Border terrier

Ruda, pszeniczna, grizzly (mieszanka włosów czarno-rudych) z podpalaniem, błękitna z podpalaniem. 

Border terrier ma półdługą sierść. Szata jest gęsta i twarda w dotyku z obfitym podszerstkiem.

Oczy są ciemne, o bystrym wyrazie.

Border terrier ma nietypową, krótką głowę przypominającą łeb wydry. Sylwetka jest smukła i lekka, czaszka średnio szeroka z krótką i mocną kufą. Oczy są małe i bystre. Uszy małe, w kształcie litery „V”, opadają do przodu, przylegając ściśle do policzków. Kończyny są proste, a kości niezbyt mocne. Ogon dość krótki, wysoko osadzony i noszony radośnie, ale niezaginany nad grzbietem.

Choć jest to typowo pracujący pies, potrafi okazać uczucia swoim bliskim, nie można jednak traktować go jak maskotki. 

Ten dynamiczny i dość przyjazny pies uwielbia się bawić, zwłaszcza gdy zabawa związana jest z refleksem. Tego typu aktywność pozwala mu wyrazić swój potencjał. Nie zaleca się jednak zostawiania dzieci samych z psem podczas zabawy – potrafi być nieprzewidywalny.

Spokojnie potrafi zachowywać się tylko po odpowiedniej dawce ruchu. W przeciwnym razie znajdzie sposób, by pokazać, że się nudzi (niszczenie, szczekanie itd.). 

Psy pracujące często są posłuszniejsze i mądrzejsze od innych, ponieważ mają wykonywać konkretne zadania i utrzymywać koncentrację nieraz przez wiele godzin. Tak jest i w przypadku border teriera – świetnego pomocnika człowieka. 

Border terrier to doskonały myśliwy, początkowo używany do polowań na lisy i ze sforami psów gończych. 

Ten ciekawski i przyjazny pies zdecydowanie nie boi się obcych. 

W przeciwieństwie do wielu psów myśliwskich, zwłaszcza terierów, pies ten nie jest szczególnie niezależny. Lubi spokój, ale przede wszystkim jest niezwykle podległy swojemu panu. 

Psy pracujące nie lubią samotności, choć są w stanie do niej przywyknąć, o ile będziemy ich tego uczyć od najmłodszego wieku, stosując pozytywne metody. 

Border terrier jako pies pracujący stosunkowo łatwo przyswaja to, czego się od niego wymaga, i lubi interakcje z właścicielem, o ile jego zachowanie jest konsekwentne, stanowcze i jednocześnie łagodne. 

Szkolenie należy rozpocząć w jak najmłodszym wieku, by uniknąć pojawienia się i ugruntowania złych nawyków. Mimo że border terrier ma ogólnie dobry charakter, jest dość pewny siebie i bez odpowiedniego szkolenia szybko przejmie kontrolę nad właścicielem. 

To mało szczekliwy pies. Nawet gdy nie może doczekać się spaceru i zabawy ze swoim panem, potrafi zachować spokój i nie szczekać. 

Jeśli natomiast zostanie sam i mu się to nie spodoba, może zacząć ujadać, by wyrazić frustrację i czymś się zająć. 

Gdy pies ma za mało ruchu albo znajdzie interesujący trop, może zdarzyć mu się ucieczka. Jeśli żyje na wsi, należy dobrze zabezpieczyć jego otoczenie za pomocą solidnego ogrodzenia. 

Nawet jeśli border terrier opanuje komendę przychodzenia na zawołanie, pamiętajmy, że w przypadku psa myśliwskiego nigdy nie można polegać na tym w 100%. Spacery w niezabezpieczonych miejscach powinny więc odbywać się na smyczy.

Jeśli pies zostaje sam na długo, może spożytkować nadmiar energii, niszcząc otoczenie. Jak przystało na teriera, na pewno też dokładnie przekopie nam ogródek. 

Border terrier lubi jeść, ale nie jest żarłoczny. 

Border terrier nadaje się na psa stróżującego, ponieważ dzięki swojej inteligencji i odwadze jest w stanie zrozumieć, czy dana osoba lub sytuacja stanowi zagrożenie. Jednak ze względu na niewielkie rozmiary nie będzie wzbudzał postrachu. Nie nadaje się zatem do roli strażnika.

Border terrier jako pierwszy pies dla myśliwego to dobry pomysł. Nie nadaje się jednak dla osób szukających psa do towarzystwa. 

Rasa ta wymaga doświadczenia, czasu i energii ze strony właściciela, który musi być w stanie zaspokoić liczne potrzeby psa. 

Pies ten może żyć w mieszkaniu, ale nie jest to dobre rozwiązanie, bowiem najlepiej będzie czuł się na wsi. 

Pamiętajmy, że jest to pies pracujący i potrzebuje okazji do wyrażenia swojego potencjału w jak najbardziej systematyczny sposób. 

Dom z ogrodem, w którym będzie mógł rozprostować łapy, oraz długie spacery po lesie to dla niego idealne otoczenie.

Ten wytrzymały pies myśliwski (potrafi biec za koniem przez wiele kilometrów) nadaje się dla osób, które mogą zaspokoić jego duże zapotrzebowanie na ruch. 

Mimo niewielkich rozmiarów nie różni się niczym od swoich większych kuzynów – do prawidłowego rozwoju potrzebuje ogromnej stymulacji fizycznej, umysłowej i węchowej. 

Dzięki niewielkim gabarytom border terrier może towarzyszyć swojemu panu niemal wszędzie. Konieczna jest jednak odpowiednia socjalizacja oraz konfrontacja psa z ludźmi i nowymi sytuacjami. 

Jeśli szczenię od młodego wieku przyzwyczajane jest do nowych doświadczeń, podróże powinny przebiegać spokojnie.

Silnie rozwinięty instynkt myśliwski tego psa nie idzie w parze z obecnością kota w domu. Istnieje jednak niewielka szansa, że zwierzęta się porozumieją, o ile będą razem dorastać. 

Ten pracujący pies nie jest zbyt towarzyski, zwłaszcza w stosunku do psów tej samej płci. Współżycie dwóch samców może okazać się niemożliwe, zwłaszcza jeśli należą one do tej samej rasy. 

By ograniczyć szkody, od pierwszych miesięcy życia warto odpowiednio socjalizować szczeniaka. 

Mimo że pies ten potrafi dogadać się z dziećmi i jest dla nich dobrym towarzyszem zabaw, nie nadaje się dla młodszych dzieci, które nie będą umiały odpowiednio z nim postępować. 

Border terrier bywa nieprzewidywalny i nieco agresywny, nie powinien więc mieszkać z dziećmi.

Pies ten jest zbyt energiczny i potrzebuje ogromnej ilości ruchu, nie nadaje się więc dla osób starszych lub prowadzących siedzący tryb życia. 

Border terrier nie traci wiele sierści, nawet w okresie linienia, które u tej rasy niemal nie istnieje.

Długość życia border terriera to około 13 lat.

Mimo mikrych rozmiarów to bardzo wytrzymała i długowieczna rasa.

Ten odporny pies myśliwski wytrzymuje upały, ale nie powinniśmy w tym okresie narażać go na zbyt intensywny wysiłek fizyczny. 

Podwójna szata sprawia, że border terrier jest odporny na złą pogodę, w tym zimno i deszcz. 

Dzięki ogromnej energii rasa ta nie jest narażona na nadwagę. 

Border terrier cieszy się doskonałym zdrowiem. Dzięki swojej wytrzymałości i odpowiedniej selekcji nie jest podatny na żadne choroby dziedziczne. 

Border terrier pochodzi z rejonu granicznego pomiędzy Anglią a Szkocją. To krzyżówka starego typu bedlington terriera, lakeland terriera i dandie dinmont terriera. Angielski Kennel Club uznał rasę dopiero w 1920 roku, ale jest ona dużo starsza. Należy do grupy terierów pracujących. Psy te brały udział w targach rolniczych odbywających się na początku XIX wieku w hrabstwie Borders, na pograniczu Szkocji i Anglii.