Haldenstovare

Biała i czarna z podpalanymi łatami.

Krótka, twarda, bardzo gęsta, prosta, z obfitym podszerstkiem.

Ciemnobrązowe.

Haldenstovare to silny, ale nie ociężały pies o dumnym wyglądzie. Jego sylwetkę można wpisać w prostokąt. Głowa ma średnią wielkość, jest proporcjonalna. Oczy są średniej wielkości i przybierają spokojny wyraz. Uszy osadzone są na średniej wysokości i skierowane do przodu. Powinny sięgać połowy kufy. Ogon jest dość gruby i opuszczony.

Haldenstovare jest miły i czuły. To świetny towarzysz, który nie jest jednak stworzony do rodzinnego życia. To pies jednego pana. 

W przypadku tej rasy najlepiej sprawdzą się zabawy związane z tropieniem.

Haldenstovare będzie zachowywać się spokojnie w domu tylko wówczas, jeśli w ciągu dnia zaspokoimy jego potrzeby.

To niezawodny pomocnik, na którego można liczyć. 

Ten pies gończy pracuje samodzielnie, nigdy w sforze. Potrzebuje wyszkolenia do danego typu zwierzyny, którego nie wolno później zmieniać. To także dobry pies szukający, ma długie kończyny i jest wytrzymały na zimno, więc bez problemów może pracować w śniegu.

Haldenstovare nie lubi obcych i może zachowywać się groźnie, jeśli sama jego obecność nie wystarczy, by odstraszyć intruza.

To pies jednego pana, nie jest stworzony do rodzinnego życia, lepiej sprawdzi się jako towarzysz samotnej osoby. Jest niezależnym samotnikiem, który nie nadaje się dla każdego.

Dzięki swojej samotniczej naturze haldenstovare świetnie znosi nieobecność właściciela.

Pies tej rasy wymaga wczesnego, stanowczego i konsekwentnego szkolenia. Ma niezależne usposobienie, przez co bywa uparty, jeśli nie rozumie sensu wydawanych poleceń.

Haldenstovare szczeka bardzo dużo, zwłaszcza podczas pracy i gdy na jego terytorium pojawi się intruz.

Ze względu na silny instynkt myśliwski pies chętnie rusza za tropem, jego otoczenie musi więc być dobrze zabezpieczone. Konieczna będzie też jak najwcześniejsza nauka przychodzenia na zawołanie.

Jeśli pies się nudzi, może szybko zacząć niszczyć otocznie. Potrzebuje jak najczęstszej stymulacji.

Przysmaki to świetny sposób, by skłonić tego uparciucha do współpracy.

Haldenstovare jest zdystansowany i nieufny wobec obcych, więc dobrze sprawdzi się jako stróż.

Haldenstovare nie nadaje się na pierwszego psa, ponieważ jest niezwykle niezależny. To pomocnik przy pracy, a nie pies do towarzystwa.

Pies tej rasy nie powinien żyć w mieszkaniu. Najlepiej sprawdzi się wiejskie otoczenie i dom z ogrodzonym ogrodem. 

To aktywny, szybki i wytrzymały pies. Jego właściciel musi być myśliwym lub miłośnikiem sportu, by zaspokajać potrzeby zwierzęcia. Haldenstovare potrzebuje otwartej przestrzeni do swobodnego biegania.

Dzięki średnim rozmiarom pies może podróżować ze swoim właścicielem, ale wymaga to odpowiedniej socjalizacji.

To pies myśliwski, więc powinien dorastać z kotem, jeśli ma nie traktować go jako ofiary.

Haldenstovare może dogadać się ze współbraćmi, o ile przyzwyczaimy go do spotkań z nimi od młodego wieku, by rozwinął i wzmocnił psie kody komunikacyjne.

Pies ma miłe i przyjazne usposobienie, ale nie nadaje się dla rodziny, nie przepada za dziećmi.

Pies ten nadaje się wyłącznie do aktywnego trybu życia. 

Utrata sierści jest umiarkowana.

12 lat

To wytrzymały pies, który rzadko choruje.

Haldenstovare może polować podczas każdej pogody, nawet w upały. 

Pies ten może żyć na zewnątrz i pracować również w zimie, jest bardzo wytrzymały na niskie temperatury.

Dzięki codziennej aktywności nie powinien przybrać na wadze.

Rasa ta nie jest narażona na żadne szczególne choroby.

Hodowla rasy rozpoczęła się w 1860 roku pod auspicjami rolnika, Hansa Larsena Bisseberga z hrabstwa Ostfold. W związku z tym nazwano ją bisseberghund. Następnie nadawano jej inne nazwy, między innymi ankerstøver. Nazwa haldenstøver po raz pierwszy pojawiła się w 1938 roku. Rasa pochodzi od krzyżówek harriera, foxhounda i beagle’a.