Rasa kotów z krótkimi łapami nosi nazwę munchkin.
Powstała w Stanach Zjednoczonych i to tam spotkać można dzisiaj najwięcej hodowli krótkonogich zwierząt. W Europie jest niewiele munchkinów – głównie z powodu nieuznawania tej rasy kotów przez większość najważniejszych organizacji felinologicznych na Starym Kontynencie.
Historia kotów z krótkimi łapkami
W 1983 r. Sandra Hochenedel przygarnęła pod swój dach bezdomną kotkę, której nadała imię Blackberry. Zwierzę ujęło kobietę swoim przyjaznym charakterem oraz nietypowym wyglądem. Nowej właścicielce szczególnie spodobały się krótkie łapy kotki. Wkrótce po tym, jak Blackberry trafiła do swojego nowego domu, jej pani odkryła, że kotka jest w ciąży. Kiedy na świat przyszły kocięta, okazało się, że odziedziczyły one najbardziej charakterystyczną cechę swojej matki, czyli krótkie łapki.
Właścicielka Blackberry postanowiła dać początek nowej rasie. Koty o krótkich nogach nazwała munchkin. Określenie to wywodzi się z powieści Franka Bauma „Czarnoksiężnik z krainy Oz”, w której używano go w odniesieniu do karzełków. Rasa kotów z krótkimi łapkami nie została jednak zaakceptowana przez Fédération Internationale Féline, czyli najważniejszą organizację felinologiczną na świecie. Kilka pomniejszych federacji felinologicznych (WCF, SACC czy TICA) zdecydowało się jednak na uznanie rasy munchkin.
Kot z krótkimi łapami – rasa o oryginalnym wyglądzie
Najbardziej charakterystyczna cecha rasy, czyli bardzo krótkie kończyny, to w rzeczywistości wynik wady genetycznej odpowiedzialnej za rozwój hipochondroplazji lub achondroplazji. Choroby te objawiają się nieprawidłowym procesem wzrostu chrząstek nasadowych.
Zdaniem wielu weterynarzy i felinologów mutacja genetyczna, który odpowiada za skrócenie kończyn, może przyczyniać się również do rozwoju innych problemów zdrowotnych, m.in. lordozy czy spłaszczenia klatki piersiowej. Mutacja ta wpływa także na wysoką śmiertelność płodów. Z tego względu hodowle munchkinów związane są z wieloma kontrowersjami natury etycznej. Dążeniem hodowcy powinna być bowiem dbałość o dobrostan zwierząt, za które odpowiada, w tym unikanie szerzenia wad genetycznych.
Najważniejsze cechy wyglądu kotów rasy munchkin to:
- niewielka waga (dorosły kocur waży 3-4 kg, a kotka 2–3 kg),
- krępa i mocno umięśniona sylwetka,
- przednie kończyny znacznie krótsze od tylnych,
- niewielkie łapki skierowane na zewnątrz,
- niezbyt długi ogon zwężający się ku końcowi,
- głowa o kształcie klina z wyraźnie zaokrąglonymi konturami,
- bardzo duże i szerokie (w porównaniu do rozmiaru głowy) uszy, które mogą być zakończone pędzelkami,
- szeroko rozstawione oczy w kształcie migdałów,
- wszystkie warianty umaszczenia (choć najpopularniejsze to czarny, dymny, biały, srebrny i tabby),
- kolor oczu uzależniony od umaszczenia kota.
Ze względu na krótkie lub półdługie łapki ruchy munchkinów mogą wydawać się niezgrabne, choć w rzeczywistości są to skoczne i lubiące zabawę koty. Fakt, że munchkiny wydają się nieco nieporadne rozczula wielu miłośników tej rasy, podobnie jak ich uroczy wygląd - munchkiny całe życie przypominają kociaka.
Charakter munchkinów
Koty z krótkimi łapkami charakteryzują się przyjaznym, zrównoważonym usposobieniem. Są spokojne i zwykle tolerują inne zwierzęta oraz dzieci. Uwielbiają spędzać czas w pobliżu swoich opiekunów. Chętnie towarzyszą domownikom we wszystkich codziennych czynnościach, nieustannie zabiegając o uwagę. Są ponadto bardzo uczuciowe i łatwo przywiązują się do ludzi. Źle natomiast znoszą samotność – nie lubią być pozostawiane same w domu.
Koty o krótkich łapkach, jak reprezentanci pozostałych ras, lubią zabawy, mimo że ich budowa nie pozwala na szybki bieg czy wysokie skoki. Mimo że munchkiny nie są nadaktywne, potrzebują stymulacji fizycznej i umysłowej.
Cechą, na którą zwracają uwagę ich hodowcy i właściciele, jest nawyk siadania na tylnych łapach i unoszenia przednich. Koty wykonują ten gest przede wszystkim wtedy, gdy proszą o coś swoich opiekunów. Takie zachowanie jest bardzo rzadko spotykane u kotów.
Munchkiny wzbudzają duże zainteresowanie przede wszystkim z powodu nietypowej budowy. Przez swoich miłośników często uznawane są one za uroczo nieporadne. Warto jednak mieć świadomość, że ich hodowla wiąże się z wieloma kontrowersjami, a problemy zdrowotne munchkinów sprawiają, że zdecydowana większość organizacji felinologicznych nie uznała oficjalnie tej rasy.
Konsultacja: Milena Kostrubiec - zoopsycholog i trener psów
Przeczytaj również:
