Mastif hiszpański
Inne nazwy: spanish mastiff, mastín español

Mastif hiszpański to olbrzymi pies, wykorzystywany głównie w charakterze stróża. Jest spokojny, ale bywa groźny, jeśli stwierdzi, że jego bliscy są w niebezpieczeństwie. Problemy napotkane przy rekonstrukcji rasy mają związek głównie z charakterem psa. Niektóre osobniki bywają zbyt agresywne, inne zaś zbyt nieśmiałe. Selekcja z pewnością poradzi sobie z tymi problemami, ponieważ obecnie w Hiszpanii istnieją już prawidłowe hodowle tej rasy.
Podstawowe informacje o mastifie hiszpańskim
Pochodzenie i historia
To bardzo stara rasa, pochodząca, podobnie jak wszystkie molosy, od molosa tybetańskiego, który trafił do Europy przez Azję Mniejszą. Sądzi się, że mastif hiszpański był używany przez pasterzy już 4000 lat temu, uważany jest więc za najstarszą rasę powstałą w Hiszpanii. Natura i klimat tego kraju zmuszały pasterzy do przemieszczania się ze stadami nieraz na bardzo oddalone pastwiska.
Przez wiele stuleci mastif hiszpański pilnował bydła, zwłaszcza owiec merynosowych, których historia jest ściśle związana z tą rasą. Stopniowe zanikanie działalności pasterskiej we współczesnych czasach doprowadziło do niemal zupełnego wyginięcia mastifów hiszpańskich. Obecnie rasa jest w trakcie rekonstrukcji, która przebiega z problemami, nie udało się jeszcze uzyskać jednolitego typu psów.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy
Sekcja
Sekcja 2 : molosy
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 72 i 75 cm
Pies : pomiędzy 77 i 80 cm
Waga
Suka : pomiędzy 60 i 90 kg
Pies : pomiędzy 60 i 90 kg
Maść
Dopuszczalne są wszystkie kolory, ale najczęściej spotyka się umaszczenie żółte, płowe, rude i czarne, a także pręgowane lub łaciate.
Rodzaj szaty
Mastif hiszpański ma półdługą sierść.
Sierść jest gruba, twarda w dotyku i gładka. Nieco inna na klatce piersiowej i bokach.
Kolor oczu
Oczy koloru orzechowego, najbardziej pożądane ciemne.
Opis
Mastif hiszpański to proporcjonalny, duży i ciężki pies o budowie brachycefalicznej i o zwartym kośćcu. Głowa jest duża, stosunek czaszki do kufy to 6/4. Czaszka i kufa, oglądane z góry, muszą być graniaste. Linie profilu są lekko rozbieżne. Oczy są małe w stosunku do czaszki, mają kształt migdałowaty. Uszy średniej wielkości, trójkątne, płaskie i zwisające. Kończyny są silne i dobrze umięśnione. Ogon bardzo gruby u nasady, osadzony średnio wysoko, mocny i giętki. Sięga stawu skokowego.
Ciekawostki
Charakterystyczną cechą tej rasy jest elastyczna skóra. Fałdy pod gardłem zapewniały psu ochronę przed ukąszeniami wrogów, głównie niedźwiedzi i wilków.