Aportowanie często kojarzone jest z podstawową zabawą, jaką opiekunowie mogą proponować swoim psom. Okazuje się jednak, że to coś więcej niż rzucanie patyka lub piłki i oczekiwanie, aż pies posłusznie przyniesie przedmiot – to komendy, nauka posłuszeństwa, nić porozumienia oraz współpracy między psem i człowiekiem.
Osoby zastanawiające się, jak nauczyć psa aportować, powinny najpierw zwrócić uwagę na indywidualne predyspozycje psa, a także jego skłonności wynikające z przynależności do konkretnej rasy.
Jak nauczyć psa aportować krok po kroku?
Przede wszystkim należy wybrać bezpieczne miejsce do nauki – najlepiej, by było to miejsce, w którym psa nie będzie nic rozpraszać i będzie mógł w pełni skupić się na nauce nowych umiejętności. Ważne, by przerywać zabawę, kiedy na horyzoncie pojawi się inny pies.
Nie bez znaczenia jest też odpowiednie przygotowanie psa do aktywności fizycznej – nauka aportowania pochłania mnóstwo energii! Zacznijmy więc od truchtu, a w trakcie zabawy róbmy przerwy – wszystko po to, by pupil miał moment na odsapnięcie i wyrównanie oddechu oraz akcji serca.
Do nauki aportowania potrzebne będą:
- ulubione smakołyki psa,
- dwie takie same piłeczki. Jeśli pies woli inny kształt zabawek, lepiej zdecydować się na ten, który jest atrakcyjny dla niego.
1. Zainteresuj psa piłeczką
Najważniejsza część, która pomoże skupić uwagę zwierzęcia na przedmiotach to wzbudzenie zainteresowania zabawką. Taki efekt można uzyskać, pokazując psu zabawkę, machając nią i uciekając przed psem – dzięki temu zrozumie on, że chcemy, by zaczął na zabawkę „polować”.
2. Rzuć piłeczkę
Gdy pies zainteresuje się i zauważymy, że nabrał chęci do zabawy, rzucamy przedmiot, a gdy po niego podbiegnie, wołamy go, by przyniósł zabawkę. Jednocześnie pokazujemy, że w dłoni trzymamy drugi taki sam przedmiot. Kiedy pupil przyniesie piłkę czy inną zabawkę i wypuści ją z pyska, zabieramy ją i rzucamy mu drugą.
3. Naucz psa oddawać piłeczkę
Kolejny krok to przekonanie psa, by następnym razem oddał piłeczkę do ręki. Jak to zrobić? W ten sam sposób. Kiedy pies złapie piłkę i przyniesie ją, pokazujemy drugą, jednocześnie nadstawiając dłoń. Po tym, jak pies odda zabawkę, rzucamy kolejny raz.
W momencie, gdy zwierzę oddaje piłkę bezpośrednio do ręki, nagradzamy go smakołykiem – to pomoże w utrwaleniu zachowania. Sprawi też, że zabawa będzie się psu dobrze kojarzyć.
4. Dodaj komendę aport
Ostatni krok to dodanie komendy „aport!” podczas rzucania przedmiotem.
Które psy nadają się do nauki aportowania?
Najważniejsze, by opiekun nie starał się za wszelką cenę zmuszać psa do aportowania, jeśli ten nie ma na to ochoty. Warto zdać sobie sprawę z tego, że nie każdy psiak ma aportowanie w swoim naturalnym repertuarze zachowań.
Rasy, które aportując, czują się doskonale i wydają się do tego stworzone to m.in.
- psy myśliwskie,
- niektóre psy pasterskie
- retrievery.
Inne nie tylko mogą czuć się z tym niekomfortowo, ale i nie mieć chęci do tego typu zabawy. Do ras, które nie czerpią przyjemności z aportowania zalicza się np. rasy brachycefaliczne, czyli te z krótką kufą.
To psy, które nie przepadają za nadmierną aktywnością fizyczną, ponieważ z racji swojej budowy dość szybko się męczą. Mowa m.in. o bokserach, mopsach czy buldogach. W wymienionych przypadkach dodatkowym utrudnieniem może być fakt, że krótki pysk uniemożliwia komfortowe chwytanie zabawki lub zdobyczy.
Innym czynnikiem, który może warunkować zdolność psa do nauki aportowania jest zdrowie fizyczne i psychiczne. Oczywiste jest, że psu cierpiącemu na kontuzję aparatu ruchu powinno się zapewnić rozrywki innego rodzaju.
Nauka aportowania może sprawić problemy, jeśli pies ma np. problemy z koncentracją lub jest nadpobudliwy. W tym przypadku należy bardzo uważać i zadbać o bezpieczeństwo pupila podczas spaceru, ponieważ może łatwo się rozproszyć i rozpocząć pogoń za zauważonym nieopodal szybko poruszającym się przedmiotem, zwierzęciem lub dzieckiem.
Zastanawiając się, jak nauczyć psa aportowania, warto zwrócić też uwagę na historię tej zabawy. Aportowanie było dawniej (a w kręgach myśliwskich wciąż jest) wykorzystywane podczas polowań. Pies, który potrafił przynieść upolowaną zwierzynę lub polować samodzielnie, uważany był za towarzysza na wagę złota.
Nauka aportowania - zasady, o których warto pamiętać
Nauka aportowania nie powinna mieć charakteru przymusu – ważny jest komfort psa, dlatego oprócz przygotowania zwierzęcia przed rozpoczęciem nauki, pamiętaj także o przerwach w trakcie treningu.
Nie bez znaczenia jest rozluźnienie po zabawie – spokojny spacer pozwoli uspokoić emocje i rozciągnąć mięśnie, a tym samym zapobiegnie powstaniu zakwasów u psa.
Jeśli zauważysz, że nadmiernie się ekscytuje lub zaczął być agresywny w stosunku do biegnących dzieci, jadących rowerów lub ptaków, które widuje na spacerze, to znak, że aportowanie wpływa na pupila zbyt stymulująco i być może lepszym rozwiązaniem będzie zaproponowanie psu innego rodzaju rozrywki, która wymaga „statycznego” skupienia, np. nauka posłuszeństwa lub tropienia.
Przeczytaj również:
