Chart afgański
Inne nazwy: Afgan, Afghan hound, Tazy

Jak każdy chart, afgan jest psem o szlachetnym wyglądzie i zdystansowanym usposobieniu. Jest czuły w stosunku do najbliższych, ale nie będzie idealnym towarzyszem dla osób, którym zależy na psie o wylewnym charakterze. Do nieznajomych podchodzi z dystansem. Chart afgański jest niełatwym w ułożeniu czworonogiem, dlatego wymaga doświadczonego przewodnika.
Najważniejsze informacje o Chart afgański
Pochodzenie i historia
Chart afgański przedstawiony jest na obrazie powstałym 2000 lat p.n.e., jest też o nim mowa na jeszcze starszym egipskim papirusie. Według legendy para chartów afgańskich była obecna na Arce Noego.
Przodek rasy przybył prawdopodobnie z Azji Środkowej wraz z Indoeuropejczykami, którzy utworzyli królestwo w północnych regionach dzisiejszego Afganistanu. Później przenieśli się oni wraz z psami w dzisiejsze regiony Iranu, co wyjaśnia, dlaczego afgan jest również nazywany tazy, czyli „arabski”.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 10 - Charty
Sekcja
Sekcja 1 : charty długowłose
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 63 i 69 cm
Pies : pomiędzy 68 i 74 cm
Waga
Suka : pomiędzy 25 i 30 kg
Pies : pomiędzy 25 i 30 kg
Maść
Dopuszczalne są wszystkie kolory szaty.
Rodzaj szaty
Włos charta afgańskiego jest długi. W przypadku dorosłych osobników włos od łopatek do grzbietu oraz lędźwi tworzy tzw. siodło, gdzie włos przylega i jest krótki. Część twarzowa jest pokryta krótkim włosem, natomiast od czoła w stronę tyłu głowy włos jest długi. Szata jest delikatna i jedwabista.
Kolor oczu
U charta afgańskiego pożądane są oczy w ciemnym kolorze.
Opis
Afgan emanuje siłą i godnością. Orientalny wyraz pyska jest typowy dla rasy. Pies wręcz przeszywa swoim wzrokiem. Czaszka jest długa i niezbyt wąska, guz potyliczny wydatny, kufa długa, szczęki mocne, a stop słabo zaznaczony. Oczy są niemal trójkątne, osadzone nieco ukośnie. Uszy osadzone nisko, z tyłu czaszki, noszone płasko przy głowie. Kończyny są proste, o mocnym kośćcu. Ogon nie może być zbyt krótki. Jest nisko osadzony, pokryty niezbyt obfitym włosem, tworzy pierścień na końcu. Unosi się, gdy pies jest aktywny.
Ciekawostki
Afgan zyskał przydomek „pachnącego psa” dzięki piżmowemu aromatowi wydzielanemu przez gruczoły policzków.