W jakim wieku pies staje się seniorem?
Często zakłada się, że pies staje się seniorem w wieku siedmiu lat. Prawda jest jednak nieco bardziej skomplikowana. Różne rasy psów starzeją się bowiem w różnym tempie, co wiąże się także z przewidywaną długością ich życia. Dożywające ponad piętnastu lat małe pieski jeszcze w dziesiątym roku życia mogą być pełne werwy i wigoru, natomiast czworonogi należące do ras średnich i dużych prawdopodobnie będą już okazywać oznaki upływającego czasu.
Z kolei psy ras dużych i olbrzymich, a zwłaszcza molosy, czyli psy ważące nawet powyżej 50 kg, z dużym prawdopodobieństwem przeżyją zaledwie ok. dziewięciu lat.
Na proces starzenia się psa mają wpływ także inne czynniki, np. dotychczasowa jakość życia, przebyte choroby, a także uwarunkowania osobnicze, często dziedziczone po rodzicach. Jak zatem rozpoznać moment, w którym pies staje się seniorem? Jakie są pierwsze oznaki starzenia?
Najlepszym sposobem określenia momentu, w którym nasz pupil wkracza w jesień życia, jest obserwacja zmian w jego zachowaniu. Psi senior zwykle staje się mało energiczny, może zacząć słabiej widzieć i słyszeć lub zacząć bać się sytuacji, w których dotąd nie wykazywał lęku.
Najczęściej zaczyna też poruszać się wolniej i spędzać znacznie więcej czasu na spaniu. Osłabieniu ulegają również jego zdolności adaptacyjne, a także szybkość reakcji. Niekiedy można również dostrzec charakterystyczne, siwe włosy, które coraz bardziej rozprzestrzeniają się na sierści naszego ulubieńca.
Żywienie psa seniora - witaminy i składniki mineralne
Jedną z rzeczy, jaką trzeba zmienić w opiece nad psim seniorem, jest jego sposób odżywiania. Z wiekiem spada tempo przemiany materii, co oznacza zmniejszenie zapotrzebowania kalorycznego średnio o 30-40 %. Podobnie jak u ludzi zmniejsza się również aktywność fizyczna, co może prowadzić do otyłości.
Starsze czworonogi nie potrzebują tyle białka, co młodsze zwierzęta. Zmniejsza się również ich zapotrzebowanie na węglowodany, a ich nadmiar może być szczególnie szkodliwy dla psa w podeszłym wieku. Dzieje się tak, ponieważ nadmiar tego składnika w jadłospisie może doprowadzić do szybkiego zwiększenie masy ciała zwierzęcia, które i tak ma już problemy ze stawami oraz poruszaniem się ze względu na naturalne procesy starzenia zachodzące w organizmie.
Warto natomiast wzbogacić dietę pupila o większą ilość witamin i minerałów, niezbędnych dla zachowania dobrego zdrowia psa.
Jeśli karmisz psa domowym jedzeniem zadbaj także większą ilość błonnika, np. poprzez dodawanie do karmy odpowiednich dla czworonoga warzyw i owoców, a także płatków owsianych czy brązowego ryżu. Mięso odpowiednie dla starszego zwierzęcia to np. ryby czy indyk, które zawierają lekkostrawne i dobrze przyswajalne dla psa białko.
Aby mieć pewność, że pupil otrzymuje wszystkie niezbędne składniki odżywcze, najlepiej sięgnąć po karmy dla psów seniorów. Są one zazwyczaj wzbogacone również o składniki hamujące starzenie się organizmu, zwłaszcza kwasy tłuszczowe Omega–3 i Omega–6. Jeśli masz wątpliwości, jak żywić pupila, skonsultuj się z lekarzem weterynarii.
Jak opiekować się starszym psem?
Poza zmianami w żywieniu czworonoga warto również zadbać o potrzeby starszego psa w inny sposób. Gdy dostrzeżemy objawy starzenia u psa, warto skrócić nieco spacery, by nie przemęczać zwierzęcia. Dobrym pomysłem będzie natomiast zwiększenie ich częstotliwości.
Stary pies, mający problemy z chodzeniem, może ciężko znieść półgodzinną wyprawę, jednak regularne przechadzki zwiększają wydzielanie mazi stawowej. Dodatkowo odpowiednio dobrana do wieku pupila aktywność fizyczna pomoże mu zachować odpowiednią wagę, a tym samym odciążyć stawy i ułatwić poruszanie się zwierzęcia.
Opieka nad psem seniorem - profilaktyka
Psa seniora powinno się również uważnie obserwować. Starość wiąże się bowiem z wieloma chorobami i to, co z początku weźmiemy za objaw wejścia ulubieńca w wiek dojrzały może być w rzeczywistości czymś znacznie groźniejszym. Wraz z wiekiem, trzeba też zwracać baczniejszą uwagę na uzębienie psa, który na starość ma szczególną tendencję do zapadania m.in. na choroby dziąseł.
Bardzo ważne są też regularne wizyty u lekarza weterynarii w celu sprawdzenia stanu zdrowia pupila. Badania kontrolne takie, jak morfologia krwi, RTG, EKG i USG najlepiej przeprowadzać nawet dwa razy w roku. Należy liczyć się również z tym, że pupil z wiekiem zacznie tracić słuch i wzrok.
W pierwszym przypadku zmianę dość łatwo można zauważyć, ponieważ pies może przestać reagować na swoje imię lub robić to z opóźnieniem. Najlepszym sposobem na poradzenie sobie z tym problemem jest nauczenie psa reakcji na zrozumiałe dla niego w tej sytuacji znaki.
Utratę wzroku niekiedy dość trudno jest zauważyć, ponieważ psi senior doskonale radzi sobie w znanym otoczeniu, posługując się głównie węchem. Najważniejsze w tej sytuacji jest czujne pilnowanie psa na spacerach oraz zrezygnowanie z przemeblowywania domu, aby pupil mógł bez trudu się w nim odnaleźć. Należy także zapewnić psu spokój i postarać się ograniczyć nieco docierające do niego z zewnątrz bodźce, by nie wywoływać w nim niepokoju.
Jesień życia naszego pupila może być pięknym czasem zarówno dla nas, jak i dla niego. Należy tylko pamiętać, że podeszły wiek psa seniora niesie ze sobą pewne ograniczenia oraz nowe potrzeby. Dzięki temu można zapewnić mu godną starość i sprawić, że czworonóg spędzi z nami jak najwięcej czasu.
