Dopuszcza się każdy kolor umaszczenia. Ograniczenia dotyczą jedynie wzorów.
Jednolite, point syjamski, norka, sepia, tabby, bikolor.
Bezwłosy lub bardzo krótki lub krótki, sztywny i kędzierzawy.
Oczy mogą być koloru niebieskiego, akwamaryny i zielonego.
Peterbald to kot typu orientalnego. Można powiedzieć, że jest pod każdym względem „wydłużony”. Ma wydłużoną, trójkątną głowę zwieńczoną dużymi uszami. Jego szeroko rozstawione oczy mają kształt migdałów. Kot ten ma długą i elegancką szyję oraz wydłużone, muskularne ciało. Jego kończyny są smukłe i delikatne, a ogon długi i cienki, biczowaty.
To charakterystyczna okrywa włosowa sprawia, że Peterbald jest inny niż wszystkie koty. Pod tym względem poszczególne osobniki mogą się między sobą bardzo różnić, a na dodatek w trakcie życia futro te może ulegać zmianom! Zatem Peterbald może być całkowicie bezwłosy (typ naked lub bald) lub mieć krótkie, mięciutkie futerko przypominające skórkę brzoskwini (typ flock). Jeśli włos jest cienki i delikatny, krótki, ale różnej długości, nazwiemy go welurowym. Jego sierść może być też szorstka, niekiedy kręcona lub poczochrana i nierównomiernie rozmieszczona na ciele (typ brush). Wreszcie, niektóre osobniki pozbawione typowego genu tej rasy, mają zwyczajną kocią sierść bez charakterystycznych dla większości Peterbaldów cech (typ straight). Kocięta z genem peterbald rodzą się ze znikomą okrywą włosową, którą tracą, gdy kotek osiąga wiek około 2 miesięcy. W ciągu mniej więcej dwóch lat po urodzeniu, a niekiedy dłużej, owłosienie wielokrotnie się zmienia.
