Pies górski z Estrela to pochodzący z portugalskich gór Serra da Estrela pies pasterski. Był wykorzystywany do pilnowania stad, stróżowania oraz jako pies pociągowy. To inteligenty, ale nieufny pies, który wymaga doświadczonego przewodnika.
Podstawowe informacje o psie górskim z Estrela
Długość życia :
pomiędzy 10 i 12 lat
Charakter :
Lubiący zabawę, Inteligentny
Rozmiar :
duży
Rodzaj szaty :
Krótka, Długa
Klasyfikacja FCI
Klasyfikacja FCI
Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy
Sekcja
Sekcja 2 : molosy
Wygląd
Wielkość dorosłego osobnika
Suka
pomiędzy 62 i 69 cm
Pies
pomiędzy 65 i 73 cm
Waga
Suka
pomiędzy 35 i 45 kg
Pies
pomiędzy 45 i 60 kg
Maść
Umaszczenie jest jednolite (żółte, płowe lub szare), wilczaste (odcienie płowe, żółte i szare) lub pręgowane (płowe, żółte lub szare).
Rodzaj szaty
Krótka lub długa.
Sierść jest gruba, gęsta, dość twarda, przypomina sierść kozią. Podszerstek krótki, miękki, obfity i zwarty. W przypadku odmiany długowłosej sierść może być lekko falista.
Kolor oczu
Ciemnobursztynowy
Opis
Pies górski z Estrela to molos typu górskiego. Jest proporcjonalny, o imponującym i harmonijnym wyglądzie przypominającym nieco leonberger. Głowa jest mocna, pojemna, o dobrze rozwiniętej szczęce, wydłużona i lekko wypukła. Oczy są owalne, mają spokojny i bystry wyraz. Uszy małe w porównaniu do wielkości tułowia, cienkie, trójkątne, osadzone średnio wysoko, odrzucone trochę do tyłu, zwisające przy głowie. Ogon jest długi, gdy pies jest spokojny, sięga końca stawu skokowego.
Odmiany
Odmiana długowłosa
Odmiana krótkowłosa
Charakter
Czuły
Pies górski z Estrela jest przywiązany do swoich bliskich, ale nie okazuje uczuć w nadmierny sposób, bo stale tkwi na posterunku.
Lubi zabawę
Pies ten lubi bawić się z członkami swojej rodziny.
Spokojny
Rasa ta reaguje żywiołowo, ale w domu potrafi zachowywać się spokojnie.
Inteligentny
Ten pojętny, energiczny i odważny pies to doskonały towarzysz, na którego można zawsze liczyć.
Łowca
Pies górski z Estrela pozbawiony jest instynktu drapieżnika.
Strachliwy/nieufny wobec obcych
Jego instynkt obronny jest tak silny, że okazuje on wielką nieufność nieznanym sobie osobom.
Niezależny
Jak wiele psów przeznaczonych do obrony stad i mienia, pies górski z Estrela posiada dość niezależną naturę.
Zachowanie
Znoszenie samotności
Jeśli powierzymy psu zadanie pilnowania domu, bez problemu zniesie samotność i zachowa czujność do powrotu właścicieli. Ich nieobecność nie powinna być jednak zbyt długa, w przeciwnym razie pies się znudzi.
Posłuszny / łatwo się uczy
Pies górski z Estrela jest dość posłuszny, ale szkolenie należy rozpocząć jak najwcześniej, ponieważ zbyt pobłażliwi właściciele szybko stracą kontrolę nad zwierzakiem ze względu na jego rozmiary.
Szczekliwy
Pies ten nie potrzebuje szczekać, by odstraszyć intruza. Podnosi głos dopiero wtedy, gdy sama jego obecność nie wystarczy.
Skłonność do ucieczek
Pies górski z Estrela posiada doskonały węch, wykorzystuje się go zresztą do szukania narkotyków i materiałów wybuchowych. W związku z tym łatwo łapie trop, ale mimo tego przeważnie trzyma się bliskich, by ich chronić.
Skłonność do niszczenia
Jeśli pies ten nie ma wystarczająco dużo przestrzeni i aktywności, może niszczyć otoczenie.
Łakomczuch
Przysmaki świetnie sprawdzą się podczas szkolenia, bo molos ten bywa uparty.
Pies stróżujący
To doskonały pies do pilnowania stad i majątku. Dzięki swojemu stanowczemu, a czasem nawet groźnemu zachowaniu, potrafi odstraszyć intruzów.
Pierwszy pies
Nowicjusze mogą nie być w stanie utrzymać kontroli nad psem tej rasy, który jest dość posłuszny, ale bardzo duży.
Tryb życia
Pies górski z Estrela w mieszkaniu
Ten duży zwierzak nie może mieszkać na niewielkiej przestrzeni. W związku z tym mieszkanie nie jest dla niego dobrym rozwiązaniem. Najlepiej sprawdzi się dom z dużym ogrodem, gdzie pies będzie mógł pełnić rolę stróża.
Potrzebuje ruchu i ćwiczeń
W przypadku tego aktywnego psa, potrzebującego fizycznej i umysłowej stymulacji, najlepiej sprawdzi się wysportowany właściciel.
Podróże/łatwość przewożenia
Duże rozmiary psa powodują, że nie zawsze można go ze sobą zabrać.
Współżycie z innymi
Pies górski z Estrela i koty
Pies górski z Estrela może dogadać się z kotami, o ile przyzwyczaimy go do ich obecności już w młodym wieku.
Pies górski z Estrela i psy
Konieczna jest odpowiednia socjalizacja, by pies rozwinął i wzmocnił psie kody komunikacyjne.
Pies górski z Estrela i dzieci
Ten wesoły pies o silnym instynkcie obronnym, to doskonały przyjaciel dzieci.
Pies górski z Estrela i osoby starsze
Temperament psa może odpowiadać starszym osobom, ale muszą być one na tyle aktywne, by zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu.
Cena
Średnia cena psa górkskiego z Estrela w zagranicznej hodowli zarejestrowanej w FCI wynosi 1000 euro (ok. 4200 zł).
Średni miesięczny koszt utrzymania psa to 250 zł.
Pielęgnacja
Bez względu na to, czy pies ma długą, czy krótką sierść, nie potrzebuje specjalnej pielęgnacji, wystarczy szczotkować go kilka razy w tygodniu.
Linienie
Utrata sierści jest umiarkowana.
Żywienie
Żywienie psa górskiego z Estrela nie jest trudne. Idealnie sprawdzi się surowe mięso, warzywa i zboża. Jego potrzeby zaspokoi również sucha karma wysokiej jakości.
Zaleca się dwa posiłki dziennie, by pies nie zjadał naraz zbyt dużej ilości pokarmu.
Zdrowie
Długość życia
10 -12 lat
Odporność/wytrzymałość
To wiejski, wytrzymały pies.
Odporność na upały
Pies górski z Estrela jest przyzwyczajony do wysokich temperatur, nie boi się upałów.
Odporność na zimno
Pies ten może bez problemu mieszkać na zewnątrz, nie jest wrażliwy na zimno i wilgoć. Jak każdemu psu, w zimie naturalnie trzeba zapewnić mu ogrzewaną budę.
Skłonność do tycia
Jeśli zaspokoimy potrzeby naszego pupila, nie powinien on nadmiernie przybierać na wadze.
Częste choroby
dysplazja stawu biodrowego
Ciekawostki
Rasa ta jest mało znana w naszym kraju. W Portugalii natomiast należy do jednej z najliczniej reprezentowanych.
Pochodzenie i historia
Rasa od dawna istniała w regionie gór Serra de Estrela, choć jej dokładne pochodzenie nie jest znane. Prawdopodobnie to jedna z najstarszych ras na Półwyspie Iberyjskim. FCI oficjalnie uznała ją w 1955 roku.