Lagotto romagnolo

Szata może być jednolita brudno biała, czekoladowa przesiana (z białym lub bez), pomarańczowa z białym lub bez, biała w czekoladowe lub pomarańczowe łaty.

Sierść średniej długości, zazwyczaj przystrzyżona.

Szata jest wełnista i skręcona w ciasne pierścionki. Zarówno włos okrywowy, jak i podszerstek, są nieprzemakalne.

Kolor oczu jest uzależniony od koloru szaty. Barwa tęczówki począwszy od ochry przez orzechową do ciemnobrązowej. Nie dopuszcza się oczu barwy żółtej lub w odcieniach szarości.

Lagotto romagnolo to pies niewielkiego lub średniego wzrostu, proporcjonalny, mocnej budowy, o gęstej, kędzierzawej sierści. Sylwetka raczej delikatnie umięśniona, z tułowiem długości równej wysokości w kłębie. Linie profilu są lekko rozbieżne. Oglądana z przodu czaszka jest zaokrąglona, zaś z boku, trochę wypukła, w tylnej części zaś raczej płaska. Kufa kształtu lekko klinowatego. Oczy raczej duże i zaokrąglone. Uszy średniej wielkości do wielkości głowy, wiszące w spoczynku, a lekko wzniesione, gdy pies jest czymś zainteresowany. Ogon osadzony nisko, zwężający się ku końcowi, w spoczynku jest noszony sierpowato, a przy pobudzeniu uniesiony.

Psy rasy lagotto romagnolo bardzo przywiązują się do swego opiekuna, a w życiu codziennym są wyjątkowo delikatne i czułe, przez co znakomicie nadają się na psa dla całej rodziny.

Ze względu na niespożyte zasoby energii, lagotto może godzinami bawić się zarówno z dziećmi, jak i z dorosłymi. Najbardziej lubi zabawy z elementami tresury, szczególnie te pobudzające umysłowo i węchowo.

Choć jest psem nie do zdarcia na dworze, w domu jest opanowany. Co rzadko spotykane u innych psów, potrafi zachować umiar. Zrównoważony charakter lagotto romagnolo powoduje, że jest w stanie dostosować się do nastroju opiekuna i wie kiedy być cicho.

Ten pies jest wyjątkowo inteligentnym, posłusznym, łatwym do ułożenia psem, w lot łapie polecenia i z przyjemnością je wykonuje. Co więcej, dzięki swojemu niezwykłemu węchowi, jest wykorzystywany również jako pies do szukania trufli. 

Początkowo lagotto romagnolo wykorzystywano jako psy aportujące, jednak z czasem, w drodze skrupulatnych selekcji, udało się utemperować łowiecki instynkt tej rasy, a uwagę skierować wyłącznie na poszukiwanie trufli.

Dzięki temu, szukając trufli jest skoncentrowany wyłącznie na tym zadaniu i nie rozprasza go widok ewentualnej przechodzącej zwierzyny.

Mimo przyjaznego wyglądu i serdeczności w kontakcie z człowiekiem, w stosunku do obcych, ten włoski pies o może być bardzo podejrzliwy. Na nieproszonego gościa potrafi naszczekać i skutecznie go odstraszyć, jeśli wyczuje złe zamiary nieznajomego.

Jeśli jednak zaznajomi się z nową osobą, pokazuje swoje przyjazne oblicze. W każdym razie nie jest ani przesadnie bojaźliwy, ani agresywny. Lagotto romagnolo to pies przede wszystkim bardzo zrównoważony.

Pomimo że jest bardzo przywiązany do swojej grupy społecznej, potrafi również trzymać się z daleka i do szczęścia niekoniecznie potrzebuje stałego kontaktu z opiekunami. Ale uwaga, ten pies nie toleruje wykluczenia.

Lagoto romagnolo może zostawać sam, jeśli od szczenięctwa był do tego przyzwyczajany. Zanim opiekun wyjdzie z domu powinien dopilnować, że pies jest wybiegany i będzie miał czym się zająć do powrotu właścicieli.

Jedną z wielkich zalet tego psa jest jego wyjątkowe posłuszeństwo i zamiłowanie do wspólnego, aktywnego spędzania czasu ze swoim opiekunem. Lagotto ma prawdziwy pęd do nauki, dlatego szkolenia nie traktuje jako przymusu, lecz jako przyjemność.
Wychowania lagotto jednak nie należy zaniedbać pod pretekstem, że to „dobry pies". Naukę odpowiednich zachowań należy wprowadzać, gdy tylko szczeniak pojawi się w domu.

Ten włoski pies czasami może szczekać, szczególnie na powitanie gościa, ale nigdy nie ujada bez powodu.

Ponieważ osobniki tej rasy są obecnie pozbawione instynktu łowieckiego, raczej się nie zdarza, żeby pobiegły za tropem. Jednak jeśli pies nie chodzi na odpowiednio długie i ciekawe spacery, przy nadarzającej się okazji może spróbować wybiegać się gdzie indziej.

Ten obdarzony niezwykłym węchem pies może niechcący coś zniszczyć, szczególnie gdy mu się nudzi i postanowi bawić się w tropienie.

Smakołyki mogą okazać się przydatne podczas szkolenia, ponieważ lagotto jest z natury łakomy na rarytasy i nie będzie kaprysił na widok przysmaku.

Mimo że nigdy nie jest agresywny, lagotto romagnolo może się świetnie sprawdzić w roli psa stróża, przede wszystkim alarmującego.

Lagotto romagnolo jest jedną z najprzyjemniejszych do życia ras psów. Lista zalet jest długa - inteligencja, czułość, chęć do zabawy, zrównoważony charakter i odporność fizyczna. Dlatego jest to bardzo dobry wybór na pierwszego psiego towarzysza. Psy tej rasy są łatwe w ułożeniu, a przebywanie z nimi na co dzień to sama przyjemność!

Ze względu na wiejską naturę, psy tej rasy powinny mieszkać poza miastem lub przynajmniej mieć możliwość spędzania dużo czasu na świeżym powietrzu. W mieszkaniu może żyć pod warunkiem, że opiekun zapewni mu odpowiednią dawkę aktywności ruchowych i węchowych.

Chociaż w domu lagotto może być spokojny i cichy, to z natury jest bardzo żywym psem. Codzienny upust energii pozwoli mu utrzymać fizyczną i psychiczną równowagę.

Oprócz codziennych, urozmaiconych spacerów, psu tej rasy trzeba zapewniać stymulujące zabawy rozwijające jego naturalne umiejętności tropienia. Oczywiście najlepiej byłoby z nim tropić trufle, skoro leży to w jego naturze, jednak w naszym kraju może być to trudne.

Ze względu na niewielkie rozmiary tego psiaka, zabranie go w podróż nie stanowi większego problemu. Trzeba jednak pamiętać o socjalizowaniu go od szczenięctwa, dzięki czemu nowe otoczenie i nieznane bodźce nie będą dla niego stresujące.

Ponieważ lagotto romagnolo jest towarzyski, spokojnie może mieszkać z kotem pod jednym dachem, bez zagrożenia dla mniejszego kolegi.

Lagotto z natury jest sympatyczny i nie przejawia agresji, więc generalnie dobrze się dogaduje z innymi psami, o ile wszystkie osobniki w grupie są przyjaźnie nastawione.

Jako łagodny, serdeczny i chętny do zabawt pies, lagotto jest idealnym towarzyszem dla dzieci i lubi z nimi spędzać czas.

Z pewnością nie nadaje się dla osób mało wychodzących z domu i jeśli będzie prowadził monotonny tryb życia, może bardzo cierpieć.

Wielką zaletą psów tej rasy jest to, że nie gubią włosów, dzięki czemu świetnie nadają się na towarzyszy nawet dla alergików, ponieważ są „nieuczulające”.

Średnią długość życia szacuje się na 13 lat.

Jest to niezwykle wytrzymały i odporny pies, który z reguły nie choruje.

To pies, który uwielbia pływać, dlatego gdy jest bardzo gorąco, należy śmiało zachęcać go do kąpieli dla ochłody.

Lagotto tak bardzo lubi pracować, że bez problemu wytrzymuje załamania pogody podczas wykonywania swoich zadań.

O ile jest prawidłowo odżywiany i należycie wybiegany, psu tej rasy nie grozi nadwaga i nie dotyczą go problemy otyłości.

• Dystrofia neuroaksonalna (choroba neurodegeneracyjna)
• Dysplazja stawu biodrowego
• Łagodna padaczka młodzieńcza

Ta istniejąca od niepamiętnych czasów rasa pochodzi ze starożytnej włoskiej prowincji Romania. Gdyby nie grupa zapalonych entuzjastów, którzy postanowili wyselekcjonować psy najbliższe pierwotnego gatunku, rasa zapewne całkowicie by wyginęła. W ciągu kilku lat ciężkiej pracy i poświęceń, hodowcom udało się ją całkowicie odbudować. Rasa lagotto romagnolo została oficjalnie zarejestrowana dość niedawno, bo zaledwie w 1992 roku.