Cane corso

Psy cane corso mogą występować w różnym umaszczeniu, m.in.: czarnym, szarym grafitowym, szarym łupkowym, jasnoszarym, jasnopłowym, płowo-czerwonym, ciemnopłowym lub pręgowanym (paski na płowym lub szarym tle o różnym nasyceniu).

Rasa psa cane corso italiano ma krótką sierść, ale nie jest to pies szorstkowłosy. Ma gęsty, błyszczący włos z niewielką ilością podszerstka.

Oczy cane corso są przeważnie dopasowane do koloru umaszczenia. Powinny być jak najciemniejsze.

Ten włoski molos ma naprawdę imponujące rozmiary, dzięki czemu samym swym wyglądem jest w stanie odstraszyć ewentualnych napastników. Mimo swoich dużych rozmiarów i masywnej sylwetki cane corso jest równocześnie niezwykle elegancki i zwinny.

Cane corso italiano to doskonały pies stróżujący. Wiernie broni swojej rodziny, do której jest bardzo przywiązany. Nie jest zbyt wylewny w kwestii okazywania uczuć, ale to łagodny pies, zwłaszcza w stosunku do dzieci.

Cane corso uwielbia spędzać czas z właścicielami, to świetny towarzysz dziecięcych przygód. Chętnie się pobawi, jeśli jego towarzysze odpowiednio go do tego zachęcą. Co do zasady jest jednak spokojny i zdystansowany.

Cane corso jest z natury spokojny, ale może pokazać swoją siłę i możliwości, jeśli cokolwiek zagrozi jego rodzinie.

To niezwykle inteligentny pies obdarzony dużym potencjałem. Potrafi szybko przeanalizować sytuację i podjąć odpowiednie działanie. Nie jest specjalnie zainteresowany szkoleniem, może wydawać się uparty i niechętny do współpracy. Odpowiednie podejście - łagodne i konsekwentne zarazem - sprawi jednak, że pies zechce podążać za wskazówkami przewodnika. 

W kraju pochodzenia ten łagodny olbrzym wykorzystywany był głównie do pilnowania gospodarstwa i obrony jego mieszkańców, ale towarzyszył również w polowaniach na niedźwiedzie i inną grubą zwierzynę. Nadal wykorzystuje się go jako psa myśliwskiego, choć dość rzadko.

Ze względu na swój silnie obronny charakter cane corso jest z natury nieufny wobec obcych. Niełatwo obdarza zaufaniem i potrzebuje trochę czasu, by przekonać się do obcej osoby.

Cane corso jest dość niezależny, jako że samodzielnie pilnuje domostwa. Niezbyt jednak lubi zostawać sam na długie godziny. 

Ten duży pies nie ma potrzeby ciągłego kontaktu z ludźmi, nie jest miłośnikiem przytulania, co nie oznacza jednak, że nie przywiązuje się do domowników.

Pies rasy cane corso italiano niespecjalnie lubi zostawać sam na długie godziny. Jeśli czas zacznie mu się dłużyć, może zacząć niszczyć przedmioty. Koniecznie więc trzeba od szczeniaka przyzwyczajać go do nieobecności i dbać o to, aby nie była ona bardzo długa.

Psy rasy cane corso są niezwykle inteligentne, ale mogą okazać się nieco uparte, jeśli dane polecenia wydadzą się im bezcelowe! 

Szkolenie należy wdrożyć jak najwcześniej. Pies tak dużych rozmiarów wymaga kontroli ze strony właściciela, by ten mógł zapewnić bezpieczeństwo otoczenia.

Cane corso jest spokojnym, zrównoważonym, a przez to mało szczekliwym psem. Podnosi głos tylko wtedy, gdy naprawdę musi.

Cane corso bardzo przywiązuje się do rodziny i jest jej wiernym obrońcą, w związku z czym nigdy nie oddala się i stale pilnuje tych, których chroni.

Ten duży molos, podobnie jak wiele dużych ras, charakteryzuje się późnym dojrzewaniem.

Dlatego młodzieńcze zachowania, do których należy niszczenie przedmiotów, mogą trwać przez dłuższy czas, zwłaszcza jeśli fizyczne i psychiczne potrzeby psa nie są zaspokojone.

Cane corso jest łakomczuchem, ale nie nadmiernym. Warto wykorzystać jego zamiłowanie do smakołyków podczas szkolenia. 

Rasa psów cane corso to urodzeni stróże, co zresztą jest widoczne w nazwie, która pochodzi od łacińskiego słowa „cohors”. Oznacza ona strażnika gospodarstwa. Ten włoski molos ochronę bliskich ma we krwi i bez wahania będzie ich bronił.

Cane corso to rasa dla doświadczonych miłośników psów. Nie jest więc dobrym kandydatem na pierwszego czworonoga. Jego szkolenie wymaga odpowiedniej dawki wiedzy i doświadczenia.

Choć pies ten uwielbia przebywanie na świeżym powietrzu, potrafi też przystosować się do miejskiego stylu życia w mieszkaniu - o ile właściciel zaspokoi jego potrzeby związane z ruchem. 

By zachować równowagę, cane corso potrzebuje codziennych ćwiczeń fizycznych i umysłowych. Rodzaj aktywności należy dostosować do etapu rozwoju i możliwości psa.

Ze względu na spore rozmiary cane corso, podróżowanie z nim nie jest prostą sprawą. 

W samochodzie, zwłaszcza podczas długich tras, należy zapewnić mu wystarczająco dużo miejsca, by było mu wygodnie. Wymaga to przekazania psu całej powierzchni bagażnika, co w niektórych przypadkach może stanowić problem.

Jeśli pies ten dorasta z kotem, bez problemów będzie tolerował jego obecność. Nie oznacza to jednak, że dogada się z każdym kotem. 

W związku z tym konieczne jest zachowanie czujności, zwłaszcza ze względu na różnicę gabarytów obydwu zwierzaków.

Jeśli zapewnimy szczeniakowi odpowiednią i wczesną socjalizację, powinien żyć w zgodzie z innymi psami. Pies tej rasy jest zdecydowanie mniej skory do kontaktów społecznych niż suka i zdarza się, że wchodzi w konflikty. 

Należy pamiętać o różnicy wielkości cane corso w stosunku do niektórych ras!

Jeśli dzieci należą do najbliższej rodziny cane corso, jest wobec nich łagodny i uważny. Jednak, pomimo swoich gabarytów, jest to bardzo wrażliwy pies i łatwo może poczuć się niekomfortowo, zwłaszcza w kontakcie z obcymi dziećmi. Dlatego konieczne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i zachowanie czujności.

Duży rozmiar tych psów, ich siła i potrzeba ruchu zdecydowanie nie idą w parze z siedzącym trybem życia starszych osób.

Cane corso traci sierść umiarkowanie, z wyjątkiem corocznych okresów linienia - jesienią i na wiosnę.

Średnia długość życia cane corso to 10 lat.

Podobnie jak wiele dużych ras, dorosły cane corso jest jednocześnie wytrzymały i wrażliwy. Poza tym jego niewielki podszerstek nie zapewnia mu wystarczającej ochrony przed ekstremalnym zimnem.

Cane corso może kiepsko znosić duże upały. Formę i dobre samopoczucie pomoże mu zachować odpowiednie nawadnianie i schronienie w cieniu.

Pies ten dobrze znosi chłód, ale jego cienki podszerstek nie wystarczy podczas dużych mrozów. Nie powinien on wówczas mieszkać na zewnątrz.

Jeśli zapewnimy psu karmę wysokiej jakości, nie będzie on jeść między posiłkami oraz otrzyma odpowiednią dawkę ćwiczeń fizycznych, nie powinien mieć problemów z utrzymaniem prawidłowej masy ciała.

Cane corso italiano może zmagać się m.in. z dysplazją stawów biodrowych i łokciowych oraz z padaczką. Ponadto narażony jest na skręt żołądka. 

Przodkiem cane corso jest molos rzymski canis pugnax, a właściwie cane corso jest jego lżejszą wersją. Dawniej wykorzystywany do polowań na grubą zwierzynę i jako pomocnik wojenny. Przez stulecia sprawdził się jako wierny towarzysz Włochów, którzy wykorzystywali go jako psa do pilnowania gospodarstw i stad, do polowań i obrony osobistej. Dawniej popularny na całym półwyspie, o czym świadczą liczne ryciny i relacje historyczne, wciąż często występuje na południu Włoch. Jego włoska nazwa „corso” prawdopodobnie pochodzi od łacińskiego słowa „cohors”, oznaczającego rzymską kohortę gwardii pretoriańskiej, co wskazuje na dawną funkcję obronną.