Bokser

Szata może być żółta lub pręgowana. Białe znaczenia są dopuszczalne, o ile stanowią mniej niż jedną trzecią umaszczenia podstawowego. Boksery białe lub z przeważającą ilością bieli nie są uznane przez oficjalny wzorzec rasy.

Bokser jest szorstkowłosy.

Sierść jest twarda, lśniąca i przylega do skóry.

Oczy są bardzo ciemne.

Bokser jest średniego wzrostu. Ma silną, ale harmonijną i elegancką sylwetkę. Głowa jest kwadratowa, a kufa krótka w stosunku do czaszki – proporcje wynoszą 1/2. Bokser ma przodozgryz, jego żuchwa jest bardziej wystająca niż szczęka. Ten typ uzębienia stanowi wadę u większości ras, ale w tym wypadku zaleca go oficjalny wzorzec rasy. Uszy opadają do przodu. Ogon jest wysoko osadzony, średniej długości.

Pies ten uwielbia pieszczoty, potrafi zresztą być bardzo natarczywy, jeśli chce zwrócić na siebie uwagę właściciela.

Bokser ma żywy, dynamiczny charakter i jest pełen energii. Uwielbia się bawić. W szczególności przepada za zabawą z dziećmi.

Boksery nie należą do spokojnych psów, niektórzy uważają je za nadpobudliwe. 

Pamiętajmy jednak, że termin ten często jest używany błędnie. Nadpobudliwość nie oznacza bowiem żywego usposobienia, lecz zaburzenie rozwojowe, które powinien zdiagnozować weterynarz behawiorysta.

Boksery są inteligentne i wszechstronne, nadają się zarówno na psy do towarzystwa, jak i stróżujące, obronne i pracujące.

Ten porywczy z natury pies może szybko ruszyć w pogoń za domniemaną ofiarą (lub po prostu po to, żeby rozprostować nogi). Możemy go więc puszczać swobodnie wyłącznie w dobrze zabezpieczonych miejscach.

Bokser nie jest niebezpieczny dla bliskich, okazuje natomiast nieufność wobec obcych. Jeśli poczuje, że jego rodzina jest zagrożona, może okazać wielką zajadłość.

Pies stróżujący to pies ogromnie przywiązany do swojej grupy społecznej. Bokser zdecydowanie nie jest niezależny – okazuje ogromne przywiązanie do rodziny.

Samotność to najgorsze, co może spotkać tego oddanego bliskim psa. Izolacja i wykluczenie absolutnie nie idą w parze z charakterem boksera, u którego mogą one wywołać poważne problemy z zachowaniem.

Szkolenie boksera nie jest łatwym zadaniem dla niedoświadczonych i zbyt pobłażliwych osób. Jeśli jednak trafi do pewnych siebie, doświadczonych właścicieli, którzy skorzystają z pomocy profesjonalisty, szkolenie daje dobre efekty. 

Wychowanie szczeniaka boksera powinniśmy rozpocząć wcześnie ze względu na silny charakter psów tej rasy. Podstawy dobrego zachowania należy wdrożyć, gdy tylko szczeniak trafi do nowego domu.

Ze względu na silny instynkt stróżujący bokser dużo szczeka, ale zawsze robi to świadomie.

Ten związany z bliskimi pies nie ma żadnych skłonności do ucieczki. Woli bronić swojej rodziny.

Jeśli bokser się nudzi, ma za mało ruchu albo zbyt długo przebywa sam bez wcześniejszej, przeprowadzanej w sposób pozytywny nauki, szybko może dokonać znacznych zniszczeń.

To ogromny żarłok. Trzeba uważać na resztki, które ściąga ze stołu – to prawdziwy odkurzacz na czterech łapach.

Bokser jest bardzo odważny i czujny, potrafi odstraszyć, jeśli uzna kogoś za zagrożenie dla swoich bliskich lub terytorium.

Niedoświadczone osoby mogą mieć problem z wychowaniem tego uparciucha, ale jeśli uda się go odpowiednio wyszkolić i zsocjalizować, będzie z niego idealny towarzysz życia rodzinnego.

Bokser czuje się dobrze na wsi i w mieście, na zewnątrz i wewnątrz, o ile jego pan znajduje się blisko. Nie lubi on jednak zmian, częste przeprowadzki stanowią dlań ciężkie przeżycie. 

Nie powinien zostawać sam w mieszkaniu na cały dzień, jego szczekanie może bowiem przeszkadzać sąsiadom. Podobny problem pojawi się, jeśli zamkniemy go na stałe w ogrodzie.

Bokser ma mnóstwo energii i potrzebuje właściciela prowadzącego sportowy tryb życia. Zwykłe spacery po osiedlu na krótkiej smyczy z pewnością mu nie wystarczą. 

Konieczne są codzienne, co najmniej godzinne spacery i regularne psie aktywności, takie jak canicross, tropienie, dog dancing, agility itd.

Mimo średnich rozmiarów bokser jest bardzo absorbujący. Powinniśmy unikać podróży samochodem podczas upałów, bo ze względu na skróconą kufę pies źle znosi gorąco. 

Jeśli jednak pogoda na to pozwala, a nasz towarzysz jest odpowiednio wyszkolony i zsocjalizowany, możemy zabrać go wszędzie, gdzie tylko dopuszcza się obecność psa. 

Świetnie dogaduje się z kotami, które zna i które należą do jego grupy społecznej. Aby jednak zapewnić zwierzętom spokojne współżycie, szczeniaka należy przyzwyczaić do kotów jak najwcześniej.

Suki są bardziej ugodowe niż psy, ale generalnie niewykastrowane osobniki tej samej płci mają problem z bezkonfliktowym współżyciem, o ile wspólnie nie dorastały.

Zaleca się wczesną socjalizację boksera i zapewnianie mu regularnych, pozytywnych spotkań z innymi psami pod nadzorem właściciela.

Bokser jest niezwykle łagodny wobec dzieci i tak bardzo je kocha, że możemy nazwać go najlepszą niańką wśród psów.

Nie jest to pies stworzony do siedzącego trybu życia, może jednak żyć ze starszymi osobami, o ile mają one wystarczająco dużo energii, by zaspokoić jego potrzeby.

Starsze osoby nie powinny natomiast decydować się na szczeniaka.

Wypadanie sierści jest umiarkowane z wyjątkiem okresu linienia, kiedy konieczne jest codzienne szczotkowanie.

Długość życia boksera to około 10 lat.

To dość wytrzymały pies, który jednak ze względu na swoją budowę (krótka kufa) cierpi na pewne, opisane niżej, problemy zdrowotne.

Jak wszystkie psy ras brachycefalicznych (z krótką kufą) podczas dużych upałów bokser może mieć problemy z oddychaniem.

Bokser może mieszkać w ogrodzie, o ile zapewnimy mu odpowiednie schronienie. Zdecydowanie lepiej czuje się jednak blisko rodziny.

Ze względu na łakomstwo konieczne jest kontrolowanie masy psa, by uniknąć nadwagi. Regularne ćwiczenia fizyczne również umożliwią zadbanie o formę boksera.

• choroby serca,
• niedoczynność tarczycy,
• problemy z oddychaniem,
• dysplazja stawu biodrowego,
• zwężenie zastawki aortalnej,
• zespół skręcenia / rozszerzenia żołądka.

Bokser to krzyżówka bullenbeissera, szczególnie jego mniej krępej i smuklejszej odmiany, i buldoga angielskiego. Klub rasy powstał w Niemczech (kraju pochodzenia boksera) w 1895 roku, pierwszy wzorzec opublikowano zaś w 1902 roku. Bokser był wykorzystywany przez wojsko podczas I wojny światowej, w 1924 r. jako pies pracujący wziął udział w pierwszych mistrzostwach psów pracujących. Kilka lat później dotarł do Francji, a w 1946 roku utworzono tu klub tej rasy.