Alaskan malamute

Alaskan malamute to czuły pies, wierny swojej grupie społecznej, choć czasem może sprawiać wrażenie zdystansowanego.

Psy tej rasy przepadają za zabawą w wieku szczenięcym, nie jest to jednak ulubione zajęcie dorosłych osobników.

Malamut to bardzo spokojny pies, jednak o zdecydowanym temperamencie. Doskonale pasuje do niego określenie „siła spokoju”.

Alaskan Malamute świetnie sprawdza się jako pies pracujący, jednak na co dzień jego inteligencja wyraża się głównie w różnych sztuczkach mających na celu uniknięcie wykonywania poleceń właściciela.

Jak wiele pierwotnych ras psów malamut ma dość silny instynkt łowiecki. W przeszłości wykorzystywano go zresztą nie tylko jako psa pociągowego, ale też myśliwskiego.

Obecnie alaskan malamute nie jest już używany przy polowaniach, bo słabo sprawdza się jako pomocnik. Woli polować samodzielnie, niż współpracować z człowiekiem.

Malamut to bardzo towarzyski pies, który z radością wita nawet nieznanych sobie gości. Psy nieprawidłowo zsocjalizowane mogą wykazywać dystans i nieufność wobec obcych.

Jak wszystkie rasy nordyckie, ta również charakteryzuje się niezależnością i niskim stopniem posłuszeństwa. To rasa, która została w niewielkim stopniu zmodyfikowana przez człowieka. Malamuty są wierne człowiekowi, ale wykazują sporą autonomiczność.

Mimo swej niezależności malamut jako pies tradycyjnie żyjący w stadzie nie lubi zostawać sam. Do dobrego samopoczucia potrzebuje towarzystwa.

Ze względu na swój temperament i północne pochodzenie, pies ten może być trudny do ułożenia, jeśli nie rozpoczniemy szkolenia od razu, gdy trafi on do naszego domu.

W żadnym wypadku nie należy stosować siły, bo może to zaburzyć relację pan-pies. Konieczna jest jednak stanowczość zapewniająca obustronny szacunek. 

Malamuty nie są specjalnie posłuszne, nie ma więc co liczyć na to, że nauczymy ich cyrkowych sztuczek. Wystarczy, jeśli pies przyswoi sobie podstawy dobrego zachowania (przychodzenie na przywołanie, chodzenie na smyczy, pozostawanie bez ruchu). 

Dzięki inteligencji i przyjaznemu nastawieniu psa lekcje mogą być prawdziwą przyjemnością, o ile będą one systematyczne, prowadzone konsekwentnie i w pozytywnym duchu.

Alaskan malamute niemal nie szczeka, komunikuje się jak wilk, wyjąc. Hałaśliwy bywa głównie wtedy, gdy zostaje sam i się nudzi.

Jeśli pies mieszka na zewnątrz, ogród powinien być dobrze ogrodzony. Potrzeba swobody, niezależność i silny instynkt drapieżny malamuta mogą bowiem skłonić go do samodzielnych wycieczek.