Kot perski szynszylowy
Inne nazwy: Pers srebrzysty cieniowany, Chinchilla Persan
Rasa zawdzięcza nazwę swojemu jakże wyjątkowemu umaszczeniu. To niezwykle spokojne zwierzę jest jedną z najbardziej cenionych odmian kota perskiego. W XVIII wieku pewien szynszylowy pers został nawet zabalsamowany i wystawiony w londyńskim Muzeum Historii Naturalnej w dzielnicy South Kensington. I rzeczywiście, jego lśniącym szmaragdowym oczom trudno się oprzeć, tak samo jak delikatnej i jedwabistej sierści o srebrzystych i złocistych refleksach.
Podstawowe informacje o kocie perskim szynszylowym
Pochodzenie i historia
Istnieją też inne odmiany kota perskiego szynszylowego, np. uznany w latach siedemdziesiątych „silver shaded”, o tippingu kryjącym włos w 1/3 długości, bardziej wyrazistym i mocniej zaznaczonym na łapach i pod oczami.
Odmiana „golden” ma delikatne złote refleksy w podszerstku i czarną końcówkę ogona. Może występować w typie „shaded” czyli z zabarwioną 1/3 włosa, lub „shell”, gdzie włos jest zabarwiony w 1/8 części. Te odmiany uznaje się zaledwie od kilku lat, choć pojawienie się genu odnotowano już w 1925 roku.
Wreszcie, kot perski kameo, który w USA jest uznany za odrębną rasę, ale w Wielkiej Brytanii i Francji funkcjonuje jako odmiana persa szynszylowego.
Wygląd
Wysokość w kłębie Kot perski szynszylowy
Kotka : pomiędzy 22 i 25 cm
Kot : pomiędzy 23 i 25 cm
Dorosłe rozmiary osiąga w wieku od 18 do 24 miesięcy.
Waga
Kotka : pomiędzy 3 i 7 kg
Kot : pomiędzy 3 i 7 kg
Maść
Tipping może być w kolorze czarnym / seal, niebieskim / łupkowym, czekoladowym, liliowym.
Szata kota perskiego szynszylowego ma bardzo jasną maść podstawową, a włos zabarwiony jest w 1/8. Od kufy aż po ogon, poprzez klatkę piersiową i podbrzusze, włos jest w całości biały. Tipping (zabarwiona końcówka włosa) występuje jedynie na końcówkach łap oraz wokół ceglastoczerwonego nosa.
Rodzaj szaty
Ma długi, jedwabisty włos i bardzo niewiele podszerstka.
Kolor oczu
Szmaragdowo-zielone oczy mają obwódki w tym samym kolorze, co tipping sierści i jest to jedna z charakterystycznych cech tej rasy. Oczy stają się zielone około siódmego miesiąca życia kota.
Opis
Pod względem fizycznym, kot perski szynszylowy jest bardzo podobny do persa, poza kilkoma szczegółami - jest mniejszy, ma mniej spłaszczony nos, węższą głowę i dłuższe uszy. Ma mocne ciało średniej wielkości, osadzone na dość krótkich łapkach. Okrągłą głowę zdobią włochate uszy, które są stosunkowo szeroko rozstawione i nieduże.
Ciekawostki
Kotki perskie szynszylowe wydają na świat mniej liczne mioty niż inne rasy. Poród musi być nadzorowany przez człowieka. Ponieważ kocięta mają bardzo duże głowy, kotka może mieć trudność w wypchnięciu malca na świat. Porody często przeprowadza się poprzez cesarskie cięcie.
Rozmnażanie persów szynszylowych przebiega w szczególny sposób, ponieważ zielony kolor oczu jest cechą recesywną i może zniknąć w wyniku skrzyżowania z osobnikiem niebiesko- lub miedzianookim. Maść szaty może stać się zbyt jasna, jeśli krzyżowanie przebiega wyłącznie w ramach tej samej rasy.
Kot perski szynszylowy - charakter
-
66%
Czuły
Pers srebrzysty jest bardzo czuły w stosunku do opiekuna, ale lubi też mieć spokój. Długie godziny przytulania to niekoniecznie jego specjalność, niemniej jednak każdy kot ma własny charakter.
-
33%
Lubi zabawę
Pers szynszylowy bywa psotny, ale z natury jest raczej leniwy.
-
100%
Spokojny
Podobnie jak wszystkie perskie koty, z natury jest spokojny i najlepiej się czuje w cichym otoczeniu.
-
100%
Inteligentny
Bacznie obserwuje otoczenie i potrafi się porozumieć jednym spojrzeniem.
-
66%
Strachliwy/nieufny wobec obcych
Kot perski szynszylowy nie jest bojaźliwy, ale jego wrodzona powściągliwość powoduje, że potrzebuje czasu, aby przywyknąć do obecności nowych osób.
-
66%
Niezależny
Bardzo sobie ceni wygodę i spokój, więc gdy przeszkadza mu domowy rozgardiasz, trzyma się od niego z daleka.
Zachowanie
-
33%
Gadatliwość
To cichy kot, który nie używa miauczenia do komunikacji. Wystarczy jego jedno spojrzenie i wszystko jest jasne.
-
33%
Potrzebuje ruchu i ćwiczeń
Podobnie jak wszystkie koty, pers szynszylowy ma potrzebę rozładowania energii. Niemniej jednak budowa ciała trochę go ogranicza, przez co kot bawi się dość powściągliwie i nie za długo.
-
33%
Skłonność do ucieczek
Lubi domowe zacisze, choć nie pogardzi krótkim spacerkiem na zewnątrz raz na jakiś czas.
-
100%
Łakomczuch
Jest smakoszem, powinien więc mieć interaktywną miskę, która pozwoli regulować ilość spożywanej karmy, dzięki czemu kot nie utyje.
Nie wiesz którą rasę kota wybrać? Wamiz pomoże Ci wybrać rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia
Współżycie z innymi
-
66%
Kot perski szynszylowy i koty
Sytuacja wygląda podobnie jak z psami - pers lepiej dogada się z kotami o podobnym temperamencie. Będzie potrzebował trochę czasu, zanim przywyknie do życia z drugim kotem.
-
66%
Kot perski szynszylowy i psy
Pod warunkiem, że zapoznanie zwierząt zostanie przeprowadzone zgodnie ze sztuką, kot perski szynszylowy może dogadać się z psem. Niemniej jednak bardziej zakoleguje się z psem spokojnym, niż bardzo energicznym. Kotu trzeba też zapewnić wysoko położone miejsca do wskakiwania oraz kryjówki, gdzie będzie mógł odpocząć poza zasięgiem psa.
-
66%
Kot perski szynszylowy i dzieci
Tej wyjątkowo łagodny i wyrozumiały kot będzie dla dzieci dobrym towarzyszem, o ile potrafią szanować potrzeby zwierzęcia i nie są hałaśliwe.
-
%}
100%
Kot perski szynszylowy i osoby starsze
To jedna z najodpowiedniejszych ras dla spokojnych osób, ponieważ pers lubi ład i uporządkowany, przewidywalny tryb życia. Niemniej jednak opiekun persa musi być w stanie podołać codziennej pielęgnacji swojego pupila.
Kot perski szynszylowy - cena
Cena zakupu kociaka perskiego szynszylowego w zagranicznej hodowli to wydatek od 500 do 2300 euro (2000 do nawet 10.000 zł). Kwota jest uwarunkowana pochodzeniem, hodowlą, wiekiem, a nawet płcią kotka. Miesięczny koszt utrzymania zwierzęcia to około 150 zł, co pozwala na zakup dobrej jakości karmy, dzięki której mruczek będzie zdrowy.
Pielęgnacja
Pielęgnacja kota perskiego szynszylowego jest szczególnie wymagająca. Trzeba go codziennie szczotkować, aby wyczesywać martwe włosy i nie doprowadzić do powstania kołtunów. Martwy włos można też łatwo usunąć kąpiąc i susząc kota suszarką do włosów. Długa sierść na tylnych kończynach może się brudzić odchodami, dlatego trzeba ją regularnie sprawdzać. Aby ułatwić pielęgnację, sierść warto od czasu do czasu skrócić.
Ponieważ pers ma spłaszczony pyszczek, codziennie trzeba mu czyścić oczy i nos. Wydzieliny mogą nie tylko brudzić jasne futerko, ale też prowadzić do infekcji. Nie można zapominać o częstym sprawdzaniu czystości uszu.
Linienie
Kot tej rasy na pewno zostawi na kanapie ślady po wylegiwaniu.
Żywienie
Wybierając karmę dla persa, trzeba wziąć pod uwagę dwa podstawowe czynniki - płaski pyszczek, a co za tym idzie szczególną budowę szczęki, oraz rodzaj sierści. Tak czy inaczej, karma musi być dobrej jakości i zapewniać wszystkie substancje odżywcze potrzebne dla zdrowia kota.
Zdrowie
Długość życia
Ze względu na delikatne zdrowie, długość życia persa może być bardzo różna i waha się od 12 do 18 lat.
Odporność/wytrzymałość
Jego budowa ciała sprawia, że jest idealnym kotem domowym. Z powodu spłaszczonego nosa, ma ograniczone możliwości oddychania zarówno w czasie mocnych upałów jak i w zimie. Gęsty podszerstek chroni go przed zimnem, ale łatwo się kołtuni.
Skłonność do tycia
Ten spokojny i łakomy kot ma skłonność do tycia. Należy starannie kontrolować jak się żywi i ile je.
Częste choroby
Kot perski szynszylowy ma predyspozycje do pewnych dziedzicznych chorób:
nerek i układu moczowego:
- Wielotorbielowatość nerek: powolny i stopniowy rozwój torbieli na nerkach, które zakłócają prawidłowe funkcjonowanie tych organów. Istnieje badanie przesiewowe.
- Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego: zapalenie pęcherza często obserwuje się u wykastrowanych kocurów. Może być wiele przyczyn choroby, ale nierzadko pozostają nierozpoznane.
- Kamica moczowa (lub kamienie moczowe): pojawiają się zwykle po ukończeniu siódmego roku życia, głównie u osobników wysterylizowanych i kocurów.
nowotworowych:
- Guz podstawnokomórkowy: przeważnie łagodne guzy skóry, najczęściej występują w okolicach głowy i szyi.
- Gruczolaki łojowe: te łagodne nowotwory skóry mogą występować w postaci pojedynczego lub mnogich wykwitów.
serca:
- Kardiomiopatia przerostowa: choroba serca charakteryzująca się zgrubieniem mięśnia sercowego.
- Przepuklina przeponowa: nieprawidłowy rozwój mięśnia przepony, który prowadzi do przemieszczenia organów wewnętrznych do jamy osierdziowej.
oczu:
- Postępujący zanik siatkówki, który powoduje utratę wzroku niemalże od urodzenia.
- Sekwestracja rogówki (lub martwak rogówki).
- Coloboma, czyli rozszczep powieki: zniekształcenie zewnętrznej części górnej powieki.
- Entropium: zniekształcenie polegające na zawijaniu krawędzi powieki do wewnątrz.
- Epifora idiopatyczna: anomalia kanalików łzowych związana z kształtem głowy persa.
skóry :
- Liszaj obrączkowy: grzybica; najczęściej rozwija się na grzbiecie lub u nasady ogona, w postaci grudkowatych wykwitów.
- Wnętrostwo: niezstąpienie jednego lub obu jąder do worka mosznowego.
Kot perski szynszylowy jest również narażony na inne typowo kocie choroby, takie jak schorzenia jamy ustnej i przyzębia.
Od 7 roku życia zaleca się staranne kontrolowanie stanu zdrowia kota poprzez coroczne badanie u weterynarza.
Rozmnażanie
Females give birth to smaller litters than other breeds. In addition, farrowing must be supervised. Indeed, kittens with large skulls may cause difficulty at birth. Caesareans are quite common.
Reproduction of Chinchilla Persian is unusual. This is because the green colour of the eyes is recessive, meaning they can disappear if crossed with a Persian with blue or brass eyes for example. The colour of the coat may also become too light if the crosses are made only with a Chinchilla Persian.