Reaktywny pies z lękiem separacyjnym – to trudne zadanie nie tylko dla opiekuna czworonoga, ale i dla niejednego behawiorysty.
Opiekunka pudla szczerze o swoim pupilu
Kupiłam go, gdy miałam 19 lat; teraz mam 26. To pudel z lękiem separacyjnym, wykazuje także agresję w stosunku do innych psów. […] Nie mogę go nigdzie zabrać, nie będąc wciąż czujną, ponieważ inny pies może podejść i go przestraszyć; jest to bardzo stresujące. Ponadto wyje całymi dniami, przez co denerwuję się, czy sąsiedzi nie będą się skarżyć. Dlatego mam bardzo ścisły rozkład dnia, który nie pozwala mi na żadne spontaniczne wyjścia.
Tymi słowami opiekunka pudla zaczyna opisywać swoje trudności dotyczące codziennego życia ze swym pupilem. Dodaje, że „kocha swojego psa, ale żałuje, że go ma”. Skąd takie wyznanie?
(Za) trudny pies?
Opieka nad czworonogiem to odpowiedzialność i mnóstwo wyzwań. Jednak niektóre zwierzęta są bardziej wymagające i potrzebują nie tylko miłości i opieki. Brak doświadczenia, wiedzy, umiejętności pracy z psem o trudnym charakterze mogą odbić się na relacjach z pupilem lub po prostu na psychice opiekuna, który czuje, że nie ma siły opanować swojego psa.
W takiej sytuacji znalazła się 26-letnia opiekunka pudla, która zdobyła się na szczerość, pisząc post o codziennych zmaganiach wychowawczych.
Pudel okazał się psem bardzo reaktywnym. Reaguje agresją na inne psy. Wspólne spacery, które dla wielu opiekunów są frajdą, dla dziewczyny stały się męczarnią. Opiekunka szukała pomocy u behawiorystów – wszystko na nic.
Kolejnym problemem pudla jest lęk separacyjny. Kiedy pies zostaje sam, wyje i niszczy rzeczy, które napotka w domu. Dziewczyna stara się być jak najdłużej w domu z obawy przed reakcją sąsiadów.
Koszty związane z czworonogiem
Kolejnym problemem są finanse. Portfel dziewczyny ucierpiał mocno na opiece nad pudlem. Pies wymaga częstych wizyt u weterynarza, specjalnej diety, porad behawiorystów. Zwierzak je tylko jeden rodzaj karmy – nie jest w stanie się przestawić na inną, napełnia go to lękiem nawet gdy jest głodny. Nawet porady specjalistów nie pomogły.
Zmęczona opiekunka zwierzyła się, że kiedy jej pies odejdzie za Tęczowy Most, nie zdecyduje się już na kolejnego zwierzaka, nawet rybkę. Wybierze upragnione wakacje.
Reakcje pod postem były różne; pojawiły się głosy krytyki, ale również wsparcia – zwłaszcza od osób, które również zmagają się z wychowaniem reaktywnego psa. Być może nowe kontakty i wymiana doświadczeń nareszcie pomogą dziewczynie otworzyć nowy rozdział w relacjach z psem?
