Nadpobudliwość u psa – możliwe przyczyny
Nadpobudliwość u psa może być wynikiem wielu różnych czynników. W tej kwestii ważne jest, by prawidłowo ocenić zachowanie pupila – być może nadmierna ruchliwość wynika po prostu z jego charakteru i niezaspokojonych potrzeb gatunkowych.
O ile niektóre psy wydają się wręcz stworzone do leżenia na kanapie z właścicielem, o tyle inne nie wahają się upominać o aktywność fizyczną, której potrzebują w dużych ilościach. Sytuacje, kiedy pies biega, szczeka, rozrzuca zabawki po domu, ciągnie na smyczy, a niekiedy nawet niszczy różne przedmioty sprawiają, że jest odbierany właśnie jako nadpobudliwy.
Niezaspokojona potrzeba ruchu
Jakie mogą być powody występowania zjawiska, jakim jest nadpobudliwość u psa? Oprócz wymienionych wyżej naturalnych predyspozycji psa, nie bez znaczenia pozostaje zapotrzebowanie na aktywność fizyczną, wynikające z rasy lub wielkości, wieku i budowy psa.
Niektóre rasy, takie jak labrador czy golden retriever, są w stanie bez trudu przystosować się do trybu życia właściciela, jednak inne, takie jak husky, charty czy amstaffy, potrzebują codziennej, solidnej dawki ruchu, której nie da się zastąpić niczym innym.
Pies jest nadpobulidyw z powodu nudy
Nadpobudliwość u psa może być oznaką nudy – brak zajęć sprawia, że zwierzę szuka rozrywki samodzielnie. Wychodząc z domu i zostawiając je same, warto zadbać o to, aby jego zabawki leżały na wierzchu – można w ten sposób uniknąć niechcianych szkód.
Pies jest nadpobudliwy z powodu stresu
Mało kto zdaje sobie z tego sprawę, ale nadpobudliwość u psa może być również efektem ubocznym przyjmowania niektórych lekarstw, a także stresu.
Jeśli chodzi o leki, warto dokładnie czytać ich ulotki, a w szczególności informację dotyczącą skutków ubocznych. Jeśli natomiast chodzi o stres, którego podłoże może być najróżniejsze, pies będzie próbował wszelkich strategii radzenia sobie ze stresem (nie zawsze dobrych i bezpiecznych dla niego oraz otoczenia).
Część z nich może wiązać się z jego nadmierną aktywnością, w tym m.in. patologicznym gonieniem ogona, zachowaniami niszczycielskimi (np. niszczeniem mebli, drzwi, itp.), nadmierną wokalizacją.
Nieprawidłowa dieta
Niewiarygodnym może wydawać się też fakt, że powodem nadpobudliwości może być nieprawidłowa dieta lub karma bogata w białko, która sprawia, że psu dostarczana jest z pożywieniem zbyt duża ilość energii, jakiej ten nie ma kiedy spożytkować.
Nadpobudliwy pies – co robić?
Wskazówek dotyczących tego, jak uspokoić psa, jest wiele. Bez względu na źródło problemu można znaleźć odpowiednie rozwiązanie i postarać się wdrożyć je w życie.
Spacery
Jeśli nadpobudliwość u psa jest wynikiem zbyt dużej ilości niespożytkowanej energii – pierwszym krokiem powinno być więc nakierowanie psa na odpowiedni sposób jej zużycia i dostarczenie rozrywki. Podstawowym rozwiązaniem, które może także uchronić przed powstaniem problemu, są regularne i trwające odpowiednio długo spacery. Trzeba jednak pamiętać, że kółko wokół bloku to nie spacer.
Pies, oprócz załatwienia potrzeb fizjologicznych, powinien mieć możliwość spotkania z innymi przedstawicielami swojego gatunku, odkrywania nowych miejsc, węszenia. Zaspokojenie tych potrzeb i zmęczenie psa sprawi, że w domu to nie figle, a odpoczynek i drzemka będą mu w głowie.
Ćwiczenia na świeżym powietrzu
Dobrym sposobem jest ponadto rozpoczęcie wspólnych ćwiczeń na świeżym powietrzu – bieganie z psem przyniesie dużo radości i korzyści zarówno pupilowi, jak i jego opiekunowi. Jogging to jednak nie jedyna możliwość uprawiania sportu z psem – coraz bardziej popularny dogtrekking, tory przeszkód czy agility to tylko niektóre z łatwo dostępnych opcji.
Nauka sztuczek
Jak uspokoić psa, kiedy ma chęć coś spsocić? Okazuje się, że nadmierną energię psa można przekuć na coś pożytecznego – np. na naukę sztuczek! Ćwiczenie nowych trików i komend wymaga od psa dużej koncentracji i może porządnie go zmęczyć.
Oczywiście trzeba zacząć od tych najbardziej podstawowych, jak nauka siadania, podawania łapy czy przybijania piątek, a następnie przejść do czegoś trudniejszego – przynoszenie gazety, otwieranie drzwi, itp.
Nadpobudliwy pies stanie się spokojny i skoncentrowany, a opiekun będzie pękać z dumy i satysfakcji, że udało mu się nauczyć zwierzę zupełnie nowych rzeczy.
Metody relaksacyjne
Jeśli nadpobudliwość u psa wynika ze stresu, warto sięgnąć po sposoby takie jak np. masaże – dotyk ukochanego opiekuna pomaga psu się zrelaksować i odstresować. Warto zacząć od uszu i czubka głowy, a następnie przesuwać ręce wzdłuż kręgosłupa aż do ogona. Ruchy powinny być delikatne, koliste, przyjemne dla psa.
Głaskanie i masaż pozwolą psu nie tylko doskonale się odprężyć, ale i sprzyjają budowaniu więzi pomiędzy zwierzęciem a opiekunem, korzyści jest zatem więcej.
Praca z psem, kształtowanie jego charakteru oraz nawyków są niezwykle ważne nie tylko dla komfortu wspólnego życia, ale i dla zdrowia psychicznego psa, dlatego po zauważeniu problemu nadpobudliwości nie należy go lekceważyć – aby go rozwiązać, potrzeba naprawdę niewiele.
Wystarczy odrobina cierpliwości, spokoju i chęci – nadpobudliwy pies szybko zareaguje na proponowane przez opiekuna aktywności, a przy obustronnej pracy misja zakończy się sukcesem.
Jeśli żadna z powyższych metod nie przynosi oczekiwanych rezultatów, należy udać się z psem do behawiorysty zwierzęcego, który pomoże w ustaleniu przyczyn nadpobudliwości oraz podpowie, jak uspokoić psa.
Czego nie należy robić w przypadku nadpobudliwości u psa?
Przede wszystkim nie wolno krzyczeć i karcić psa za jego zachowanie.
W takim przypadku nadpobudliwy pies może stać się agresywny, a jeśli taki stan rzeczy utrzymuje się przez dłuższy czas, może to doprowadzić do utrwalenia agresywnego zachowania. Dużo lepsze efekty przyniesie ćwiczenie komend.
Dzięki regularnym treningom pies z czasem nauczy się wyciszać i skupiać uwagę na przewodniku. Wszystko to spowoduje, że łatwiej i szybciej zapanujesz nad psem w trudnych sytuacjach.
W przypadku nadpobudliwości często nasuwają się na myśl środki uspokajające – jest to jednak rozwiązanie, które powinno być brane pod uwagę wyłącznie w ostateczności, jeśli wszelkie inne metody zawiodą.
Podawanie jakichkolwiek medykamentów na własną rękę nie wchodzi w grę. Konkretny lek i dawka muszą być dobrane przez lekarza weterynarii. Leki same w sobie nie stanowią rozwiązania problemu, ale środek do celu – mają wyciszyć i uspokoić psa, by można było podjąć z nim pracę.
