Owczarek pirenejski

Pyr Shep, jak również powszechnie się go określa, jest psem pełnym energii, która czasami jest trudna do ukierunkowania. Mimo to, gdy pozostaje w spoczynku, jest dobrym psem do towarzystwa, który sprawia radość zarówno małym, jak i dużym, nie tylko ze względu na swój ujmujący pyszczek.

Entuzjastyczny i bardzo żywy, ten owczarek jest wspaniałym towarzyszem zabaw, zwłaszcza dla dzieci.

Spokój - takiego pojęcia nie ma w słowniku owczarka pirenejskiego. Jest on bardzo żwawym i aktywnym psem, który wymaga dużo ruchu, aby nie stać się ciężarem w codziennym życiu.

Owczarki pirenejskie to bardzo inteligentne psy. Ich temperament i chęć do pracy sprawiają, że łatwo się je szkoli. 

Pogoń najwyraźniej nie jest ulubionym zajęciem tego owczarka. Niemniej jednak posiada pewien instynkt drapieżnika, który można wyostrzyć również poprzez gry takie jak rzucanie piłką.

Jak w przypadku wielu psów w tej kategorii ras, owczarek pirenejski często jest nieufny wobec obcych. Potrzebuje czasu na zbudowanie zaufania, a może nawet wykazywać oznaki agresji, jeśli nie był odpowiednio uspołeczniony od najmłodszych lat.

Oczywiście osobniki bardzo ostrożne lub agresywne są wykluczone z oficjalnych standardów, ponieważ stanowią bardzo ubogą próbę. Niestety, wielu właścicieli nie podchodzi do socjalizacji wystarczająco poważnie i sprawia, że ich psy są niestabilne społecznie.

Owczarek pirenejski w dawnych czasach pracował często daleko od swojego pana, na przykład na wysokich pastwiskach. Jego funkcjonowanie wciąż zawiera pewną skłonność do inicjatywy, niemniej jednak  dziś jest psem całkowicie oddanym swojemu opiekunowi i potrzebującym jego bliskości.

Jeśli miał wystarczająco dużo czasu na ćwiczenia oraz był stopniowo przyzwyczajany do pozostawania w samotności, owczarek pirenejski dość dobrze znosi nieobecność swoich właścicieli. Jednak trzeba pamiętać, by nigdy nie nadużywać jego zdolności do przebywania w samotności.

Nuda jest największym wrogiem tego psa, który wymaga stymulacji, aby być w pełni szczęśliwym. Dlatego, gdy jest sam, musi mieć dostęp do zabawek, które będą go zajmować i odciągać od upływającego czasu.

Uparty, a jednocześnie wrażliwy owczarek pirenejski nie należy do najbardziej posłusznych psów. Jego rozmiary i wygląd łobuza często (niestety) sprawiają, że właściciele pozwalają im na nieco więcej niż powinni.

Opiekunowie, którzy są zbyt pobłażliwi, zapewnią sobie małego czworonożnego diabła, który zawsze postawi na swoim. Opiekunowie owczarka pirenejskiego powinni wykazać się konsekwencją połączoną z delikatnością, aby osiągnąć sukces wychowawczy.

Gdy tylko szczenię owczarka pirenejskiego przyzwyczai się do domowej przestrzeni, należy wprowadzić jasne zasady, aby uniknąć rozwoju złych nawyków u psa.

Szkolenie psa powinno zaspokajać jego różnorodne potrzeby: zarówno fizyczne, jak i intelektualne. Jeśli energia psa nie zostanie odpowiednio ukierunkowana, będzie trudno o dobrą współpracę.

Owczarek pirenejski ma tendencję do częstego szczekania, co może stać się męczące, chyba że jego energia została wcześniej odpowiednio ukierunkowana. Dzięki solidnemu szkolenia i zaspokojeniu potrzeb tego psa, szczekanie nie będzie tak uciążliwe i będzie można je zatrzymać.