Husky

Siberian Husky jest niezwykle czuły w stosunku do członków swojej rodziny – są dla niego bardzo ważni. To pies żyjący stadnie, do dobrego samopoczucia potrzebuje towarzystwa.

Szczeniak tej rasy uwielbia się bawić, lecz z wiekiem się uspokaja. Woli zajmować się własnymi sprawami (o ile ma towarzystwo), niż bawić się z ludźmi czy innymi psami.

Husky jest aktywny, ale w domu potrafi zachowywać się spokojnie, zwłaszcza jeśli zaspokoimy jego potrzeby.

Husky syberyjski jest inteligentny, szybko rozumie polecenia, ale nie stosuje się do nich ślepo, jeśli przewodnik nie jest konsekwentny w szkoleniu. By współpraca była udana, człowiek swoje oczekiwania musi przekazywać w prosty i czytelny sposób. 

Choć nie jest to rasa psów myśliwskich, instykt łowiecki u tej rasy pozostał nietknięty. Czasem ciężko więc puścić go bez smyczy, bo wraca do właściciela tylko wówczas, gdy sam o tym zdecyduje. 

To pies przyjaźnie nastawiony do wszystkich. Nie wie, czym jest agresja. Może okazywać nieufność, a nawet odstraszyć intruza, lecz tylko wówczas, gdy poczuje, że jego bliscy są w niebezpieczeństwie.

Husky uwielbia swojego opiekuna, ale jest niezależny. Pamiętajmy jednak, że wcale nie oznacza to, że lubi samotność.

To pies pociągowy, a zatem żyjący w stadzie. Musi być częścią grupy i mieć „bogate życie towarzyskie”. Bardzo źle znosi izolację i nieobecność właściciela.

Husky nie jest rasą podatną na szkolenie. Oczywiście nie oznacza to, że nie można go nauczyć niczego i że nie będzie posłuszny. Wymaga jednak bardzo zrównoważonego, konsekwentnego przewodnika. Relacja pomiędzy psem i opiekunem powinna być oparta na szacunku i zaufaniu. 

Podstawy wychowania (chodzenie przy nodze, przychodzenie na zawołanie, pozostawanie bez ruchu) muszą być wzmacniane przez całe życie psa.

Husky, tak jak wilk, raczej wyje, niż szczeka. Nie jest więc szczekliwy, ale gdy się nudzi lub czuje samotny, potrafi być bardzo głośny.