Nosówka u psa - objawy, szczepienie, leczenie

Źródłem zakażenia nosówką są chore zwierzęta, które wydalają duże ilości wirusa wraz ze śliną, moczem, wydzieliną z nosa czy spojówek.

Zakażenie odbywa się zwykle drogą kropelkową lub pokarmową przez bezpośredni kontakt. Jak ustrzec pupila przed śmiertelnym niebezpieczeństwem?

Nosówka u psa - objawy

Nosówkę u psa wywołuje wirus CDV (canine distemper virus). Zdrowy pies może zarazić się poprzez wydzieliny czy odchody, pozostawione przez nosiciela, pokarm, a także pośrednio, gdy właściciel przyniesie go, np. na butach. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że ludzie są odporni na działanie CDV, a więc nie mogą zarazić się od swego pupila.

Okres inkubacji w przypadku nosówki trwa 3-7 dni, w tym czasie wirus bardzo szybko rozprzestrzenia się w psim organizmie. Namnaża się w migdałkach i węzłach chłonnych śródpiersia, a następnie zaczyna zaburzać pracę układu immunologicznego. Atakuje po kolei wszystkie narządy, dociera do układu pokarmowego, oddechowego, moczowego, nerwowego i skóry. Potrzebuje na to zaledwie kilku dni.

Początek choroby to zazwyczaj bardzo wysoka gorączka, sięgająca nawet 41 stopni Celsjusza. Co charakterystyczne dla choroby, wysoka gorączka u psa ustępuje na moment, aby wrócić po kilku dniach.

Oczywiście, nie jest to jedyny objaw choroby, jednak to, jaką formę przybierze, zależy od odporności psa i tego, jak bardzo zjadliwy wirus go zaatakował. Nosówka jest chorobą, która może przybierać różną postać i dawać objawy ze strony różnych narządów wewnętrznych.

• Nosówka nieżytowa to najczęściej pierwsze stadium psiej choroby, podczas której z nosa i oczu zaczyna sączyć się wydzielina. Pies jest osowiały i ma wysoką temperaturę. Zdarza się, że te objawy są dość łagodne, dlatego właściciel może je zignorować, a nawet przeoczyć.
• Nosówka płucna (postać oddechowa) charakteryzuje się, obok wystąpienia omawianej wydzieliny z nosa i spojówek, pojawieniem się suchego, a następnie mokrego kaszlu. Wirus wywołuje zapalenie oskrzeli, płuc, duszność, a nawet obrzęk płuc i zapaść krążeniową. Ta postać ma ciężki przebieg.
• Nosówka jelitowa (żołądkowo-jelitowa) przebiega z wymiotami i biegunką, może pojawić się krew w odchodach. Kolejnym etapem jest zapalenie żołądka i jelit, często dochodzi do odwodnienia i znacznego wychudzenia psa.
•  Nosówka nerwowa często objawia się niedowładem, porażeniem, padaczką, oczopląsem. Mogą wystąpić drżenia mięśni, zaburzenia ruchowe, zaburzenia świadomości. Niestety, uszkodzenia nerwów mają zazwyczaj charakter trwały i niepoddający się leczeniu.
• Nosówka oczna w najgorszym przypadku może prowadzić do ślepoty. Na początku pojawia się wydzielina ze spojówek, światłowstręt i łzawienie, czyli objawy charakterystyczne dla zapalenia spojówek. W przebiegu choroby obserwuje się zmiany zachodzące w strukturze oka, owrzodzenie i perforację rogówki, zapalenie tęczówki, zapalenie nerwu wzrokowego.
• Nosówka skórna objawia się pojawieniem się pęcherzyków wypełnionych ropą, które po zaschnięciu przyjmują postać strupków. Bąble występują na brzuchu, wewnętrznej stronie ud, wargach, w okolicy oczu, dziurek nosa.

Dwie bardzo rzadko występujące postacie nosówki to choroba twardej łapy i zapalenie mózgu starych psów. Pierwsza z nich objawia się zgrubieniem opuszek łap oraz spękaniem i wysuszeniem skóry na lusterku nosa.

Zapalenie mózgu starych psów objawia się zaburzeniami ruchowymi, ślepotą, otępieniem i demencją. Istnieją opinie, według których przyczyną tej odmiany nosówki jest przetrwanie wirusa w ośrodkowym układzie nerwowym (po przebytej niegdyś nosówce).

W przebiegu nosówki poszczególne jej formy mogą się przeplatać, co oznacza, że chory pies może mieć postać nieżytową i jelitową itd. (mogą zaistnieć różne kombinacje). Jedyną postacią nosówki, która przebiega samodzielnie, jest nosówka nerwowa. Inne mogą przechodzić jedna w drugą.

Jeśli zaobserwujemy wymienione objawy u naszego pupila, nie zwlekajmy, czym prędzej udajmy  się do weterynarza. Może zdarzyc się, że aby potwierdzić diagnozę, lekarz wykona test z krwi zwierzęcia. Można też przeprowadzić testy laboratoryjne, w których poddaje się badaniu wydzielinę ze spojówek, dróg rodnych lub krew.

Które psy są szczególnie narażone na nosówkę?

Przede wszystkiem u osobników nieszczepionych, młodych, a także tych o obniżonej odporności. Jeżeli nasz pies należy do którejś z tych grup i zauważyliśmy niepokojące objawy, musimy brać pod uwagę zakażenie nosówką.

Leczenie nosówki u psa

Leczenie tej choroby jest trudne, ocenia się, że śmiertelność wśród zwierząt wynosi nawet 80%. Tak naprawdę leczenie nosówki zależy przede wszystkim od odmiany choroby, na jaką zwierzę zapadło. Nie bez znaczenia jest też wiek psa oraz jego stan zdrowia i stopień zaawansowania nosówki.

Stosowane są różne leki: antybiotyki, surowica przeciwwirusowa, witaminy, preparaty do oczu, kroplówki w celu nawodnienia zwierzęcia, a także leki przeciwwymiotne. Lekarz musi walczyć z infekcjami, a także starać się wzmocnić odporność chorego psa.

Podawane są leki obniżające gorączkę, w ciężkich przypadkach stosuje się żywienie pozajelitowe, a przy objawach padaczki, leki przeciwpadaczkowe.

Największe szanse mają zwierzęta, które poddane są terapii w początkowej fazie choroby. W przypadku nosówki jelitowej, której towarzyszą wymioty i biegunka konieczne jest wdrożenie odpowiedniej diety zaleconej przez lekarza weterynarii.

Zapewnijmy też w tym okresie naszemu psu jak najwięcej spokoju, czułości, miłości i troski.

Masz pytanie? Chcesz się podzielić doświaczeniem? Utwórz post