Warszawa (02-942)
Sfinks kanadyjski
Inna nazwa: Canadian Sphynx
Na temat pochodzenia tej rasy krążyło wiele plotek. Mówiło się, że jest wynikiem wątpliwych eksperymentów genetycznych, a nawet ofiarą radioaktywnego promieniowania elektrowni w Czarnobylu…
W rzeczywistości brak owłosienia u tej rasy kota jest spowodowany genetyczną mutacją. Rasa zawdzięcza nazwę podobieństwu do posągu egipskiego sfinksa, dlatego mówi się o nim również kot faraona. Jak widać, nagość jest jego główną charakterystyczną cechą, ale oczy w kształcie cytryny, olbrzymie uszy i liczne fałdy skórne też nie pozostawią nikogo obojętnym. Ta jakże niezwykła uroda może się wydać niezwykle interesująca lub wręcz odpychająca…
Długość życia |
Sfinks kanadyjski średnio żyje od 8 do 20 lat |
Charakter |
|
Wielkość dorosłego osobnika |
Kotka
Około 30 cm
Kot
Około 35 cm
|
Waga dorosłego osobnika |
Kotka
pomiędzy 3 i 5 kg
Kot
pomiędzy 4 i 6 kg
|
Rodzaj szaty
Kot jest nagi lub ma delikatny meszek. |
Bezwłosy |
Kolor oczu
Niebieski, żółty, zielony, różnooki. Kolor oczu zależy od maści skóry. |
Niebieskie
Zielone
Żółty/złoty
Różnooki
|
Cena zakupu |
Sfinks kanadyjski kosztuje pomiędzy 1500zł a 3000zł |
Rasa sfinks kanadyjski, jak sama nazwa wskazuje, powstała w Kanadzie, zaś sfinks doński, w Rosji. Sfinks doński jest młodszą rasą, jej hodowla została zapoczątkowana pod koniec lat 80. Obie rasy noszą gen odpowiedzialny za brak sierści, ale u sfinksa kanadyjskiego gen jest recesywny, a więc nie zawsze się ujawnia, zaś u dońskiego sfinksa jest genem dominującym. Ma to wpływ na kształt twarzy, oczu oraz pyszczka.
Kot faraona, podobnie jak człowiek, a odwrotnie niż inne rasy kotów, oddycha przez skórę. Czasami zdarza mu się zostawiać plamy sebum w miejscu, gdzie się wylegiwał.
Więcej informacji na temat rasy Sfinks kanadyjski
Pochodzenie i historia rasy Sfinks kanadyjski
Pierwszy kot bez sierści, którego udało się odtworzyć, urodził się w Toronto w prowincji Ontario w Kanadzie w 1966 roku. Koteczka miała na imię Śliwka. Próbowano ją rozmnażać, ale z różnym skutkiem. Po około 30 latach prób krzyżowań głównie we Francji, uzyskano rasę w takim kształcie, jaki znamy dzisiaj. W Meksyku odkryto bardzo stare malowidła przedstawiające bezwłose koty. Inne badania wskazują, że Aztekowie hodowali sfinksy i czcili je.
Kot sfinks kanadyjski - charakter
Zachowanie rasy Sfinks kanadyjski
Dla kogo rasa Sfinks kanadyjski ?
Kot sfinks kanadyjski - cena
Cena zakupu kociaka sfinksa kanadyjskiego w hodowli waha się od 1500 do 3000 zł i zależy od pochodzenia, hodowli, wieku i płci kotka. Miesięczny koszt utrzymania wynosi około 120 zł i w zupełności zaspokaja potrzeby kota takie jak dobrej jakości karma oraz wszystko co niezbędne, aby sfinks był zdrowy.
Sfinks kanadyjski - linienie
Brak
Kot sfinks kanadyjski nie gubi włosa. Delikatny meszek pokrywający ciało i szczątkowe owłosienie na głowie, uszach, łapach, mosznie i ogonie, to jego jedyne „futro”.
Kot sfinks kanadyjski - pielęgnacja
Skóra bezwłosego sfinksa wytwarza duże ilości sebum, a ponieważ kot nie ma sierści, która mogłaby je wchłonąć, zdarza się, że sebum blokuje pory w skórze. Zaleca się kąpiel raz lub maksimum dwa razy w roku. Między kąpielami najlepiej się sprawdza mycie zwilżoną myjką, która świetnie usuwa nadmiar sebum. Raz w tygodniu powinno się też bardzo dokładnie czyścić kotu uszy, ponieważ organizm sfinksa produkuje znaczne ilości woskowiny.
Trzeba też skrupulatnie kontrolować czystość między palcami oraz między poduszeczkami łap, gdyż może się tam gromadzić sebum. Skóra kanadyjskiego sfinksa jest również wrażliwa na światło słoneczne. Zanim wystawimy go na działanie promieni UV, koniecznie trzeba go wysmarować kremem ochronnym z filtrem.
Zdrowie rasy Sfinks kanadyjski
Długość życia sfinksa wynosi od 8 do 20 lat.
Z powodu braku owłosienia, sfinks jest wrażliwy na niskie temperatury i wszędzie szuka źródeł ciepła (kaloryfer, sprzęt elektroniczny, kuchenka elektryczna, ciepły parapet okienny), co może grozić poparzeniem przez gorące sprzęty lub zbyt intensywne działanie promieni słonecznych.
Ponieważ ma skłonność do jedzenia więcej ze względu na potrzebę utrzymania temperatury ciała, szczególną uwagę należy zwrócić na jakość i ilość podawanego jedzenia.
Sfinksy dość często chorują na serce. Echo serca jest najlepszym badaniem pozwalającym wykryć kardiomiopatię przerostową, która jest chorobą dziedziczną. U sfinksów oraz kilku innych raz zauważono również występowanie choroby skóry - mastocytozy.
Odnotowano też przypadki dziedzicznej miopatii. Początkowo chorobę tę rozpoznano u rasy reks dewoński (która miała swój udział w powstaniu rasy sfinksa kanadyjskiego).
Szczególną uwagę należy zwrócić na grupy krwi reproduktorów, aby uniknąć niedokrwistości hemolitycznej (erytroliza noworodków) często śmiertelnej u kociąt.
Planujesz zakup kota rasy Sfinks kanadyjski?
Niestety...
W tej chwili nie ma żadnych ogłoszeń o adopcji rasy Sfinks kanadyjski ...