Dogue de Bordeaux

Jednolita w różnych odcieniach płowej, od kasztanowej do izabelowatej. Oficjalny wzorzec nie dopuszcza czekoladowego umaszczenia, akceptuje się za to ograniczone białe znaczenia na przedpiersiu i końcowych odcinkach kończyn. Może występować również czarna lub brązowa maska, choć niekoniecznie.

Oczy od orzechowych do ciemnobrązowych u psów o czarnej masce. U psów z brązową maską lub bez maski tolerowane są oczy jaśniejsze, choć nie jest to pożądane.

Oczy od orzechowych do ciemnobrązowych u psów o czarnej masce. U psów z brązową maską lub bez maski tolerowane są oczy jaśniejsze, choć nie jest to pożądane.

Dog z Bordeaux nie jest olbrzymem, ale mocnym, harmonijnie zbudowanym psem o umięśnionym karku, grzbiecie i kończynach. Głowa jest duża, z widocznymi zmarszczkami, szeroka i dość krótka. Oglądana z przodu, ma kształt trapezu. Czaszka lekko wypukła, kufa szeroka, krótka, kwadratowa, lekko wklęsła. Stop bardzo wyraźny. Szczęki mocne, szerokie, kwadratowe, z przodozgryzem. Oczy są owalne, szeroko rozstawione i duże. Uszy małe, przednia część nasady ucha jest trochę podniesiona, dalej ucho zwisa. Nieco ciemniejsze niż reszta szaty. Szyja bardzo mocna. Klatka piersiowa jest masywna i głęboka, grzbiet szeroki. Kończyny są masywne. Ogon noszony nisko, najlepiej, aby sięgał do stawu skokowego, nie niżej.

Molos ten jest uczuciowy i bardzo przywiązuje się do swoich bliskich. To dobry towarzysz codziennego życia. Wciąż szuka kontaktu z właścicielem i domaga się czułości.

Ten mało sportowy z natury pies chętnie się pobawi, ale bez nadmiernego wysiłku fizycznego.

Dog z Bordeaux to spokojny pies, który do pełnego rozwoju nie wymaga zbyt wiele ruchu. 
Potrzebuje łagodnego, cierpliwego i szanującego go opiekuna.

Wbrew pozorom pies ten jest dość łatwy do ułożenia, chętnie wykonuje komendy swojego pana, o ile szkolenie będzie prowadzone konsekwentnie.

Dog z Bordeaux ma bardzo słabo rozwinięty instynkt drapieżnika. Woli być blisko właściciela, by go bronić, niż ruszać w pogoń za potencjalną ofiarą.

Pies ten jest bardzo opiekuńczy wobec bliskich i zdystansowany wobec obcych. Potrzebuje czasu, by obdarzyć zaufaniem i natychmiast wychwyci najmniejszą nieprawidłowość w zachowaniu intruza.

Ten wielki molos bardzo przywiązuje się do właściciela i najbardziej uwielbia czas spędzany z nim. Nie będzie czuł się dobrze, jeśli wykluczymy go z życia rodzinnego.

Dog z Bordeaux to wrażliwy pies, który kocha towarzystwo najbliższych i nie znosi izolacji. Jeśli zostawimy go samego na zbyt długo, może zacząć niszczyć otoczenie. 

Wczesna i stopniowa nauka radzenia sobie z samotnością konieczna jest już od momentu przybycia szczeniaka do domu.

Ze względu na rozmiary zwierzęcia musimy zadbać o jego szkolenie i socjalizację od najmłodszego wieku. 

Psy mogą okazać się trudniejsze w szkoleniu niż suki, ale dzięki ich upodobaniu do spędzania czasu z opiekunem, nauka jest przyjemna i efektywna. 

Najważniejsze umiejętności, które powinien zdobyć pies, to chodzenie na smyczy przy nodze (ze względu na dużą siłę dorosłego osobnika), zostawanie w legowisku, by uniknąć zbyt gwałtownego powitania gości oraz kontrolowane spotkania z innymi psami. 

Szkolenie musi być prowadzone w pozytywnym duchu, ale jednocześnie konsekwentne. Najważniejsze zasady to stanowczość, pracowitość i cierpliwość. Dzięki nim z pewnością osiągniemy sukces.

Siła, odwaga i determinacja psa sprawiają, że nie musi on szczekać, by odstraszyć ewentualnych intruzów. W zasadzie szczeka on niezwykle rzadko. 

Mimo silnego instynktu stróżującego dog z Bordeaux jest w małym stopniu zainteresowany tym, co dzieje się poza jego najbliższym otoczeniem. Nie będzie ujadał na samochody czy przechodniów.

Jego instynkt opiekuńczy jest tak silny, że ucieczka nie przyjdzie mu do głowy.

Ze względu na swoją siłę i niechęć do samotności dog z Bordeaux może niszczyć przedmioty, by wyrazić swoje złe samopoczucie lub po prostu zabić nudę. 

Jak wiele psów, większą skłonność do niszczenia okazuje w młodym wieku, zwłaszcza gdy wymienia zęby na stałe.

Dog z Bordeaux lubi jeść i nigdy nie odmówi posiłku czy przysmaku w ramach nagrody za dobre zachowanie. W związku z tym jest podatny na nadwagę.

Ten mastif świetnie nadaje się do pilnowania. Jest czujny i odważny, ale nigdy agresywny. To urodzony stróż, który nie ma problemów z odróżnieniem gości od intruzów i potrafi odstraszyć nieproszone osoby. Cechuje go niezwykła lojalność i niezawodność, znakomicie sprawdzi się jako opiekun domu i rodziny.

Dog z Bordeaux ma złote serce, jest czuły i przyjacielski w stosunku do swoich bliskich. Pod tym względem świetnie sprawdzi się jako pierwszy pies. Pamiętajmy jednak, że jeśli nie zapanujemy nad jego siłą, może wyrządzić spore szkody. 

Osoby niedoświadczone mogą nie dać sobie z nim rady.

Ze względu na swoje rozmiary pies ten potrzebuje miejsca. Nie jest jednak bardzo aktywny, więc nie musi mieć ciągłego dostępu do otwartej przestrzeni. 

Najlepszym miejscem do życia jest dla niego dom z ogrodem, w którym pies może regularnie przewietrzyć ciało i umysł. 

Bez względu jednak na to, czy pies ma dostęp do ogrodu, powinien wychodzić na spacer co najmniej dwa razy dziennie.

Dwa spacery dziennie powinny wystarczyć, jako że dog z Bordeaux nie ma dużego zapotrzebowania na ruch. 

Spacery powinny zapewniać mu stymulację fizyczną, umysłową, społeczną, a także wzmacniać relacje psa z właścicielem i utrwala
 zdobyte umiejętności (chodzenie na smyczy, przychodzenie na zawołanie, itd.).

Psu można zaproponować tropienie i naukę posłuszeństwa. Unikajmy aktywności wymagających zbyt dużego wysiłku fizycznego – nie są odpowiednie dla doga z Bordeaux.

Spacery z tym dużym psem to świetny sposób, by zapewnić mu równowagę i odpowiednią socjalizację. Podróżowanie może być jednak kłopotliwe. 

Samochód musi pomieścić transporter dostosowany do rozmiarów doga. W pociągu wymagane jest noszenie kagańca i trzymanie psa na smyczy (tak jak w przypadku wszystkich średnich i dużych ras). W samolocie również potrzebny będzie transporter zgodny z normami (często bardzo kosztowny), pies musi podróżować w luku bagażowym. 

Ponadto nietypowy wygląd psa sprawia, że wiele osób się go boi – może być czasem postrzegany jako potencjalnie niebezpieczny. To z pewnością może utrudniać przewożenie psa środkami publicznego transportu.

Ze względu na brachycefalię (krótka kufa i wynikające ze specyficznej budowy problemy zdrowotne) dog z Bordeaux nie może spędzać dużo czasu w zamkniętej przestrzeni, bo narażony jest na problemy z oddychaniem.

Dog z Bordeaux może spokojnie żyć z kotami pod jednym dachem, ale by porozumienie było jak najlepsze, konieczne jest wczesne i pozytywne przyzwyczajenie szczeniaka do drugiego pupila.

Porozumienie z innymi psami możliwe będzie tylko wówczas, gdy zapewnimy psu wczesną i odpowiednią socjalizację. 

Jak najwcześniej należy zapewnić kontrolowane i pozytywne spotkania, by zaspokoić potrzeby społeczne psa oraz rozwijać jego umiejętności komunikacji ze swoim gatunkiem.

Uwaga na niewykastrowane samce – mogą mieć one trudności w porozumieniu się z psami tej samej płci.

Mimo swych imponujących rozmiarów dog z Bordeaux wykazuje w stosunku do dzieci ogromną łagodność. Świetnie sprawdzi się jako pies dla rodziny.

Ze względu na swoje gabaryty może niechcący zrobić krzywdę dzieciom, zwłaszcza najmłodszym. Konieczne jest ustalenie zasad współżycia, na przykład: 

• z psem można bawić się tylko za zgodą rodziców,
• nie należy przeszkadzać psu, kiedy śpi,
• nie należy przeszkadzać psu, gdy leży w legowisku,
• nie wolno dawać psu jedzenia ze stołu, 
• nie wolno krzyczeć na psa, ciągnąć go za sierść, wsiadać na niego, itd. 

Rasa ta nadaje się dla wielu osób, o ile są one w stanie zaspokoić jego potrzeby i zapewnić mu regularne spacery. Jednak starsze osoby nie będą dobrymi opiekunami tego psa ze względu na jego rozmiar i siłę. Poza tym, pomimo umiarkowanego zapotrzebowania na ruch, zwierzę nie nadaje się do siedzącego trybu życia. 

Wypadanie sierści i linienie nie są w przypadku tej rasy intensywne. Podczas linienia wystarczy zwiększyć częstotliwość szczotkowania, zwłaszcza jesienią i na wiosnę.

Długość życia doga z Bordeaux to około 11 lat.

Dog z Bordeaux to wytrzymały pies, który miewa jednak pewne problemy ze zdrowiem.

Jak wiele ras brachycefalicznych, dog z Bordeaux nie lubi upałów. Nie jest on w stanie poprawnie regulować temperatury ciała ze względu na specyficzną budowę i wynikające z niej problemy m.in. z oddychaniem. 

Koniecznie należy zapewnić mu świeżą wodę i kącik w cieniu, a na spacery wychodzić wcześnie rano i późnym wieczorem.

Rasa ta dobrze znosi chłody, jest zresztą przyzwyczajona do spędzania większości czasu na zewnątrz. Uważajmy jednak na ekstremalnie niskie temperatury, gdyż sierść psa jest dość cienka.

O ile zapewnimy psu odpowiednią dietę, ograniczymy przysmaki i zadbamy o regularne spacery, nie powinien mieć on problemów z utrzymaniem prawidłowej wagi.

• dysplazja stawu biodrowego,
• problemy ze wzrokiem (entropion, ectropion, retinopatia wieloogniskowa),
• choroby serca (kardiomiopatia rozstrzeniowa, zwężenie zastawki aortalnej),
• choroby skóry (nadmierne rogowacenie poduszek),
• problemy ze wzrostem,
• padaczka,
• choroba zwyrodnieniowa stawów.

Podobnie jak inne europejskie molosy, pies ten ma azjatyckie korzenie. Pierwsze wzmianki o rasie pochodzą ze średniowiecza: gotycka wieża XIV-wiecznego kościoła w Carcassone ozdobiona jest głową psa przypominającego doga z Bordeaux. Pisemne źródła wspominają o mastifie francuskim wykorzystywanym do polowań i stróżowania oraz do walk z innymi zwierzętami. Istniały trzy typy rasy: tuluska, paryska i z Bordeaux. Ostatni typ to przodek współczesnego doga z Bordeaux.