Terier czeski

Szaroniebieska lub jasnobrązowa z żółtymi, szarymi, białymi znaczeniami lub bez.

Szata jest długa , cienka, lekko falista, jedwabista i dość rzadka. 

Brązowy (jasny lub ciemny w zależności od koloru szaty).

Terier czeski to pies o krótkich łapach, mocnej, umięśnionej sylwetce w kształcie prostokąta i długiej sierści. Oczy są średniej wielkości, o przyjaznym spojrzeniu. Pokryte są sierścią opadającą do przodu, u osobników szaroniebieskich są ciemnobrązowe, jasnobrązowe u osobników brązowych. Uszy są średniej długości, dość wysoko osadzone, dobrze przylegające do policzków. Ogon osadzony nisko, stosunkowo gruby. Jego idealna długość to 18 do 20 cm. W spoczynku zwisający lub lekko wygięty do góry. Gdy pies jest aktywny, ogon nosi poziomo lub do góry.

Terier czeski to przyjazny i wesoły pies do towarzystwa.

Dzięki swojej wesołej naturze sprawi radość każdemu.

Wzorzec opisuje teriera czeskiego jako spokojnego i łagodnego.

Jest on mniej uparty niż inne teriery, łatwo się adaptuje i okazuje posłuszeństwo.

Rasę stworzono do polowania na lisy i borski, z czasem stała się ona rasą do towarzystwa i wystawową. 

Wobec obcych terier czeski jest dość zdystansowany, ale nigdy nie okazuje agresji.

Mimo wyglądu typowego teriera, pies tej rasy jest bardzo zależny od swojego właściciela.

Terier czeski nie lubi samotności, do dobrego samopoczucia potrzebuje towarzystwa.

Jest on mniej uparty niż inne teriery, co znacznie ułatwia szkolenie. 

Mimo dobrego charakteru psa i jego dużych zdolności uczenia się, szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej i stosować konsekwentne metody.

Terier czeski może szczekać, by poinformować o wtargnięciu intruza.

Zwierzak ten rzadko oddala się od właściciela lub od domu.

Samotność może spowodować u naszego pupila destrukcyjne zachowania. By uniknąć szkód, przed wyjściem z domu musimy zostawić mu jakieś zajęcie. Jeśli nie będzie miał nic do roboty, może również przekopywać ogród.

Przysmaki sprawdzą się jako nagroda za dobre zachowanie.

Terier czeski to dobry pies alarmujący, ale nie wygląda na tyle groźnie, by odstraszyć intruza.

To świetny pies do towarzystwa dla nowicjuszy, którzy lubią teriery, ponieważ jest bardziej posłuszny i towarzyski niż jego kuzyni.

Pies tej rasy od tak dawna wykorzystywany jest do towarzystwa, że bez problemów przystosuje się do miejskiego trybu życia w mieszkaniu. 

Mimo że zwierzak ten nie ma nic przeciwko spokojnemu trybowi życia, nie zniesie codziennej bezczynności. By zachować równowagę fizyczną i umysłową, potrzebuje ruchu.

Terier czeski bez problemu może towarzyszyć właścicielom w podróżach, ale ze względu na nieufność wobec obcych wymaga odpowiedniej socjalizacji.

Pies bez problemów dogada się z kotami, które zna od młodego wieku. Natomiast obce koty mogą obudzić w nim instynkt myśliwski.

Pies tej rasy jest znacznie bardziej towarzyski niż inne teriery, może mieszkać ze swoimi współbraćmi, o ile zapewnimy mu regularne spotkania w młodym wieku, by nauczył się z nimi komunikować.

Rasa ta świetnie nadaje się dla rodziny, uwielbia zabawę z dziećmi, które szanują zwierzęta.

Spokojne usposobienie psa świetnie sprawdzi się w przypadku starszych osób.

Utrata sierści jest umiarkowana.

Terier czeski żyje około 13 lat.

Wbrew pozorom to wytrzymały pies, który cieszy się dobrym zdrowiem i dość długo żyje.

Terier czeski nie przepada za wysokimi temperaturami, podczas upałów powinien pozostać w cieniu.

Pies dobrze znosi złą pogodę, ale nie powinien żyć na zewnątrz, bo źle znosi izolację.

By uniknąć nadwagi, dieta powinna być zbilansowana, a potrzeby fizyczne psa zaspokojone.

Terier czeski nie jest podatny na żadne choroby.

Rasa jest krzyżówką sealyham terriera i teriera szkockiego. Hodowlę rozpoczął w okolicach Pragi w 1949 r. Frantisek Horâk z Klânovic. W roku 1959 rasa zadebiutowała na wystawie pod nazwą teriera czeskiego. FCI oficjalnie uznała rasę w 1963 roku.