Basenji

Choć należy do psów pierwotnych, które zasadniczo są bardziej niezależne od innych ras, terier kongijski, jak bywa również nazywany, jest dość uczuciowy i przywiązuje się zazwyczaj do jednej wybranej osoby – jest tzw. „psem jednego pana”.

Pies kongijski jest bardzo aktywny i lubi się bawić. Zabawy z tak inteligentnym i żywiołowym psem są dużą przyjemnością, należy jednak unikać gier opartych o aportowanie. Wzmacniają one jego instynkt łowiecki (już i tak bardzo rozwinięty u tego psa), który u zarania rasy był wykorzystywany głównie na polowaniach. 

Jeśli w ciągu dnia nie zapewnimy naszemu basenji odpowiedniej dawki ruchu i właściwej stymulacji umysłowej, w domu nie da nam spokoju. Wprost przeciwnie, może natrętnie domagać się naszej uwagi, pokazując, jak bardzo jest znudzony.

Basenji, jak każdy wszechstronny pies pracujący, jest bardzo mądry. Niestety często jego właściciel chce w nim widzieć jedynie doskonałego psa do towarzystwa, stara się więc temperować jego żywiołowość i nie pozwala, by ten dał dowód wrodzonej inteligencji.

Terier kongijski to pies myśliwski, który przez długi czas był wykorzystywany do tropienia śladów, wystawiania zwierzyny oraz sygnalizowania bliskości drapieżników.

Dziś bierze jeszcze udział w polowaniach na mniejsze zwierzęta w Afryce i z tego względu, choć w Europie nie wykorzystuje się tak często jego zdolności łowieckich, pies tej rasy pierwotnej zdołał zachować wrodzone instynkty w niezmienionej postaci.

Basenji jest zawsze czujny i okazuje dużą nieufność wobec nieznajomych, których trzyma na dystans. Potrzebuje czasu, by obdarzyć ich zaufaniem, ale nawet później jeden niewłaściwy gest z ich strony może sprawić, że pies ponownie zacznie się ich wystrzegać.

Basenji jest psem bardzo niezależnym, który jednak często przywiązuje się do jednej osoby ze swojej rodziny. Z jednej strony potrzebuje uwagi ze strony swojego pana, z drugiej lubi trzymać się na uboczu. 

Choć basenji jest bardzo niezależny, to pies, który nie lubi pozostawać sam w domu, szczególnie źle znosi zamknięcie w niewielkim pomieszczeniu. Nie powinno się więc go izolować ani w małym pokoju, ani w klatce w schronisku.

Nie jest łatwo skłonić do współpracy teriera kongijskiego, który czasem nie rozumie, dlaczego posłuszeństwo miałoby mu się opłacać. Często jest uznawany za najtrudniejszego ucznia wśród psów. Jeśli uzna, że dawane mu instrukcje nie mają żadnego sensu i są niespójne, będzie nieposłuszny.

Aby osiągnąć pożądane wyniki szkolenia psa, należy okazać mu cierpliwość i prezentować pewną siebie postawę. Niestety nawet wówczas basenji nie stanie się pieskiem cyrkowym wykonującym polecenia na jedno skinienie palca tylko po to, by przypodobać się panu i zasłużyć na smakołyk.

Będzie z nim współpracował tylko wówczas, gdy zadba on o odpowiednią relację ze swoim pupilem, opartą na zrozumieniu i akceptacji potrzeb.

Basenji to pies, który nie szczeka, ale nie oznacza to, że jest niemy. Psy tej razy śpiewają, wydając bardzo przenikliwe dźwięki, które mogą przypominać tyrolskie jodłowanie.