Owczarek kraski

To pies, który jest bardzo przywiązany do swoich bliskich, ale nie przepada za pieszczotami nieznanych sobie osób.

Zabawa to świetny sposób na naukę podstawowych komend. Owczarek kraski szybko znudzi się powtarzalnymi lekcjami.

Owczarek kraski to pies o zrównoważonym temperamencie - nie jest ani przesadnie żywy, ani bardzo spokojny. 

Owczarek z Krasu szybko się uczy, szczególnie jeśli powierzamy mu konkretne zadanie do wykonania. Jego wszechstronność świadczy o dużej inteligencji. 

Pies tej rasy pozbawiony jest instynktu myśliwskiego.

Owczarek kraski jest bardzo zdystansowany wobec obcych, ale nie jest agresywny.

Jak wiele molosów, ten również jest niezależny, a jednocześnie oddany swojemu panu.

Naukę spokojnego znoszenia naszej nieobecności powinniśmy rozpocząć jak najszybciej, ale zasadniczo nie powinno być z tym większych problemów. 

To posłuszny i inteligentny pies, który ma jednak silną osobowość. Szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, dzięki czemu zyskamy idealnego kompana codziennego życia. 

Sama obecność owczarka kraskiego przeważnie wystarczy, by odstraszyć nieproszonego gościa, ale pies może też głośno szczekać, by zniechęcić go jeszcze bardziej.  

Jak wiele psów stróżujących, owczarek z Krasu nigdy dobrowolnie nie opuszcza stanowiska obserwacyjnego.

Pamiętajmy, że jest to pies pracujący, który potrzebuje regularnych bodźców. W przeciwnym wypadku może zacząć niszczyć przedmioty, by pozbyć się nadmiaru energii i poradzić sobie z nudą. 

Smakołyki sprawdzą się przy wzmacnianiu pozytywnych zachowań naszego pupila.

Owczarek kraski jest oddany swojemu panu, to doskonały stróż, któremu można ślepo zaufać. 

Zwierzak ten nie powinien żyć w mieście, a tym bardziej w mieszkaniu. Potrzebuje przestrzeni oraz domu z ogrodem, którego będzie mógł pilnować. 

Owczarek kraski potrzebuje właściciela prowadzącego sportowy tryb życia. Musi być codziennie wyprowadzany i uprawiać regularnie sport wraz ze swoim panem (np. canicross, tropienie, agility, dog dancing). 

Rozmiary psa utrudniają wspólne podróżowanie. 

Przy odpowiedniej socjalizacji w młodym wieku nasz pupil dogada się z innymi zwierzakami, na przykład z kotami.

Konieczna jest właściwa socjalizacja, by nasz towarzysz rozwinął psie kody komunikacyjne niezbędne do kontaktów ze współbraćmi.

Pies zachowuje się spokojnie i czule wobec dzieci, ale jego zachowanie powinno być stale nadzorowane przez dorosłego.

Rasa ta nie nadaje się dla starszych osób, właściciel psa musi być aktywny i dyspozycyjny.

Pies ten ma silny instynkt obronny i mocny temperament, w związku z czym potrzebuje doświadczonego właściciela.