Krótki przegląd najpopularniejszych małych ras psów
Maltańczyk, yorkshire terrier, jamnik, szpic miniaturowy, mops, jack russel terrier, pinczer miniaturowy i wiele innych. Różnią się nie tylko wyglądem, ale również historią powstania i wykorzystania rasy, charakterem oraz potrzebami. Jest jednak coś, co łączy te i wszystkie inne rasy – wymagają opieki człowieka. Ta będzie właściwa tylko wówczas, gdy pozna on rasę, jej potrzeby, możliwości i ograniczenia. Oto kilka przykładów popularnych małych ras psów i garść ciekawostek na ich temat.
Jamnik
Jamnik wywodzi się z Niemiec i ma bardzo długą historię – co najmniej od XIV wieku, choć entuzjaści rasy upatrują się jej początków już w starożytności. Jamnik jest psem myśliwskim, wykorzystywanym do polowania na i pod ziemią. To pies bardzo zwinny, odważny, wymagający sporej dawki ruchu. Jest przyjacielski i oddany najbliższym. Występuje w odmianie standardowej, miniaturowej i króliczej, a w każdej z nich występują odmiany: szorstkowłosa, długowłosa oraz krótkowłosa.
Yorkshire terrier
Popularny york to terier z krwi i kości. Choć obecnie wykorzystywany jest przede wszystkim jako pies ozdobny i do towarzystwa, dawniej spełniał się jako pogromca szczurów i innych małych szkodników. Rasa istnieje od XIX wieku. Co ciekawe, istnieje prawdopodobieństwo, że przodkami yorka, poza innymi terierami, jest także… maltańczyk! Yorkshire terrier, wedle wzorca, jest psem niezwykle energicznym, a przy tym cechującym się zrównoważonym usposobieniem.
Mops
Rasa ta od początku swego istnienia pełniła rolę psów do towarzystwa. I to nie byle jakich, bo… na chińskim dworze! Warto wiedzieć, że aż do XIX wieku hodowla rasy poza dworem była zakazana, a złamanie owego zakazu mogło skutkować nawet karą śmierci. Mops tylko z pozoru jest psem „kanapowym”. Choć z pewnością nie ma szans na bicie rekordów szybkości czy wytrzymałości, potrafi być naprawdę aktywny i zaangażowany.
„Mały” nie znaczy maskotka!
Wokół małych ras psów narosło sporo mitów i stereotypów. Jednym z częściej powielanych jest mówiący o tym, że mały pies to pies wyłącznie „ozdobny”, „do towarzystwa”, „kanapowy”. To, że pies jest mały, nie oznacza, że ma pełnić rolę maskotki i ogrzewać kolana.
Każdy czworonóg potrzebuje ruchu – niezależnie od rasy, wielkości, płci czy wieku. Bezsprzecznie przykładowo syberian husky, będący psem zaprzęgowym, potrzebuje zdecydowanie więcej ruchu niż wspomniany mops. Nie oznacza to jednak, że ten ostatni powinien wylegiwać się całymi dniami u boku opiekuna, z krótkimi przerwami na posiłek i krótki spacer.
Wiele małych ras psów to prawdziwe „torpedy”, które wprost genialnie radzą sobie w rozmaitych sportach kynologicznych, jak np. agility.
Inny niebezpieczny mit mówi o tym, że małe psy są świetnymi kompanami dla najmłodszych członków rodziny. Każdy pies, bez względu na rasę i wielkość, może być najlepszym i najbardziej oddanym przyjacielem, o ile zostanie właściwie wychowany i zaspokojone będą wszystkie jego potrzeby – w tym na przykład potrzeba… własnej przestrzeni, spokoju i możliwości wypoczynku.
Ponownie więc należy podkreślić, że mały pies nie jest maskotką, nie służy do zabawy, do przytulania, przytrzymywania na siłę, ciągnięcia za uszy i ogon etc. Pamiętaj o tym, że to dorośli są odpowiedzialni za dzieci. Zabawa dziecka z psem zawsze powinna odbywać się pod nadzorem osoby dorosłej.
Pies, który poczuje się zagrożony, spróbuje uciec, jeśli tylko będzie mieć taką możliwość. Jeżeli możliwość ta zostanie mu odebrana (np. przez trzymanie siłą), chcąc się bronić, może zaatakować. Miej to na względzie, bowiem nawet najmniejszy pies może boleśnie podrapać lub/i ugryźć.
Zbilansowana dieta
Nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, ale dieta ma niebagatelny wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale również na samopoczucie i zachowanie psa. Wybór karmy dla pupila powinien być dokładnie przemyślany, by była ona maksymalnie dopasowana do potrzeb psa, jego wieku, wagi i trybu życia.
Obecnie na rynku dostępne są karmy przygotowane z myślą o specjalnych potrzebach psów, w zależności od ich wielkości, wieku, czy stanu zdrowia. Jeśli jesteś szczęśliwym opiekunem psa małej rasy, wybierz hipoalergiczną karmę Brit Care Adult Small Breed Lamb&Rice, która została opracowana z myślą o psach ras małych ważących do 10 kg.
Stanowi ona zbilansowany, pełnowartościowy posiłek, bogaty w niezbędne składniki odżywcze. Ta starannie skompletowana karma z jagnięciną i ryżem jest w pełni hypoalergiczna, dzięki czemu nie powoduje nadwrażliwości i alergii pokarmowych. Mięso z jagnięciny jest wyjątkowo lekkostrawne i charakteryzuje się wysokim poziomem tłuszczów nienasyconych.
Karma zawiera dodatkowo między innymi kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6 oraz cynk i miedź, które pomagają utrzymać skórę i sierść w doskonałej kondycji, a także oligosacharydy, które wzmacniają odporność i chronią przewód pokarmowy czworonoga. Co równie istotne, rozmiar granulek jest dostosowany do możliwości małych ras psów.
Pielęgnacja małych psów
Wiele osób wychodzi z założenia, że pielęgnacja psa małej rasy jest szybka i prosta, bowiem „powierzchnia”, która wymaga owej pielęgnacji, jest niewielka. I tak, i nie. Wszystko oczywiście ponownie zależy od psa. Rasy takie jak m.in. jamnik krótkowłosy, pinczer miniaturowy, chihuahua, mops czy buldog francuski rzeczywiście nie są szczególnie wymagające.
Ich krótką, przylegającą szatę wystarczy szczotkować 1 lub 2 razy w tygodniu przez kilka minut. Częsta kąpiel, o ile pies nie tapla się regularnie w błocie, także nie jest konieczna – wystarczy odświeżyć sierść, przecierając ją wilgotną szmatką. W okresie linienia małe rasy, dokładnie tak jak inne, gubią większe ilości sierści.
Nieco więcej pracy mają opiekunowie małych ras długowłosych, jak np. yorkshire terrier, bichon frise, hawańczyk, maltańczyk czy shih tzu. Ich szatę trzeba regularnie szczotkować – najlepiej codziennie. Szczotkowanie pozwala na pozbycie się zanieczyszczeń i zapobiega tworzeniu się kołtunów. Większość długowłosych ras wymaga częstych kąpieli, strzyżenia lub trymowania, stosowania odpowiednich kosmetyków, a co za tym idzie – wizyt u groomera.
Istotną kwestią w przypadku małych ras jest regularna kontrola długości pazurów. Jeżeli są za długie, należy je przycinać. Większość psów dobrze radzi sobie ze ścieraniem pazurów w trakcie aktywności na twardym podłożu, ale niektóre mniejsze psy, ze względu na niewielką wagę, mogą nie ścierać ich w wystarczającym stopniu. Ponadto, w przypadku wszystkich psów, konieczna jest systematyczna kontrola stanu oczu, uszu oraz uzębienia.
Rozwój fizyczny i umysłowy
Jak zostało już wyżej nadmienione, każdy pies potrzebuje ruchu. Niektóre rasy potrzebują mniej aktywności niż inne, ale ruch jest ważny. Pies, nawet jeżeli mieszka w domu z wielkim ogrodem, po którym biega godzinami, powinien wychodzić na minimum 3 spacery dziennie, w tym co najmniej jeden dłuższy, w trakcie którego będzie mógł swobodnie eksplorować otoczenie. „Swobodnie” nie oznacza, że bez smyczy, ale na długiej smyczy (minimum 5m!) lub lince treningowej.
Równie ważna jest aktywność umysłowa. W warunkach domowych możesz proponować psu różnego rodzaju zabawy węchowe, jak np. maty węchowe, maty do lizania, zabawki typu kong czy zabawki interaktywne. Samodzielnie także możesz wymyślić sporo zabaw i stworzyć własne zabawki, wykorzystując do tego m.in. rolki po ręcznikach papierowych, puste butelki i wiele innych.
Śmiało łącz aktywność fizyczną z umysłową, wprowadzając do codzienności z psem elementy sportów kynologicznych, jak np. agility (tor przeszkód), obedience, rally obedience. Pamiętaj o tym, że każde szkolenie powinno być przyjemnością zarówno dla Ciebie i psa!
