Seter szkocki gordon
Inne nazwy: Gordon, Gordon setter, Setter king size

Seter szkocki (gordon) to wybitny pies myśliwski wyspecjalizowany w polowaniach na ptactwo. Ten pochodzący z Wielkiej Brytanii czworonóg nie jest jeszcze szczególnie popularny w Polsce (większą popularnością cieszy się m.in. seter angielski i irlandzki). Gordon jest przyjacielskim i czułym psem, mocno przywiązującym się do osób z najbliższego otoczenia. Jest również bardzo inteligentny i chętny do nauki. Śmiało można go polecić jako kandydata na psa rodzinnego!
Wzorzec rasy
Historia rasy
Historia setera szkockiego sięga XVII wieku. Co prawda, za ojca rasy uznaje się lorda Alexandra Gordona, który założył hodowlę seterów w 1820 roku, ale wzmianki o czarno-rudych seterach występujących w Szkocji pochodzą już z czasów wcześniejszych. W celu stworzenia rasy łączono setery prawdopodobnie z owczarkami collie, w ich żyłach płynie również krew bloodhoundów. Jako odrębna rasa seter szkocki pojawił się pierwszy raz na wystawie w 1861 roku.
Więcej o rasach psów pochodzących ze Szkocji przeczytasz tutaj.
Klasyfikacja FCI
Grupa FCI
Grupa 7 - Wyżły
Sekcja
Sekcja 2 : wyżły brytyjskie i irlandzkie, setery
Jak wygląda seter?
Wysokość w kłębie Seter szkocki gordon
Suka : pomiędzy 60 i 64 cm
Pies : pomiędzy 64 i 68 cm
Waga
Suka : pomiędzy 25 i 26 kg
Pies : pomiędzy 29 i 30 kg
Maść
Seter szkocki występuje w umaszczeniu smoliście czarnym, bez rdzawego nalotu. Podpalania mają kolor dojrzałego kasztana. Dopuszczalne są niewielkie białe plamy na piersi. Wszelkie inne kolory i odcienie są nieakceptowane.
Rodzaj szaty
Szata setera szkockiego jest krótka na głowie, końcówkach uszu oraz przedniej stronie kończyn. Włos na pozostałych częściach ciała ma średnią długość, przylega płasko. Frędzle nie mogą być faliste i kędzierzawe.
Kolor oczu
Oczy setera szkockiego powinny mieć barwę ciemnobrązową.
Opis
Seter szkocki gordon to pies dużych rozmiarów, cechujący się dumnym i szlachetnym wyglądem. Zgodnie z wzorcem powinien być zbudowany proporcjonalnie i harmonijnie. Głowa setera szkockiego jest głęboka, stop wyraźnie zaznaczony. Duży, szeroki nos ma czarny kolor. Oczy osadzone głęboko mają inteligentny, przyjazny wyraz. Średniej wielkości uszy są nisko osadzone i przylegają do głowy. Prosty ogon (może być lekko szablasty) jest gruby u nasady i zwęża się ku końcowi. Kończyny są mocne i umięśnione (szczególnie tylne). Chody gordona są niezwykle płynne i równe.
Ciekawostki
Setery szkockie jako psy myśliwskie może nie należą do najszybszych, ale są wyjątkowo cierpliwe i wytrwałe w pracy.
Dawniej rasa cechowała się białymi znaczeniami, obecnie zaś dopuszczalne są tylko niewielkie plamki na piersi.
Charakter
Zachowanie
Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia.
Tryb życia
Współżycie z innymi
Seter szkocki – cena
Seter szkocki, choć jeszcze nie bardzo popularny w Polsce, jest dostępny. Cena za szczenię waha się od około 2500 do 4500 zł.
Seter szkocki – pielęgnacja
Pielęgnacja setera szkockiego nie jest trudna, ale powinna być regularna. Psa należy szczotkować kilka razy w tygodniu – zwłaszcza, gdy dużo czasu spędza np. w lesie i zaroślach – aby na bieżąco usuwać zanieczyszczenia nagromadzone w sierści. Pozwoli to też uniknąć powstawania kołtunów i matowienia włosa. Kąpiele powinny odbywać się w razie potrzeby, okazjonalnie. Ponadto trzeba regularnie sprawdzać stan oczu, uszu i pazurów.
Linienie
Gordon gubi sierść umiarkowanie. W okresie linienia trzeba zwiększyć częstotliwość szczotkowania, aby na bieżąco usuwać martwy włos.
Żywienie
Karma serwowana gordonowi powinna cechować się najwyższą jakością. Nie ma on szczególnych wymagań żywieniowych. Porcję jedzenia należy dostosować do wieku, zdrowia i aktywności czworonoga. Psy pracujące, bardzo aktywne, potrzebują większej dawki energii.
Seter szkocki – zdrowie
Ile żyje seter szkocki?
Seter szkocki żyje średnio 10-12 lat.
Odporność/wytrzymałość
Seter szkocki jest psem stosunkowo odpornym i wytrzymałym na warunki pogodowe.
Odporność na upały
Seter szkocki stosunkowo dobrze znosi upały, niemniej nie należy go w tym czasie silnie eksploatować. Powinien mieć zapewnione chłodne miejsce do odpoczynku oraz dostęp do świeżej wody.
Odporność na zimno
Gordon dość dobrze znosi zimno. Niemniej nie powinien, zwłaszcza w czasie mrozu, przebywać na zewnątrz cały czas.
Skłonność do tycia
Seter szkocki nie jest szczególnie podatny na tycie, ale jak każdy pies pozbawiony ruchu może przybierać na wadze. Powinien mieć zapewnioną codzienną dawkę ćwiczeń fizycznych, umysłowych oraz właściwie skomponowaną dietę.
Częste choroby
Seter szkocki gordon należy do dość zdrowych psów. Co ciekawe, nie jest szczególnie narażony na takie schorzenie jak dysplazja stawów biodrowych, co w przypadku dużych psów jest rzadkością.
Może natomiast cierpieć m.in. na niedoczynność tarczycy, zaćmę, zagrożony jest także skrętem żołądka.