Czarny terier rosyjski

Czarna, dopuszczalna niewielka ilość szarych włosów. 

Długa, twarda, gęsta, gruba i lekko falista.

Ciemne

Czarny terier rosyjski różni się od typowego teriera, bardziej przypomina sznaucera. Jest dość duży, ma mocny kościec i rozwiniętą muskulaturę. Głowa jest długa, z płaskim czołem. Stop jest widoczny, ale nie mocno zaznaczony. Grzbiet nosa równoległy do linii czaszki, kufa masywna. Wąsy i broda nadają kufie prostokątnego kształtu. Oczy są małe i mają owalny kształt. Uszy wysoko osadzone, zwisające, małe i trójkątne. Tułów jest masywny. Kończyny są proste i umięśnione, o mocnym kośćcu. Ogon jest wysoko osadzony i dość gruby.

To przyjazny pies, który jednak jak wiele podobnych ras na początku zachowuje dystans.

Czarny terier rosyjski szybko pojmuje, czego od niego oczekujemy, jeśli zastosujemy naukę przez zabawę. 

Zwierzak ten szybko się uspokaja, jeśli uzna, że sytuacja nie jest już niebezpieczna. 

To bardzo bystry pies, lubiący sprawiać radość właścicielowi. Świetnie radzi sobie z konkretnymi zadaniami (tropienie, szukanie trufli itp.). 

Mimo że rasa ta nie należy już do terierów, jej przedstawiciele zachowały wyraźny instynkt łowny i mogą polować na drobną zwierzynę. 

Czarny terier rosyjski jest nieufny wobec obcych, ponieważ broni swojego domu i rodziny.

To niezależny pies, nad którym czasem ciężko zapanować. Powinien jak najwięcej czasu spędzać ze swoim panem, by nawiązać z nim dobre relacje i zachowywać się posłusznie.

Ten niezależny zwierzak może bez problemu zostawać sam. Szczeniaka powinniśmy jednak w pozytywny sposób przyzwyczaić do naszej nieobecności. 

Szkolenie czarnego teriera rosyjskiego nie jest trudne, jeśli jego właściciel ma doświadczenie i potrafi połączyć stanowczość z łagodnością. Pies bywa uparty, konieczna będzie zatem konsekwencja i cierpliwość.

Zwierzak ten nie szczeka zbyt często, robi to przede wszystkim, by odstraszyć intruza. 

Jeśli teren nie jest dobrze ogrodzony, pies wykorzysta okazję do ucieczki, zwłaszcza jeśli nie wychodzi codziennie na spacery.

Jeśli nie zapewnimy naszemu pupilowi bodźców fizycznych i umysłowych, może narobić szkód. 

Smakołyki to dobre źródło motywacji dla tego uparciucha. 

Czarny terier rosyjski jest zrównoważony, ale może zachowywać się gwałtownie, broniąc bliskich i domu. 

Zwierzak ten jest bardzo inteligentny, ale do jego wyszkolenia niezbędne jest doświadczenie. Nie nadaje się zatem dla debiutantów.

Ze względu na rozmiary i instynkt stróża najlepiej, by nasz pupil mieszkał na zewnątrz. Może przystosować się do miejskiego życia, ale nie powinien spędzać czasu zamknięty w mieszkaniu.

Pies tej rasy uwielbia każdą aktywność, od stróżowania po agility. Do zachowania równowagi fizycznej i umysłowej potrzebuje regularnej stymulacji.

Duży rozmiar czworonoga i jego silny charakter nie ułatwiają podróżowania w jego towarzystwie. 

Ze względu na rozwinięty instynkt myśliwski, czarny terier rosyjski n ie jest dobrym kompanem dla kota.

Konieczna jest wczesna i odpowiednia socjalizacja, by zwierzak przyswoił sobie psie kody komunikacyjne. W przeciwnym razie będzie łatwo wchodził w konflikt.

Czarny terier rosyjski nie jest dobrym towarzyszem dla dzieci. Jest godny zaufania, ale nie przepada za obecnością maluchów.

Pies ten nie zniesie siedzącego trybu życia. 

Czarny terier rosyjski gubi niewiele sierści. 

Czarny terier rosyjski żyje około 11 lat.

To wiejski, wytrzymały pies.

Podczas upałów zapewnijmy naszemu pupilowi chłodny kąt. 

Czarny terier rosyjski jest bardzo odporny na złą pogodę.

To pies, który nie ma skłonności do nadwagi. 

• dysplazja stawu biodrowego i łokciowego
• zaćma
• postępujące zwyrodnienie siatkówki
   

To dość młoda rasa, powstała w latach 50. XX w. z inicjatywy radzieckiego ministerstwa obrony, które chciało stworzyć rodzimą rasę do pomocy policji i wojsku. Rasę uzyskano, krzyżując sznaucera olbrzymiego, airedale terriera, nowofundlanda i rottweilera. Została uznana przez FCI w 1984 roku.