Mastif neapolitański
Inne nazwy: Neapolitan Mastiff, Mastino napoletano

To wyjątkowo zrównoważony pies, który nigdy bez potrzeby nie okazuje agresji. Jest łagodny wobec dzieci. Staje się groźny tylko wtedy, gdy zostanie sprowokowany. Mastif neapolitański to przede wszystkim pies stróżujący, ale świetnie sprawdza się też jako pies do towarzystwa i wystawowy. Wśród molosowatych psów stróżujących ten jest najspokojniejszy.
Najważniejsze informacje o Mastif neapolitański
Pochodzenie i historia
Jak wszystkie molosy, pies ten prawdopodobnie pochodzi od molosa tybetańskiego. Zamieszkuje południowe Włochy od ok. 4000 lat. Podczas II wojny światowej rasa niemal wyginęła. W 1946 roku ocalił ją włoski pisarz i kynolog Piero Scanziani, który odtworzył ją z kilku osobników. FCI oficjalnie uznało rasę w 1956 roku.
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka : pomiędzy 60 i 68 cm
Pies : pomiędzy 65 i 75 cm
Waga
Suka : pomiędzy 50 i 60 kg
Pies : pomiędzy 60 i 70 kg
Maść
Pożądane umaszczenia to szare, ołowiane i czarne. Może być też brązowe, płowe i czerwone. Każda z tych maści może być pręgowana.
Rodzaj szaty
Bardzo krótki włos.
Sierść jest gęsta, twarda, jednakowej długości na całym ciele.
Kolor oczu
Barwa tęczówki często jest ciemniejsza od barwy sierści, oko jest jednak jaśniejsze u psów o rozjaśnionej maści.
Opis
Mastif neapolitański to duży pies typu molosowatego o grubej, pomarszczonej skórze pokrytej krótką sierścią. Głowa jest duża i krótka, czaszka okrągła, spłaszczona między uszami. Kufa jest prosta, nos duży, wargi mięsiste i zwisające. Oczy są szeroko rozstawione, raczej okrągłe, często jednak – przez dużą ilość skóry nad brwiami – wydają się owalne. Uszy są małe w porównaniu do wielkości psa, trójkątne, osadzone powyżej łuków jarzmowych. Całe ciało jest bardziej długie niż wysokie, pies ma masywną szyję, pokrytą luźną skórą. Zad jest szeroki.
Ciekawostki
Nie bądźmy zaskoczeni: mastif neapolitański straszliwie się ślini i puszcza gazy!