Kot jawajski
Inne nazwy: orientalny długowłosy, Javanais
Smukła sylwetka oraz lśniące, jedwabiste futro nadają temu pięknemu kotu wyrafinowany wygląd. Bardzo łatwo znaleźć się pod urokiem jego delikatnego, czystego i intensywnego spojrzenia. Wygląda na wątłe zwierzę, ale jego mięśnie są jędrne i elastyczne. Pod względem aparycji nie ma sobie równych, może za wyjątkiem swojego „brata”, kota orientalnego. W przeciwieństwie do urody, miauczenie jawajczyka jest zaskakująco nieprzyjemne. Mówiąc ogólnie, jest po prostu bardzo głośne i niemelodyjne.
Najważniejsze informacje o kocie jawajskim
Pochodzenie i historia
Ta cudowna rasa pojawiła się w latach pięćdziesiątych w Anglii. Po II wojnie światowej, niezwykle pomysłowi hodowcy postanowili skrzyżować koty syjamskie z innymi istniejącymi już rasami, takimi jak kot brytyjski krótkowłosy, a nawet ze zwyczajnym kotem domowym. Ich potomstwo kojarzono następnie z kolejnymi syjamami. Po kilku latach, syjamy dało się odróżnić od kotów orientalnych jedynie po umaszczeniu; kot orientalny nie miał typowych dla syjamów kolorowych „krańców ciała”.
Bogactwo otrzymanych umaszczeń skłoniło hodowców do nadania nowych nazw ras, takich jak na przykład Havana Brown w przypadku odmiany o brązowej sierści. Niemniej jednak, otrzymanych maści było tak wiele, że nie dało się każdej z nich zakwalifikować jako oddzielnej rasy. Dlatego osobniki krótkowłose nazwano po prostu kotami orientalnymi krótkowłosymi, a te z półdługą sierścią, kotami orientalnymi długowłosymi, jawajskimi lub mandaryńskimi. Obie rasy zawitały do USA w 1970 roku.
Wygląd
Wysokość w kłębie Kot jawajski
Kotka : Około 30 cm
Kot : Około 30 cm
Kot jawajski osiąga fizyczną dojrzałość w wieku od 9 do 12 miesięcy.
Waga
Kotka : pomiędzy 2 i 5 kg
Kot : pomiędzy 3 i 6 kg
Maść
Umaszczenia karmelowe i brzoskwiniowe nie są dopuszczane przez wszystkie organizacje, ale niektóre z nich je akceptują.
Rodzaj szaty
półdługa
Kolor oczu
Intensywnie zielony, niebieski, a u osobników białych każde z oczu może mieć inna barwę.
Opis
Podobnie jak pozostałe rasy z rodziny kotów orientalnych, kot jawajski jest smukły i wydłużony. Wydaje się delikatny, ale w rzeczywistości jest zwierzęciem silnym i zwinnym.
Ciekawostki
Kot jawajski to ni mniej ni więcej półdługowłosa wersja kota orientalnego. W Europie bywa nazywany kotem mandaryńskim.
Kot jawajski - charakter
-
66%
Czuły
Kot jawajski niezaprzeczalnie czerpie zadowolenie z pieszczot i uwagi ze strony opiekuna.
-
100%
Lubi zabawę
Podobnie jak jego krótkowłosy brat, jawajczyk kocha szaloną zabawę i na pewno będzie się jej regularnie domagać od opiekuna!
-
33%
Spokojny
Chwile wytchnienia u kota jawajskiego są doprawdy ulotne! Spokój nie jest jego mocną stroną. Pomiędzy fazami aktywności szybko regeneruje siły i błyskawicznie znajduje kolejne ciekawe zajęcie.
-
100%
Inteligentny
Bezsprzecznie jest to niezwykle inteligentny kot. Z pewnością niejednokrotnie zaskoczy nas sprytem i pomysłowością.
-
66%
Strachliwy/nieufny wobec obcych
Kota jawajskiego już od małego trzeba przyzwyczajać do obecności różnych ludzi. Dzięki temu nie będzie miał problemu z akceptowaniem obecności nowych osób i nie będzie się ich lękał.
-
33%
Niezależny
Jeśli chodzi o jawajczyka, słowo „samodzielność” można całkowicie wykreślić ze słownika. Rasa słynie z potrzeby nieprzerwanej uwagi ze strony opiekuna. Jeśli chcemy mieć zwierzę-przylepę, ten kot jest dla nas stworzony!
Zachowanie
-
100%
Gadatliwość
Jeśli miauczenie działa nam na nerwy, to w towarzystwie gadatliwego jawajczyka szybko odczujemy potrzebę zatkania uszu! To kot, który stanowczo ma dużo do powiedzenia i zagaduje opiekuna w chwili, gdy ten przekracza próg domu.
-
100%
Potrzebuje ruchu i ćwiczeń
Ruch powinien być nieodzowną częścią codziennego życia kota jawajskiego. Mruczek będzie tym bardziej zachwycony, gdy dołączymy do niego w zabawie!
-
66%
Skłonność do ucieczek
Należy zachować ostrożność. Podobnie jak w przypadku wszystkich ruchliwych ras kotów, istnieje niebezpieczeństwo ucieczki, szczególnie że jawajczyk w głębi serca jest poszukiwaczem przygód, co może go wpakować w niezłe tarapaty.
-
66%
Łakomczuch
Ponieważ jest bardzo żywym kotem, szybko spala energię. Trzeba pamiętać o podawaniu mu karmy dobrej jakości oraz w ilościach odpowiednich do jego wagi, bo w przeciwnym wypadku może zacząć się objadać.
Nie wiesz którą rasę kota wybrać? Wamiz pomoże Ci wybrać rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia
Współżycie z innymi
-
66%
Kot jawajski i koty
Jawajczyk może bez problemu mieszkać pod jednym dachem z kolegą tej samej lub innej rasy, o ile zwierzęta zostały ze sobą zapoznane zgodnie ze sztuką oraz mają zapewnione własne przestrzenie oraz miejsca do wskakiwania.
-
100%
Kot jawajski i psy
Pies i jawajczyk niewątpliwie mogą stanowić zgrany duet nadający na tych samych falach, o ile zapoznanie zwierząt odbyło się dla kota delikatnie i stopniowo, przez co miał czas przywyknąć do obecności psa.
-
100%
Kot jawajski i dzieci
Kot jawajski i dziecko nieraz są zgraną parą, ponieważ każde z nich może czerpać z takiej relacji. Jawajczyk znajdzie porozumienie z dzieckiem, które go szanuje i chce być z nim blisko.
-
%}
33%
Kot jawajski i osoby starsze
Taki duet rzadko się udaje. Spokojne życie starszej osoby jest najczęściej przeciwieństwem potrzeb jawajczyka. Dość nieprzyjemne miauczenie kota może też być irytujące.
Pielęgnacja
Pielęgnacja kota jawajskiego jest stosunkowo łatwa, ponieważ nie ma on podszerstka. Wystarczy go raz w tygodniu czesać gęstym grzebieniem, co pozwoli zapobiec powstawaniu kołtunów.
Linienie
Pomimo że jest kotem półdługowłosym, gubi bardzo mało sierści, oczywiście za wyjątkiem okresu linienia, kiedy zostawia znacznie więcej włosów i wymaga częstszego czesania.
Żywienie
Lekarz weterynarii jest najbardziej kompetentny, aby doradzić dla naszego pupila najlepszą karmę, dzięki której kot będzie żył długo i w zdrowiu.
Zdrowie
Długość życia
Długość życia kota jawajskiego wynosi od 10 do 20 lat, ze średnią wynoszącą 15 lat.
Odporność/wytrzymałość
Ze względu na fakt, że jawajczyk nie ma podszerstka, słabo znosi niskie temperatury.
Skłonność do tycia
Kot jawajski nie ma predyspozycji do otyłości, ponieważ z reguły bardzo lubi się bawić, dzięki czemu z łatwością spala kalorie.
Częste choroby
- Stopniowy zanik siatkówki: choroba dziedziczna. Prędzej czy później prowadzi do ślepoty dotkniętego nią zwierzęcia. Zanik może się pojawić na bardzo wczesnym etapie życia kociaka lub później. W przypadku wystąpienia symptomów w późnym wieku, choroba rozwija się stopniowo, dzięki czemu kot ma czas, aby powoli przyzwyczajać się do ślepoty. Gdy zaczyna chorować młody kociak, ślepota postępuje znacznie szybciej, a zwierzątko przestaje widzieć już w pierwszych miesiącach życia, nie ma więc czasu na naukę radzenia sobie w ciemności.
- Amyloidoza nerek: również choroba dziedziczna, na szczęście rzadko występująca. Niestety nie ma na nią lekarstwa i jest chorobą śmiertelną. Jej rozwój następuje bardzo szybko, a objawy pojawiają się najczęściej pomiędzy pierwszym a piątym rokiem życia. Amyloidozę bardzo łatwo pomylić z typową niewydolnością nerek, ponieważ objawy są niezwykle podobne, ale niestety znacznie bardziej wyniszczające. Do tej pory nie udało się opracować badania przesiewowego, ale ze względu na postęp nauki, należy się spodziewać, że taki test będzie wkrótce dostępny.
Rozmnażanie
Dopuszcza się krzyżowanie z kotami syjamskimi, balijskimi i orientalnymi.