Cocker spaniel angielski

Spaniel może być jednolity (czarny, rudy, złoty, czekoladowy, ale nie biały), dwubarwny (biało-czarny, biało-pomarańczowy, biało-czekoladowy, biało-cytrynowy) z nakrapianiem lub bez, trójbarwny (biało-czarny i biało-czekoladowy z podpalaniem) lub przesiany (niebieski, pomarańczowy, cytrynowy, czekoladowy, niebieski z podpalaniem, czekoladowy z podpalaniem).

Cocker spaniel ma półdługą sierść. Włos przylega do ciała psa, jest jedwabisty, nigdy szorstki. Szata nie może być falista, skręcona ani zbyt obfita.

 Oczy są ciemnobrązowe lub brązowe, nigdy jasne.

Cocker spaniel to wesoły pies o mocnej, zwartej budowie. Długość tułowia jest mniej więcej równa wysokości w kłębie. Głowa czysto wyrzeźbiona, z dobrze rozwiniętą czaszką, kufa kwadratowa, dobrze zaznaczony stop. Oczy są duże, ale nie wyłupiaste. Przybierają inteligentny i łagodny wyraz. Uszy osadzone nisko, płatowate, wiszące. Wyciągnięte do przodu, sięgają krawędzią do wierzchołka nosa. Sylwetka jest mocna i zwarta, kończyny proste, o mocnym kośćcu. Osadzony nieco poniżej linii grzbietu ogon ciągle się porusza.

Ten czuły, łagodny i uczuciowy pies myśliwski jest świetnym towarzyszem myśliwego i nie tylko. Dzięki swojej serdeczności i komunikatywności zjedna sobie każdego.

Cocker spaniel angielski to bardzo wesoły i żywiołowy pies. Potrafi bawić się bez końca i uwielbia spędzać czas z dziećmi.

Szczeniaki tej rasy mają problemy z zachowaniem spokoju ze względu na ogromną energię i entuzjazm. Uspokajają się dopiero w z wiekiem, przy odpowiednim wychowaniu.

Cocker spaniel angielski jest bardzo inteligentny. Szybko rozumie, czego od niego oczekujemy, i potrafi bez problemu dostosować się do przeróżnych sytuacji. Dzięki temu to świetny pies myśliwski i idealny towarzysz życia dla wielu osób.

Cocker spaniel angielski często traktowany jest wyłącznie jako pies do towarzystwa, a przecież to doskonały myśliwy. Początkowo selekcjonowano go do polowań na bekasy, okazał się jednak niezwykle wszechstronny – świetnie sprawdza się także w polowaniu na króliki, bażanty oraz inną drobną zwierzynę i ptactwo. 

Poszczególne odmiany nieco inaczej zachowują się w stosunku do obcych. Wielobarwny cocker spaniel angielski jest przyjaźnie nastawiony do każdego, z entuzjazmem i radością wita gości. Natomiast osobniki jednolite są bardziej zaborcze w stosunku do członków swojej rodziny i okazują dystans wobec obcych.

Cocker spaniel angielski to świetny towarzysz i doskonały pomocnik w pracy. Zawsze jest blisko swojego pana i nie ma specjalnej tendencji do ucieczek.

Pies ten czuje się szczęśliwy wyłącznie w otoczeniu najbliższych. Bardzo źle znosi nieobecność właścicieli, zwłaszcza przez dłuższy czas (nie powinna ona przekraczać kilku godzin).

Uważa się, że wielobarwne osobniki gorzej się koncentrują niż osobniki jednolite, ale mniej kwestionują komendy właściciela. Osobniki jednolite natomiast są bardziej uważne, ale nieco uparte. 

Szkolenie należy zacząć jak najwcześniej, gdy cocker spaniel jest jeszcze młodziutkim szczeniakiem. Gdy pupil trafi do naszego domu, powinniśmy ustalić granice, by nie nabrał on złych nawyków.

We współpracy z psem wymagane są: stanowczość, łagodność, konsekwencja i sprawiedliwość.

Pies ten szczeka głównie wtedy, gdy domaga się uwagi. W ten sposób sygnalizuje, że potrzebuje kontaktu z opiekunem. W żadnym wypadku nie wolno wzmacniać tego zachowania, by pies nie stał się nadmiernie szczekliwy.

Wśród psów myśliwskich jest to jedna z ras o najmniejszej skłonności do ucieczki. Cocker spaniel angielski jest bardzo oddany właścicielowi i tylko naprawdę interesujący trop może go od niego oderwać.

Pies ten jest tak przywiązany do swojego pana, że zostawiony sam na długi czas, może niszczyć otoczenie. Konieczne jest stopniowe przyzwyczajanie zwierzaka do samotności.

Spaniel może też niszczyć kapcie i buty wyłącznie dla rozrywki lub żeby zwrócić na siebie uwagę. Warto zatem poświęcać mu odpowiednią do potrzeb ilość czasu i zapewnić rozmaite zabawki, gryzaki, itp.

Cocker spaniel angielski jest łakomy. Nie powinniśmy ulegać jego kaprysom, bo szybko przybierze na wadze.

Ten towarzyski i przyjacielski pies w żadnym wypadku nie nadaje się na stróża. Witanie się z intruzem i domaganie się od niego pieszczot nie jest bowiem najlepszym sposobem na jego odstraszenie. 

Cocker spaniel angielski to świetny towarzysz dla wielu ludzi: osób samotnych, rodzin z dziećmi i sportowców. Zachwyci każdego i bez problemu dostosuje się do nastroju właściciela.

Pies ten może żyć w mieszkaniu, ale potrzebuje kilku wyjść dziennie w celu spożytkowania swojej ogromnej energii. 

Bez względu na to, czy żyje w mieszkaniu, czy w domu z ogrodem, najbardziej pragnie przebywać w cieple u boku swojego opiekuna. Nie należy zostawiać go na stałe na zewnątrz – spowoduje to u psa poważne problemy z zachowaniem i psychiką.

Pamiętajmy, że cocker spaniel angielski to przede wszystkim pies pracujący. Potrzebuje bodźców fizycznych, umysłowych (w tym węchowych) i społecznych, dzięki którym w pełni rozwinie swój potencjał. 

To nie tylko świetny towarzysz podczas polowań. Doskonale nadaje się też dla sportowców i świetnie pływa.

Ten średniej wielkości pies jest dość łatwy w transporcie. Żeby jednak mógł bezpiecznie towarzyszyć swojemu opiekunowi, potrzebuje odpowiedniego szkolenia i socjalizacji.

Kot z psem mogą się dogadać, zwłaszcza jeśli oba zwierzaki dorastają razem, a instynkt myśliwski cocker spaniela jest pod kontrolą.

Pies ten jest dość przyjaźnie nastawiony do swoich współbraci, wymaga jednak – jak każdy pies – odpowiedniej socjalizacji. Spotkania powinny być regularne, pozytywne i kontrolowane przez właścicieli.

Pies ten uwielbia zabawę i spędzanie czasu z dziećmi. Ma ogromną energię i jest niezmordowany, zwłaszcza podczas towarzyszenia dzieciom w domowych psotach.

Mimo sporych umiejętności przystosowawczych cocker spaniel nie jest pieskiem salonowym. Osoby prowadzące siedzący tryb życia, starsze i nieprzepadające za bieganiem z psem powinny wybrać raczej cocker spaniela amerykańskiego, dużo spokojniejszego i mniej podatnego na stres.

Pies traci sierść w umiarkowanej ilości przez cały rok. Wypadanie nasila się wiosną i jesienią w okresie linienia. W tym czasie konieczne jest codzienne szczotkowanie. 

Długość życia cocker spaniela angielskiego to około 13 lat.

Cocker spaniel angielski jest odporny i długowieczny. Wystarczy oczyszczać mu oczy i często sprawdzać długie uszy, zwłaszcza jeśli pies mieszka na wsi. W ten sposób upewnimy się, czy nie ma w nich ciał obcych mogących powodować zapalenie ucha.

To wytrzymały, pracujący pies, nie narażajmy go jednak na zbyt intensywny wysiłek podczas upałów.

Mimo swojej odporności cocker spaniel nie powinien nocować na zewnątrz podczas złej pogody.

Jeśli cocker spaniel angielski ma wystarczająco dużo ruchu, nie powinien przybierać na wadze. Jest natomiast dość łakomy, nie wolno więc go przekarmiać.

• postępująca atrofia siatkówki,
• nefropatia rodzinna (choroba nerek),
• dysplazja stawu biodrowego.

Skąd pochodzi ta odmiana spaniela? Bez wątpienia z Anglii. Rasa została wyselekcjonowana w Wielkiej Brytanii w 1879 roku, ale spaniele były tam wykorzystywane do polowań już od XVIII wieku. Korzeniami sięga prawdopodobnie Hiszpanii, o czym w 1570 roku pisał doktor Cajus w swoim dziele „De canibus britannicis”. Opisy spaniela angielskiego znajdziemy nawet w źródłach pochodzących z końca XIV wieku. Jego nazwa pochodzi od angielskiego słowa „woodcock”, oznaczającego bekasa. Cocker spaniel doskonale sprawdza się bowiem podczas polowania na tego ptaka.