Jak upada kot?
Większość ssaków ma mechanizm zwany odruchem prostującym. Działa podobnie do żyroskopu, a wywołują go sygnały z komórek znajdujących się w uchu wewnętrznym. U człowieka pomaga korygować równowagę ciała, jeśli zbytnio wychyli się od pionu. Jednak koty poszły o krok dalej i są w stanie zmienić pozycję swojego ciała w powietrzu. Ów mechanizm, który sprawia, że kot spada na cztery łapy układając odpowiednio swoje ciało w powietrzu, jest niezależny od rasy. Na przykład, w ten sam sposób lądują także pozbawione ogonów manxy.
Obserwacje kotów dowodzą, że wykonują one zawsze tę samą sekwencję ruchów, za każdym razem w tej samej kolejności. Co ciekawe, kot spada na cztery łapy również, gdy zasłoni mu się oczy. Manewr skrętu w powietrzu zaczyna się od głowy. Następnie kręgosłup wygina się i skręca, zrównując tułów z głową. Jeśli zwierzę nadal nie spada łapami do dołu, sygnały z ucha wewnętrznego każą mu powtórzy te same sekwencje ruchów, aż do uzyskania odpowiedniej pozycji.
Koty są w stanie wykonywać je bardzo szybko, ponieważ ich kręgosłupy są długie i elastyczne – mają trzydzieści kręgów, podczas gdy człowiek ma tylko dwadzieścia sześć. Koty mają również lżejsze kości w porównaniu do innych ssaków. Dodatkowo, prostując się w powietrzu, wykorzystują swoje ciało jako spadochron. Wszystko to pozwala im zmniejszyć prędkość, z jaką spotykają się z ziemią.
Skąd ta imponująca umiejętność? Koty to drapieżniki, które chętnie wspinają się na drzewa, na przykład w pogoni za ptakami. Kiedy polują, znajdują się nad ziemią, a niekontrolowany upadek stanowi dla nich duże zagrożenie. Jeśli kot spada na cztery łapy, robi to z mniejszym impetem, niż gdyby upadł na bok, co daje szansę na lżejsze obrażenia. Dlatego przodkowie współczesnego kota, którzy umieli obrócić się w powietrzu, byli w stanie przetrwa upadki, dzięki czemu żyli dłużej i mieli więcej potomstwa, zyskując przewagę ewolucyjną.
Umiejętność skakania kotów na cztery łapy obrosła już legendą. Jednak nie zawsze tak się dzieje, skok z dużej wysokości może skończyć się dla kota kalectwem, a nawet śmiercią.
Shutterstock
Czy kot zawsze spada na cztery łapy?
Chociaż teoretycznie odruch prostujący sprawia, że kot spada na cztery łapy, to niestety nie zawsze zdąży obrócić się w powietrzu. Przyjmuje się, że minimalna odległość, jaka jest mu potrzebna na przyjęcie odpowiedniej pozycji przed lądowaniem, wynosi około 30 cm. Czasami zwierzę źle oceni swoją pozycję w powietrzu. Z kolei starszy kot może stracić niezbędną do tego sprawność fizyczną.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest wysokość upadku. Jeśli jest ona większa niż dwa piętra (czyli około siedmiu do dziewięciu metrów), dramatycznie spada szansa na to, że zwierzę wyjdzie z takiej sytuacji bez szwanku. To, że kot spada na cztery łapy, niekoniecznie gwarantuje brak obrażeń. Nieraz dochodzi do uszkodzeń wewnętrznych, które mogą zagrażać życiu.
Co zrobić, gdy kot spadł ze znacznej wysokości?
Jeśli Twój kot spadł z wysokości, postaraj się jak najszybciej do niego dotrzeć. Jeśli nie znajdziesz go na dole, to poszukaj go w pobliżu miejsca upadku i sprawdź jego stan. Zwróć uwagę, czy nie występuje krwawienie z nosa lub pyska i czy ciało lub kończyny nie są nietypowo ułożone. Może to wskazywać na złamania kości. Sprawdź, czy kot nie ma połamanych zębów. Powinieneś także obserwować zachowanie kota po upadku i wypatrywać oznak wstrząsu, takich jak utrata przytomności, blade lub białe dziąsła, a także przyspieszone bicie serca i ciężkie oddychanie. Nawet, jeśli nie obserwujesz żadnego z tych objawów, jak najszybciej zabierz poszkodowane zwierzę do lekarza weterynarii.
Jeśli mieszkasz na wysokim piętrze, pamiętaj, aby dobrze zabezpieczyć okna i balkon. Jeśli Twój kot lubi się wdrapywać i skakać, zapewnij mu odpowiedni drapak lub specjalne półki dla kota.
