Fila brasileiro
Inne nazwy: mastif brazylijski

Fila brasileiro, inaczej mastif brazylijski, to przede wszystkim pies stróżujący. Jest niezwykle przywiązany do swoich bliskich, nieznajomych zaś traktuje z rezerwą. By nie stał się agresywny, konieczna jest odpowiednia socjalizacja i łagodne, ale jednocześnie stanowcze szkolenie. Pies ten, choć bardzo łagodny, cierpliwy i oddany bliskim, nie nadaje się dla każdego. Wymaga doświadczonego przewodnika, który, doskonale zna rasę i rozumie jej potrzeby.
Najważniejsze informacje o Fila brasileiro
Pochodzenie i historia
Pochodzenie rasy jest bardzo stare i dość kontrowersyjne. Niektórzy specjaliści uważają, że jest to krzyżówka m.in. mastiffa, buldoga i bloodhounda. Inni sądzą, że fila pochodzi od psów, które przybyły do Brazylii wraz z Holendrami w 1630 roku. Psy te wykorzystywano m.in. do łapania zbiegłych niewolników z plantacji. Jeszcze inni uważają, że jest to krzyżówka chartów hiszpańskich i molosów. Fila może mieć w sobie ponadto krew mastifa neapolitańskiego. Rasę uznano w 1946 roku, natomiast jej hodowla rozpoczęła się kilkadziesiąt lat wcześniej. Nazwa psa pochodzi od portugalskiego słowa „filar”, które oznacza „schwytać”, „złapać”.
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 60 i 70 cm
Pies : pomiędzy 65 i 75 cm
Waga
Suka : pomiędzy 40 i 50 kg
Pies : pomiędzy 50 i 60 kg
Maść
Maść mastifa brazylijskiego może być pręgowana (na jednolitym tle), płowa lub czarna, może być obecna czarna maska, choć nie jest konieczna. Akceptowane są białe znaczenia na końcówce ogona, na łapach i piersi.
Rodzaj szaty
Sierść tego psa jest bardzo krótka, gładka w dotyku, gęsta i mocno przylegająca do ciała.
Kolor oczu
Oczy tego mastifa mogą mieć kolor od ciemnobrązowego do żółtego.
Opis
Fila brasileiro to pies duży, ale jednocześnie szybki i zwinny. Ma mocny kościec oraz zwartą, harmonijną i proporcjonalną sylwetkę. Głowa jest duża, ciężka, masywna, ale proporcjonalna do tułowia. Guz potyliczny bardzo wyraźny, zwłaszcza u szczeniąt. Stop bardzo niski i nachylony, niewidoczny z przodu. Oczy są średnie lub duże, przybierają kształt migdałów i mogą być dość głęboko osadzone. Uszy szerokie i grube, wiszące, w kształcie litery V. Ogon bardzo gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, sięgający stawu skokowego.
Ciekawostki
Pies ten nie jest popularny w Europie, w związku z czym niełatwo znaleźć szczeniaka z dobrej, sprawdzonej hodowli.