatwo przystosowuje się do trybu życia właściciela i jest bardzo dobrym partnerem do pracy w gospodarstwie. Podobnie do innych psów pasterskich szybko i poprawnie reaguje na polecenia, o ile te są wydawane w sposób spójny i z szacunkiem.

Beauceron nie posiada dobrze rozwiniętego instynktu drapieżcy, a szkolenie zazwyczaj jeszcze ten instynkt osłabia.

Ten krótkowłosy owczarek francuski jest psem nieufnym wobec obcych, który jednak w kontaktach z nimi nie jest ani bojaźliwy, ani agresywny. Nowe osoby w jego otoczeniu muszą zasłużyć na jego zaufanie, co może początkowo utrudniać im komunikację z psem, z czasem staje się ona jednak łatwiejsza.

Francuski owczarek Beauceron to pies pasterski bardzo przywiązany do swojej rodziny, jest jednak również psem pracującym, który potrafi przejąć inicjatywę („wziąć sprawy w swoje łapy”), jego właściciel powinien więc mieć do niego zaufanie. Oczywiście zależy mu na tym, by sprawić panu przyjemność, ale sam będzie umiał ją czerpać po prostu ze świadomości dobrze wykonanego zadania.

Beauceron niechętnie zostaje sam w domu, toleruje jednak samotność, pod warunkiem, że wcześniej zapewni mu się dużo ruchu oraz zabawki do dyspozycji pod nieobecność pana.

Ten francuski pies jest z natury dobrym towarzyszem dla człowieka, jednak pomimo tego, że należy do psów pracujących, czasem może okazać się trudnym uczniem ze względu na swój silny charakter. W związku z tym podstawy szkolenia powinny być wprowadzane jak najwcześniej w rozwoju szczeniaka Beauceron. Jego pan powinien prezentować stanowczą postawę wobec psa, nigdy jednak nie wolno stosować siłowych metod nauczania. Wszelka przemoc, zarówno fizyczna jak i psychiczna, może spowodować w psie blokadę przed dalszą nauką.

Beauceron odwróci się od swego pana, jeśli będzie traktowany w sposób szorstki, gwałtowny, niespójny i niesprawiedliwy, lub jeśli, w skrajnym przypadku, poczuje, że dzieje mu się krzywda. Pies będzie współpracował z człowiekiem tylko, jeśli ten zaspokoi jego potrzeby i uszanuje jego prawdziwą naturę. Planując szkolenie beaucerona należy więc w pierwszej kolejności oprzeć je o wzajemne zaufanie.

Owczarek francuski Beacueron szczeka rzadko, prawie wcale, chyba że uzna, iż jest to konieczne. W innych wypadkach pod tym względem potrafi być prawie niezauważalny.

Jak każdy szanujący się pies pasterski beauceron lubi pozostawać blisko swojego domu, by chronić swoje stado. Nawet jeśli nie pracuje przy hodowli owiec lub bydła, pies ten jest lojalny i wierny wobec swojej rodziny i nie oddala się od niej.

Beauceron potrafi zniszczyć wszystko, co napotka na swojej drodze, ale tylko jeśli ma za mało ruchu albo jeśli się nudzi. W ten sposób znajduje sobie po prostu zajęcie lub daje upust pokładom nagromadzonej energii.

Beaceron ma ogromny apetyt i przy posiłkach nigdy nie grymasi. Należy bardzo uważać, by nie przybrał na wadze. Dzienne racje żywnościowe należy wydzielać o ustalonych godzinach i w międzyczasie nie pozostawiać psu pełnej miski. Nie należy też rozpieszczać psa smakołykami między posiłkami.

Z natury śmiały i nieustraszony ten francuski owczarek będzie bronił swojej rodziny z dużym zaangażowaniem. Nie jest psem agresywnym, ale skutecznie odstraszy intruza, gdy uzna, że jest to konieczne. Ma jasno zdefiniowane swoje „terytorium” i ktokolwiek przekroczy jego granice, w pierwszej kolejności będzie musiał przekonać do siebie psa, który zawsze musi sprawdzić, czy gość ma dobre (lub wręcz przeciwnie) zamiary.

Beauceron jest bardzo dobrym psem do towarzystwa, ale może być nieposłuszny, szczególnie jeśli nie pracuje albo jeśli jego potrzeby ruchowe nie są wystarczająco zaspokajane. Osoby debiutujące w roli właściciela psa mogą się poczuć zdominowane przez tego dobrze zbudowanego, mocnego owczarka o silnym charakterze, powinny zatem rozważyć bardziej łagodne rasy.

Beauceron potrzebuje dużo ruchu i przestrzeni, których nie zapewni mu ograniczona powierzchnia mieszkania. W wyjątkowych przypadkach może się do niej dostosować, ale jako duży pies preferuje życie na wsi na dużym otwartym obszarze, a nawet wówczas nie należy zapominać o długich i regularnych spacerach. Nie zastąpi ich dostęp do najbardziej nawet przestronnego ogrodu. Możliwość swobodnego ruchu na nieograniczonej przestrzeni jest warunkiem koniecznym dla dobrego samopoczucia i dobrej kondycji fizycznej każdego psa, a tego owczarka w szczególności. Z drugiej strony życie w mieście może być dla beaucerona korzystne ze względu na łatwiejszą socjalizację. Często owczarki, które dorastają na wsi, zbyt rzadko mają kontakt z innymi psami, przez co ich poziom tolerancji na nie jest dość niski.

Nuda i bezczynność to najgorsi wrogowie tego psa, dlatego koniecznie trzeba mu zapewnić odpowiednią stymulację ruchową i umysłową. Są to podstawowe potrzeby tego wspaniałego psa pracującego, których zaspokojenie jest warunkiem jego dobrego rozwoju i samopoczucia. Jeśli nie pracuje u boku swojego pana, należy zadbać o regularną i odpowiednią aktywność fizyczną taką jak sporty psich zaprzęgów (cani-cross, cani-vtt), zawody agility, treibball itp. 

Podróże z tak dużym owczarkiem są utrudnione ze względu na jego masę. Nie są one jednak niemożliwe przy zastosowaniu odpowiednich środków. Należy jednak bardzo uważać przy podróżowaniu z psem pracującym, który przez większość czasu pozostaje wyłącznie w obrębie swojego gospodarstwa. Może on źle znosić zmianę środowiska i obecność nieznajomych bodźców, zwłaszcza jeśli wcześniej nie zadbano o jego socjalizację.

Nie ma przeciwwskazań do tego, aby beauceron żył w zgodzie z kotami, szczególnie jeśli jest do nich przyzwyczajony od szczeniaka i jeśli razem dorastają. Należy jednak pamiętać, że instynkt pasterski psa może kazać mu kontrolować zachowanie kota.

Aby beauceron rozwinął swoje naturalne umiejętności komunikowania się z innymi psami należy bardzo wcześnie rozpocząć jego socjalizację. Konieczne jest zadbanie o jego regularne spotkania z przedstawicielami psiego gatunku zwłaszcza jeśli żyje w gospodarstwie i nie ma z nimi na co dzień kontaktu. Odpowiednio prowadzony będzie tolerował inne psy w swoim otoczeniu, trzeba jednak zwracać szczególną uwagę na jego zachowanie wobec psów tej samej płci.

Beauceron lubi dzieci, ale nie powinny z nim zostawać same. Mogłoby to być niebezpieczne, gdyż pies nie zawsze zdaje sobie sprawę ze swojej siły. Poza tym, gdy rzuci się w pogoń, trudno go zatrzymać. Będzie dobrym stróżem dzieci, które są w jego najbliższym otoczeniu, ale jak w przypadku każdego psa, należy zachować dużą dozę ostrożności, jeśli akceptuje się jego kontakty z najmłodszymi.

Beauceron nie dostosuje swojego zachowania do osób, które prowadzą siedzący tryb życia. Jego siła i duże pokłady energii nie pasują do seniorów raczej ograniczających wysiłek fizyczny.