Springer spaniel angielski

Szata może być dwukolorowa (czarno-biała lub wątrobowo-biała) lub trójkolorowa z podpalaniami.

Cocker spaniel ma półdługą sierść.

Sierść jest prosta, przylegająca i dobrze chroniąca przed warunkami atmosferycznymi. Na uszach, przednich i tylnych kończynach oraz na tułowiu widoczne są „pióra”.

Oczy są ciemnoorzechowe.

Springer spaniel angielski to symetryczny, silny pies o zwartej budowie. Jest to największy ze spanieli i ma najbardziej charakterystyczny wygląd. Czaszka jest średniej długości, dość szeroka, lekko zaokrąglona. Kufa o długości proporcjonalnej w stosunku do czaszki, dość szeroka i głęboka, dobrze wyrzeźbiona pod oczami. Oczy są średniej wielkości, mają kształt migdałów i łagodny wyraz. Uszy przylegają do głowy, są dość długie i szerokie, osadzone na wysokości oczu. Nisko osadzony ogon nigdy nie jest noszony powyżej linii grzbietu. Dobrze owłosiony i w ciągłym ruchu.

Ten przyjazny, wesoły i łagodny pies świetnie sprawdzi się w codziennym życiu.

To doskonały towarzysz zabaw dla wszystkich. Uwielbia spędzać czas z dziećmi i chętnie bierze udział w aktywnościach proponowanych przez dorosłych.

Springer spaniel angielski jest mniej ruchliwy niż cocker spaniel angielski, ale to także aktywny pies, który uspokoi się dopiero, gdy zaspokoimy jego potrzeby.

Ten żywy i wszechstronny pies szybko rozumie, czego od niego oczekujemy, przez co świetnie sprawdza się jako pomocnik w pracy. Szkolenie go jest niezwykle przyjemne, o ile zastosujemy odpowiednie metody.

Jak wszystkie spaniele, świetnie sprawdza się jako płochacz. Doskonale aportuje zwierzynę. Jest szybszy i bardziej wytrzymały niż inne spaniele.

Bojaźliwe lub agresywne osobniki są niezgodne ze wzorcem rasy. Springer spaniel angielski jest bowiem ceniony przede wszystkim za swoje zalety społeczne. Przeważnie okazuje przyjaźń nawet nieznajomym, zwłaszcza jeśli dokonamy należytej prezentacji.

Głównym celem przedstawicieli tej rasy jest zadowalanie opiekuna. Świetnie sprawdzają się w pracy, gdzie potrafią czasem podejmować inicjatywę, lecz przede wszystkim są bardzo posłuszne wobec swojego pana.

Pies ten jest szczęśliwy wyłącznie w kontakcie ze swoim opiekunem, przez co źle znosi jego nieobecność. Tego angielskiego psa musimy przyzwyczaić do samotności w stopniowy i pozytywny sposób, by nie doprowadzić do zaburzeń zachowania (niepokoju, nadmiernego szczekania, skłonności do niszczenia itd.).

Springer cocker angielski to być może najposłuszniejszy z psów myśliwskich. Przede wszystkim chce sprawić radość swojemu otoczeniu, nie lubi czuć się karcony. Szkolenie musi być pozytywne, oparte na nagrodach i wspieraniu dobrych zachowań.
 

Jednocześnie wprowadzanie podstaw zachowania (chodzenie na smyczy, przychodzenie na zawołanie, pozostawanie bez ruchu) powinno być zdecydowane i konsekwentne.

Pies rzadko nadmiernie szczeka – ma dość zrównoważony charakter.

Jeśli pies mieszka w domu z ogrodem, trzeba zadbać o odpowiednie ogrodzenie, by nasz pupil nie ruszył w dal za jakimś ciekawym tropem.

Springer cocker spaniel może niszczyć przedmioty, gdy zostaje sam. Wybiera głównie rzeczy mające silny zapach właściciela (poduszki, koce, pilota, buty, telefon).

Pies ten nie jest szczególnie łakomy. Lubi smakołyki podawane jako nagrodę, ale nie są one niezbędne do zapewnienia posłuszeństwa.

Springer spaniel angielski nie jest ani bojaźliwy, ani agresywny. Zachowuje czujność, ale nie odstrasza obcych. Jego przyjazne usposobienie sprawia, że nie sprawdzi się zbyt dobrze w roli psa stróżującego.

Jeśli jednak poczuje, że najbliżsi są w niebezpieczeństwie, jego reakcja może zadziwić.

Mówi się, że wychowanie springer spaniela angielskiego wymaga mocnej ręki. Nie jest to do końca prawdą. Faktycznie, ten pies myśliwski może czasem być uparty i potrzebuje zdecydowanego właściciela, ale nie oznacza to, że nie nadaje się dla niedoświadczonych osób.

Springer spaniel angielski będzie szczęśliwy wszędzie, byle w pobliżu znajdował się jego pan, ale pamiętajmy, że jest to pies pracujący. Istotne jest więc zadbanie o jego potrzeby fizyczne i węchowe.

Pies może żyć w mieszkaniu, jeśli jego właściciele mają dużo czasu i prowadzą sportowy tryb życia oraz będą w stanie zaproponować mu codzienne ciekawe spacery na otwartej przestrzeni.
 
Będzie on jednak szczęśliwszy na wsi, w domu z ogrodem, gdzie może w dowolnym momencie rozprostować łapy.

Springer spaniel english potrzebuje dużej dawki ruchu. Aktywność jest niezbędna, by utrzymać jego muskulaturę.
 
Zwykłe spacery po osiedlu czy też dni spędzone w ogrodzie z pewnością nie wystarczą. Należy poświęcić mu kilka godzin dziennie, by pies w pełni zaspokoił swoje potrzeby i prawidłowo się rozwijał.

Podróże ze springer spanielem angielskim są możliwe, ale wymagają pewnej organizacji – to pies na tyle duży, że nie można go dźwigać na rękach. W samochodzie lub samolocie konieczny będzie transporter, a w środkach publicznego transportu również kaganiec.

Ze względu na instynkt myśliwski pies będzie harmonijnie współżył z kotem tylko wówczas, gdy przyzwyczaimy go do niego od najmłodszego wieku.

Springer spaniel angielski jest przyjaźnie i entuzjastycznie nastawiony do innych psów. Aby utrzymać równowagę psychiczną, umysłową i społeczną psa, konieczne są więc regularne, kontrolowane i pozytywne spotkania.

Pies ten uwielbia dzieci i czas spędzany z nimi, o ile dzieci traktują go należycie.

Springer spaniel angielski jest łagodny i czuły, ale nie nadaje się do siedzącego trybu życia. Starsze osoby mogą skorzystać z usług osób zajmujących się wyprowadzaniem psów, w przeciwnym razie ich pupil będzie nieszczęśliwy.

Utrata sierści jest umiarkowana, ale stała. Podczas jesiennego i wiosennego linienia nasila się – w tym okresie konieczne jest codzienne szczotkowanie.

Długość życia springer spaniela angielskiego to około 13 lat.

To wytrzymały i długowieczny pies.

Jak w przypadku wielu aktywnych psów pracujących, wysokie temperatury nie są wskazane. W upale pies szybko się męczy, nie zaleca się zatem intensywnego wysiłku w tym okresie.

Gęsta sierść dobrze chroni psa przed złą pogodą. Nie obawia się on zimna i może mieszkać na zewnątrz. Uważajmy jednak na ekstremalne warunki atmosferyczne.

Jeśli springer spaniel angielski ma zapewniony odpowiedni wysiłek fizyczny i zrównoważoną dietę, nie powinien przybierać na wadze.

• niedobór alfa-L-fukozydazy,
• pierwotny łojotok (choroba, która atakuje skórę i mieszki włosowe),
• ubytek przegrody międzykomorowej,
• dysplazja stawu biodrowego.

Jak sama nazwa wskazuje, terier ten pochodzi z Anglii. Znany jest od ponad 2000 lat. Za odrębną rasę uważa się go jednak dopiero od końca XIX wieku. Gaston Phébus, myśliwy i hrabia Foix, posiadał dużą liczbę tych psów i doprowadził do uznania rasy. Reputację springer spaniel angielski zyskał dopiero po II wojnie światowej. Anglicy byli w stanie utrzymać i rozwinąć zalety spanieli, które świetnie sprawdzają się podczas aportowania zwierzyny, zwłaszcza ptactwa, które spadło w trudno dostępne miejsca. Rasa została uznana przez English Kennel Club i American Kennel Club w 1910 roku, a przez FCI w 1954 roku.