Wilczarz irlandzki

Wilczarz irlandzki występuje najczęściej w umaszczeniu czysto białym, czarnym, szarym, pręgowanym, czerwonym, płowym.

Wilczarz irlandzki posiada sierść średniej długości.

Sierść charta irlandzkiego godnie z wzorcem powinna być szorstka i twarda na głowie, kończynach oraz tułowiu. Bardzo szorstki i długi włos występuje pod żuchwą oraz nad oczami. Podszerstek jest krótki i miękki.

U wilczarza irlandzkiego najbardziej pożądane są oczy w kolorze ciemnym.

Wilczarz irlandzki jest wielkim psem o mocnej, muskularnej budowie, nie może jednak być masywny i ciężki. W ruchu powinien być lekki, swobodny i elegancki.

Dostojny wygląd psa nie powinien nas zmylić. Choć chart irlandzki jest potężnym i bardzo eleganckim psem, tak naprawdę jest bardzo wrażliwy i oddany swoim najbliższym. Mocno się przywiązuje do opiekuna, uwielbia spędzać z nim czas i potrzebuje jego uwagi. Nie jest to typ milusińskiego kanapowca, ale z pewnością nie pogardzi solidną porcją pieszczot.

Wilczarz irlandzki to pies, który potrzebuje dużo ruchu, dlatego na pewno nie odmówi zabawy, jeśli tylko będzie ona dla niego atrakcyjna. Szczególnie szczenięta są bardzo żywiołowe, z wiekiem stają się spokojniejsze.

W warunkach domowych dobrze wychowany wilczarz irlandzki powinien umieć zachować spokój. Choć jest to pies energiczny (szczególnie za młodu), potrafi być oazą spokoju, gdy wszystkie jego potrzeby zostaną zaspokojone.

Chart irlandzki jest bardzo inteligentnym psem. Uczy się szybko i chętnie, jeśli tylko jest właściwie motywowany podczas szkolenia, a sama nauka jest przyjemna i nie nosi znamion przymusu.

Obecnie wilczarz irlandzki pełni rolę psa do towarzystwa, ale w jego żyłach płynie krew myśliwego. Dawniej wykorzystywany był do polowania na grubszą zwierzynę – głównie na wilki i jelenie. Gdyby ponownie miał wcielić się w swoją pierwotną rolę, bez wątpienia świetnie by się w niej odnalazł!

Wilczarz irlandzki jest psem raczej przyjaźnie nastawionym do wszystkich, także do obcych, choć czasem może traktować ich z pewną rezerwą. Nigdy natomiast nie powinien być strachliwy ani agresywny.

Jako że chart irlandzki nadal posiada instynkt myśliwski i stworzony był do samodzielnej pracy, cechuje się pewnym stopniem niezależności. Niemniej szybko przywiązuje się do swojego opiekuna i jest mu bardzo oddany, dlatego nie będzie dążył do tego, by żyć samodzielnie.

Wilczarz irlandzki to pies, który nie przepada za samotnością i nie powinien być pozostawiony sam sobie na dłuższy czas – nie nadaje się np. do mieszkania na zewnątrz. Jeśli jednak od wieku szczenięcego będzie regularnie przyzwyczajany do krótkich okresów nieobecności właściciela, powinien dobrze je znosić.

Chart irlandzki jest psem inteligentnym i chętnym do współpracy z człowiekiem – o ile zaproponowane przez niego metody szkoleniowe będą ciekawe i łagodne. Wilczarz jest bowiem czworonogiem wrażliwym i nie zniesie brutalnych zachowań ze strony opiekuna. Pies ten ma silny charakter i bywa uparty, ale przy odrobinie wyrozumiałości dla jego potrzeb, cierpliwości i konsekwencji można uczynić z niego wspaniałego towarzysza codzienności.

Wilczarz irlandzki nie należy do psów bardzo szczekliwych. Nie powinien generować problemów w tej kwestii.

Pies ten nie ma dużych skłonności do ucieczki, choć jeśli wyczuje interesujący trop, może za nim podążyć. W związku z tym warto zadbać o ogrodzony teren, na którym wilczarz będzie mógł biegać wolno. Wszędzie indziej dla bezpieczeństwa lepiej trzymać go na smyczy.

Wilczarz irlandzki nie jest typem niszczyciela, ale może przejawiać niepożądane zachowania w tym zakresie, jeśli będzie znudzony lub sfrustrowany.

Wilczarz irlandzki nie jest psem wybrednym i chętnie zje dobry smakołyk, ale nie jest typem ogromnego żarłoka. Przysmaki mogą natomiast pomóc w trakcie ćwiczeń z zakresu podstaw posłuszeństwa.

Już sam tylko dostojny wygląd wilczarza irlandzkiego powinien zniechęcić intruza do wtargnięcia na nasz teren. Pies ten nie jest jednak typowym psem stróżującym i nie powinien być wykorzystywany wyłącznie do tego zadania.

Wilczarz irlandzki to wspaniały czworonóg o spokojnym, zrównoważonym charakterze, który kocha kontakt z człowiekiem i chętnie z nim współpracuje. Jednocześnie jednak jest on w pewnym stopniu niezależny i bywa uparty. W połączeniu z dużymi rozmiarami może to generować pewne trudności w przypadku osób zupełnie niedoświadczonych.

Jeżeli wilczarz irlandzki nie będzie miał innego wyjścia, oczywiście dostosuje się do warunków panujących w mieszkaniu, jednak nie jest to najlepsze miejsce do życia dla tak dużego czworonoga. Na niewielkiej przestrzeni może zupełnie niechcący narobić szkód, choćby przechodząc przez pokój i machając ogonem…

Jak każdy chart wilczarz irlandzki potrzebuje sporej dawki aktywności fizycznej. Nie lubi zbyt długo pozostawać zupełnie bezczynnym. Szczególnie w przypadku szczeniąt należy uważać jednak na to, aby nie przeforsowywać psa, gdyż może to zaburzyć jego prawidłowy rozwój fizyczny. Codzienne spacery są jednak wymagane.

To sporych rozmiarów pies, który może generować pewne trudności w kwestii transportu – zwłaszcza publicznymi środkami komunikacji. W dużym rodzinnym samochodzie powinien natomiast znaleźć miejsce dla siebie. Oczywiście od najwcześniejszego wieku należy go przyzwyczajać do podróżowania, aby w czasie jazdy pies zachowywał się spokojnie i nie stresował się.

Pomimo że w wilczarzu irlandzkim płynie krew charta, teoretycznie nie powinien on mieć większych trudności z zaakceptowaniem innych zwierząt obok siebie – zwłaszcza, gdy będzie wraz z nimi dorastał. Jest więc szansa na to, że stworzy udany związek z kotem lub przynajmniej będzie go traktował obojętnie. Za obcymi mniejszymi zwierzętami może natomiast puszczać się w pogoń.

To, czy pies tej rasy zaakceptuje inne czworonogi w dużej mierze uzależnione jest od jego wychowania. Jest to pies co do zasady dość przyjaźnie nastawiony do innych, niewykazujący agresji.

Chart irlandzki jest psem spokojnym, zrównoważonym i cierpliwym w stosunku do dzieci. Może więc dobrze czuć się w ich towarzystwie – pod warunkiem, że będą one traktować go z szacunkiem. Jest to jednak na tyle duży pies, że maluchy nie powinny pozostawać z nim same – nadzór dorosłych podczas zabawy jest obowiązkowy!

Pomimo tego, że wilczarz to wspaniały czworonóg, niestety nie jest najlepszym wyborem dla osób starszych, mało aktywnych. Potrzebuje on przewodnika równie energicznego i silnego.

Pies szczotkowany regularnie nie będzie tracił dużych ilości sierści. Choć jej wypadanie może być wzmożone w okresie linienia.

Długość życia wilczarza irlandzkiego szacuje się na około 6-8 lat.

Chart irlandzki, choć żyje stosunkowo krótko w porównaniu z innymi dużymi rasami, jest dość odpornym i wytrzymałym zwierzęciem.

Odporność na upały można w przypadku wilczarza irlandzkiego ocenić jako średnią. W czasie bardzo gorących dni warto ograniczyć jego aktywność i zapewnić możliwość wypoczynku w chłodnym, przewiewnym miejscu.

Wilczarz irlandzki o wiele lepiej znosi zimno niż upały. Nie potrzebuje ubrań ochronnych, ale w czasie silnych mrozów nie powinien długimi godzinami przebywać na zewnątrz – zwłaszcza bez większego ruchu.

Chart irlandzki, jako duży pies, dużo je, ale nie ma szczególnych skłonności do tycia. Jeśli tylko będzie miał zapewnioną odpowiednią do potrzeb i możliwości dawkę ruchu, nadwaga mu nie grozi.

Jak większość dużych ras psów także wilczarz irlandzki narażony jest m.in. na skręt żołądka i dysplazję stawów biodrowych (rzadziej łokciowych). Ponadto mogą pojawić się problemy natury kardiologicznej i okulistycznej.

Wilczarz irlandzki to bardzo stara rasa. Szczątki psów w typie wilczarza odkryte na obszarze Irlandii pochodzą już z epoki brązu! Przodkowie chartów irlandzkich są silnie związani z kulturą Celtów. Śmiało można rzec, że rasa ta jest swego rodzaju dziedzictwem narodowym i symbolem irlandzkiej kultury. Pierwszy klub wilczarza w Irlandii powstał w 1885 roku, choć profesjonalne hodowle istniały już znacznie wcześniej.