Alpejski gończy krótkonożny

Idealnym umaszczeniem jest czerwień jelenia z czarnymi włosami lub bez nich, jak również umaszczenie czarne z czerwonobrązowym podpalaniem.

Szata jest krótka. Włos okrywowy jest gęsty i dobrze przylegający, a podszerstek obfity.

Oczy są ciemnobrązowe.

Alpejski gończy krótkonożny to krzepki pies. Ma mocny kościec. Czaszka jest lekko łukowata, kufa mocna z czarnym nosem. Pies ma silne, pełne uzębienie za zgryzem nożycowym lub kleszczowym. Uszy osadzone wysoko, niepofałdowane, zwieszające się szeroko i gładko, średniej długości, dobrze zaokrąglone na końcach. Tułów mocny i dobrze umięśniony, wydłużony. Kończyny są proste i mocne, w stosunku do reszty ciała wydają się krótkie. Ogon wysoko osadzony, grubszy u podstawy. Na końcu pokryty dłuższym włosem, sięgającym ziemi.

Gończy alpejski to świetny towarzysz rodziny, który szybko przystosowuje się do rytmu życia swoich bliskich.

Ten niezmordowany pies może bawić się całymi godzinami, szczególnie z dziećmi, za którymi przepada.

Posokowiec alpejski, jak czasem bywa nazywany, jest stale pobudzony i potrzebuje ciągłych zajęć.

To inteligentny pies. Dzięki jego wszechstronności w pracy i zdolności do adaptacji zawsze możemy na niego liczyć.

Pies ten wykorzystywany jest do polowania na zające i lisy, ale dzięki swoim niewielkim rozmiarom radzi sobie także w polowaniu na jelenie i dziki. To posokowiec, który tropi zranione zwierzęta.

Alpejski gończy krótkonożny nie boi się byle czego. W stosunku do obcych bywa jednak zdystansowany i nieufny.

Do rozwoju i wykorzystania swojego potencjału, ten pies gończy potrzebuje przewodnika.

Alpejski gończy krótkonożny nie potrafi znieść nieobecności właścicieli, jeśli nie zostanie do tego wcześniej odpowiednio przygotowany. W żadnym wypadku nie należy wykluczać go z grupy społecznej, może to zaburzyć jego równowagę emocjonalną.

To uparty pies potrzebujący stanowczego, wczesnego i pracochłonnego szkolenia.

Alpejski gończy krótkonożny szczeka dużo, gdy tropi zwierzynę lub wyczuwa zbliżające się niebezpieczeństwo.

Pies ten ma tak silny instynkt tropienia, że ucieczki mogą zdarzać mu się często. Należy dobrze zabezpieczyć jego otoczenie, a przede wszystkim wcześnie wdrożyć naukę przywołania.

Alpejski gończy krótkonożny nie lubi zostawać sam, może więc niszczyć przedmioty z powodu frustracji, nudy lub niepokoju.

To wielki łakomczuch, co przydaje się przy szkoleniu.

Alpejski gończy krótkonożny dobrze sprawdza się jako pies alarmujący i stróżujący. Mimo swych niezbyt onieśmielających rozmiarów potrafi w razie potrzeby odstraszyć intruza.

To dobry wybór na pierwszego psa, pamiętajmy jednak, że jest to aktywny pies pracujący, który może okazać się uparty i zawzięty. W żadnym wypadku nie wolno traktować go jak pieska salonowego.

Miejskie życie w mieszkaniu nie jest dobrym rozwiązaniem dla psów tej rasy. Najlepiej sprawdzi się dom z dobrze ogrodzonym terenem.

Opiekun psa musi być na tyle aktywny i dyspozycyjny, by zaspokoić jego duże zapotrzebowanie na ruch i umysłową stymulację. To przede wszystkim pies pracujący, który wymaga codziennych bodźców. 

Uwaga na aktywności wymagające skoków – mogą one uszkodzić kręgosłup naszego pupila.

Dzięki niewielkim rozmiarom pies może towarzyszyć swojemu panu wszędzie, choć nie nadaje się do przewożenia w torbie transportowej. Konieczna jest jak najwcześniejsza socjalizacja, nauka chodzenia na smyczy i wyciszania się, by podróże przebiegały bezproblemowo.

Ze względu na silny instynkt myśliwski, psom tej rasy trudno jest współżyć z innymi zwierzętami domowymi, takimi jak koty.

Powinniśmy zapewnić szczeniakowi odpowiednią socjalizację, by rozwinął i wzmocnił psie kody komunikacyjne i spokojnie porozumiewał się z innymi psami.

Gończy alpejski to doskonały towarzysz dzieci, który uwielbia się bawić i zawsze jest w dobrym humorze.

Zapotrzebowanie psa na ruch nie idzie w parze z siedzącym trybem życia, jest to pies odpowiedni dla aktywnych osób.

Utrata sierści jest umiarkowana.

Przewidywana długość życia psów tej rasy to 12 lat.

To wyjątkowo wytrzymały i długowieczny pies, który nie ma specjalnych problemów ze zdrowiem.

W okresie upałów pies nie powinien pracować. 

Podwójna sierść zapewnia mu dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią.

Alpejski gończy krótkonożny jest aktywny i nie ma problemów z nadwagą, o ile zapewnimy mu zrównoważoną dietę i odpowiednią dawkę ruchu.

Pies ten nie jest specjalnie narażony na żadną konkretną chorobę. Na szczególną uwagę zasługują jednak zwisające uszy.

W latach 1881–1885 książę Rudolf Habsburg-Lotaryński pozwolił swoim łowcom sprowadzić psy typu dachsbracken (krótkonożne psy gończe) na polowania w Turcji i Egipcie. W 1932 r. rasa została uznana przez Związek Kynologiczny w Austrii za trzecią narodową rasę psów gończych pod nazwą alpejski gończy krótkonożny. W 1975 r. nazwę rasy zmieniono na alpenländische dachsbracken, a FCI uznała za jej ojczyznę Austrię. W 1991 roku rasę włączono do sekcji posokowców z grupy 6 FCI.