Owczarek pirenejski
Inne nazwy: Berger des Pyrenees, Pastor de los Pirineos, Petit Berger, Pyrenean Shepherd

Owczarek pirenejski to ujmujący, wierny, bardzo inteligentny i aktywny pies pasterski. Nie jest odpowiedni dla osób prowadzących siedzący tryb życia, wymaga mnóstwa aktywności. Bywa niezbyt posłuszny, zwłaszcza jeśli nie dostrzega celowości otrzymywanych poleceń. To pies, który potrzebuje porządnego szkolenia, aby w pełni wykorzystać swój potencjał.
Najważniejsze informacje o owczarku pirenejskim
Pochodzenie i historia
Choć są to właściwie najstarsze psy ze wszystkich owczarków francuskich, ich pochodzenie nie jest dokładnie znane. Ogólna teoria głosi, że mają swoje źródło takie samo jak inne owczarki europejskie – to znaczy, że są potomkami ras azjatyckich. Dopiero w latach 20. XX wieku powstał pierwszy oficjalny wzorzec rasy. Nie było to jednak łatwe, ponieważ typy różniły się znacznie w zależności od doliny: budowa ciała lub sierść mogły być całkowicie różne, tylko osobowość pozostawała wspólnym wektorem. Od tego czasu wprowadzono wiele modyfikacji mających na celu zawężenie i ustabilizowanie standardu owczarka pirenejskiego.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 1 - Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła
Sekcja
Sekcja 1 : owczarki
Owczarek pirenejski - opis rasy
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 40 i 52 cm
Pies : pomiędzy 40 i 54 cm
Waga
Suka : pomiędzy 8 i 10 kg
Pies : pomiędzy 8 i 10 kg
Maść
Sierść może być jednolita: ciemnoszara, jasnoszara, płowa bądź czarna. W przypadku czarnych owczarków pirenejskich dopuszcza się duże łaty, natomiast w przypadku psów innej maści łaty muszą być ograniczone.
Istnieje też owczarki pirenejski o umaszczeniu niebiesko-czarnym (arlekin), jak również pręgowanym.
Pomimo dużego zainteresowania nabywców białym owczarkiem pirenejskim, białe umaszczenie jest niedopuszczalne we wzorcu rasy i uważane jest za wadę.
Rodzaj szaty
Sierść jest długa lub średnio długa.
Dość gruby włos jest gładki lub lekko pofalowany u odmiany długowłosej. Oficjalne normy mówią, że faktura sierści waha się między kozią wełną a owczą wełną.
Ta mieszanka włosów szorstkich i wełnianych może powodować, że włosy się splatają i wyglądają jak małe warkocze. Zazwyczaj znajdują się one na zadzie, klatce piersiowej, w okolicach łokci i ud.
W odmianie o szorstkiej twarzy głowa pokryta jest krótkim i cienkim włosem, stąd właśnie pochodzi jego nazwa.
Kolor oczu
Oczy są ciemnobrązowe.
Opis
Owczarki pirenejskie może i są niewielkimi psami, ale zdecydowanie pełnymi energii. Ich żwawy wygląd, mądry wyraz oczu oraz energiczny sposób poruszania się, sprawiają, że te psy są bardzo charakterystyczne.
Głowa w swoim ogólnym kształcie przypomina głowę niedźwiedzia brunatnego. Czaszka jest średnio rozwinięta, prawie płaska, po bokach harmonijnie okrągła.
Kufa prosta, raczej krótka, lekko stożkowata. Zdecydowanie najbardziej znaną i rozpowszechnioną odmianą jest owczarek pirenejski o gładkiej kufie (tzw. normal face). Uszy są duże u podstawy, a ich końcówki przycięte. Owczarek pirenejski o szorstkiej twarzy (tzw. face rase) ma nieco dłuższy pysk niż odmiana o gładkiej kufie. Tułów jest mocny. Kończyny są proste. Ogon dość krótki.
Ciekawostki
Podczas pierwszej wojny światowej owczarki pirenejskie były wykorzystywane jako psy łącznikowe ze względu na ich zaradność, zdolność adaptacji i dużą inteligencję.