Dog argentyński

• jednolicie biała
• dopuszczalna jedna czarna plamka na głowie, która nie powinna zajmować więcej niż 10% powierzchni całej głowy
• wg klasyfikacji nie dopuszczalna maść czarna (dog argentyński czarny)

• krótka, od 1,5 do 2 cm.
• jednowarstwowa 
• jej grubość i gęstość uzależniona jest od warunków atmosferycznych, w jakich żyje pies

Oczy doga są ciemne lub orzechowe.

Dog argentyński, choć uznaje wyższość tylko jednego pana, przywiązuje się do wszystkich członków rodziny. Pozostaje im wierny. Potrafi być niezwykle czuły i przyjacielski.

Skłonność dogów argentyńskich do zabawy należy określić jako wysoką. Ze względu na dużą potrzebę ruchu w przypadku psów należących do tej rasy, świetnie sprawdzają się wszelkie formy aktywności fizycznej.

Właściwie socjalizowany i odpowiednio wychowywany dog argentyński może być bardzo spokojnym i zrównoważonym czworonogiem, obdarzającym zaufaniem swojego właściciela.

Dog argentyński jest psem inteligentnym, który z łatwością przyswaja komendy. Właściwie prowadzone szkolenie pozwala kształtować nowe umiejętności, dzięki czemu psy należące do tej rasy bardzo dobrze sprawdzają się jako psy służbowe, a także psy przewodnicy dla osób niewidomych.

Dogi argentyńskie mają silnie rozwinięty instynkt myśliwski. Ich największym atutem jest szczególna umiejętność tropienia z górnym wiatrem.

Instynkt myśliwski w połączeniu z siłą doga powoduje, że jeśli złapie małą zdobycz – od razu ją połknie. Dlatego współżycie z niedużymi zwierzętami domowymi może być problematyczne.

Wobec nieznajomych osób dog argentyński zachowuje się spokojnie, o ile nie wyczuwa z ich strony zagrożenia, ale pozostaje zdystansowany i nieufny. 
Aby zaufać, dog musi mieć najpierw czas na obserwację i ocenę potencjalnego niebezpieczeństwa w danej sytuacji. Nieufność doga powoduje, że doskonale nadaje się na opiekuna i / lub obrońcę własności lub ludzi.

Źle poprowadzona edukacja doga może pobudzić jego agresję i tym samym uczynić z niego niekontrolowanego i niebezpiecznego psa.

Psy należące do rasy dogów argentyńskich, choć mają silny charakter, są bardzo podatne na szkolenia i bezgranicznie ufają swojemu panu, dlatego mogą być mu całkowicie posłuszne. Muszą jednak być odpowiednio wychowywane - w sposób konsekwentny i łagodny.

Dogi argentyńskie potrzebują towarzystwa ludzi. Mocno przywiązują się do właściciela, okazując mu wierność i oddanie. Jak każdy inny pies, mogą pozostawać same po odpowiednim przygotowaniu, ale nie na długi czas, bo nie znoszą dobrze samotności.

Podatność dogów argentyńskich na szkolenia określa się jako średnią. Psy mają silny charakter, bywają też uparte. Jednak właściwie prowadzone szkolenia, przebiegające systematycznie, pozwalają wypracować naprawdę zadowalające efekty w zakresie posłuszeństwa pupila.

Dogi argentyńskie nie należą do psów szczekliwych. Poziom ich hałaśliwości określa się jako mały. Pomimo silnie rozwiniętego instynktu obronnego, szczekają tylko w sytuacji poczucia zagrożenia.

Spacery z dogami argentyńskimi mogą być problematyczne, jeśli nie zostały one odpowiednio wcześnie zsocjalizowane. Psy wykazują bowiem tendencję do zaczepiania innych czworonogów, co wynika z ich naturalnie silnie rozwiniętego instynktu myśliwskiego. Ich skłonność do ucieczek można ocenić jako średnią.

Szczeniaki doga argentyńskiego mają wysoką skłonność do zachowań niszczycielskich – mogą niszczyć przedmioty znajdujące się w ich otoczeniu. Aby rozładować ich energię w sposób właściwy, a przy tym bezpieczny dla wyposażenia domu, należy zapewnić im dużo ruchu i aktywności poprzez zabawę. Nie bez znaczenia pozostaje też odpowiednie wychowanie, którego zasady należy wdrażać już od pierwszych tygodni życia pupila. 
Co więcej, jego potężna szczęka powoduje, że jest w stanie zmiażdżyć zabawki niechcący podczas zabawy

Jak większość psów, dogi argentyńskie lubią jeść – szczególnie przysmaki serwowane np. w czasie szkolenia. Ich skłonność do łakomstwa można natomiast ocenić jako umiarkowaną.

Jeśli zostanie odpowiednio wcześnie nauczony zasad panujących w domu, nie będzie „żebrał” przy stole, tylko poczeka spokojnie na swój posiłek.

Oryginalnie dog był argentyńskim psem bojowym, ma więc wrodzony instynkt obrońcy i stróża. Dodatkowo, wrodzone poświęcenie i niezawodna lojalność wobec grupy społecznej, powodują, że psy te doskonale sprawdzają się w roli obrońców swoich właścicieli i ich dobytku.

Bądź jednak ostrożny - agresywny mastyf argentyński nie odpowiada standardowi swojej rasy, zgodnie z wymogami FCI powinien być psem zrównoważonym i spokojnym. W tym celu nie można wzmacniać w nim instynktu obrony czy walki.

Jako że dogi argentyńskie są rasą wpisaną do rejestru ras psów agresywnych, do prowadzenia ich hodowli potrzebna jest specjalna zgoda. Ze względu na skłonność psów do zachowań obronno – bojowych sprawowanie należytej opieki nad nimi wymaga dużego zasobu doświadczenia i wiedzy z zakresu prawidłowych technik szkolenia i wychowania psa przejawiającego skłonność do zachowań agresywnych. Dog argentyński na pewno więc nie nadaje się na pierwszego w życiu psa.

Pomimo swojego dużego rozmiaru dog argentyński może żyć w mieszkaniu. Warunkiem tego, aby pies czuł się komfortowo na niewielkiej powierzchni, a przy tym zachował dobrą kondycję i zdrowie, jest zapewnianie mu odpowiedniej ilości ruchu. 

Oprócz odpowiedniej dawki ruchu, dog ma również silną potrzebę doznań węchowych i zabawy.     

Dogi argentyńskie potrzebują bardzo dużej ilości ruchu. Solidna dawka aktywności fizycznej pozwala rozładować energię oraz zachować prawidłową kondycję psa. 

Dogi argengtyńskie uwielbiają też wszelkie aktywności sportowe, takie jak canicross czy agility. Jeśli sami nie lubimy ruchu, lepiej nie decydujmy się na tę właśnie rasę!

Podróż z dogiem argentyńskim nie jest łatwa, zwłaszcza ze względu na jego rozmiary.

Wymaga wcześniejszego oswojenia psa zarówno z samymi środkami transportu, jak i akcesoriami, które ją umożliwią. Nie jest to zadanie proste, ale wykonalne.

Ze względu na silny instynkt myśliwski dog argentyński traktuje wszystkie mniejsze zwierzęta jako potencjalne ofiary. Nie zaleca się hodowania go wraz z innymi zwierzętami.

Właściwie socjalizowany dog argentyński pozostaje zdystansowany wobec innych psów. Zdarza się jednak, że przejawiają w stosunku do nich agresję, wyraźnie je zaczepiając, np. podczas spacerów. Dotyczy do zwłaszcza małych psów. W kontaktach z innymi psami pod jednym dachem również mogą pojawić się trudności.

Psy należące do tej rasy przejawiają wobec dzieci stosunek raczej neutralny. Akceptują w pełni dzieci należące do rodziny, jednak nie są wobec nich zbyt wylewne. Ze względu na wielkość psów, a zarazem bezpieczeństwo dzieci, ich kontakt z maluchami zawsze powinien odbywać się pod nadzorem osób dorosłych. 
Ważne, aby przestrzegać następujących reguł:

• Nie pozostawiaj dzieci samych w pokoju z psem
• Zawsze inicjuj początek i koniec zabawy
• Nie przeszkadzaj psu, gdy jest na swoim legowisku
• Szanuj spokój psa
• Naucz dzieci różnych znaków ostrzegawczych, które daje pies
• Naucz psa, aby na komendę odszedł i pozostał na legowisku
• Zakazuj lub reguluj dostęp do kanapy podczas obecności małych dzieci

Dogi argentyńskie nie są dobrymi kandydatami na pupilów dla osób starszych. W dużej mierze wynika to z ich zapotrzebowania na ruch, ale nie tylko. Opieka i wychowanie psów wymaga bowiem dużej cierpliwości i konsekwencji właściciela, a także sporego zasobu doświadczenia i wiedzy.

Utrata sierści u dogów argentyńskich jest raczej niewielka, choć może być dość kłopotliwa. Krótkie włosy, niczym igiełki, mogą się bowiem wbijać w tapicerki i dywany.

Dogi argentyńskie są stosunkowo odporne na choroby. Najczęściej występują  u nich alergie skórne i pokarmowe oraz wrodzona głuchota. Jak wiele dużych psów, są narażone na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych.

Dog argentyński jest psem odpornym i silnym. Rzadko choruje i cieszy się dobrym zdrowiem ogólnym. 

Dog argentyński jest odpornym psem, ale trzeba zachować ostrożność podczas  upałów. Jego krótka sierść i białe umaszczenie powodują, że może łatwo zostać poparzony, jeśli zbyt długo przebywa w silnym słońcu. 

Dog argentyński może przyzwyczaić się do życia w różnych strefach klimatycznych, jednak jego sierść nie zapewnia mu zbyt dobrej ochrony przed zimnem. Nie pozwalaj mu spać na zewnątrz.

Dynamiczny i lubiący sport dog, nie powinien mieć skłonności do nadwagi. Jeśli jednak uczynimy z niego „psa kanapowego” i nie zapewnimy odpowiedniej dawki ruchu będzie przybierał na wadze.

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych 
• głuchota
• alergie skórne