Łupież u psa może być objawem chorobowym, dlatego gdy objawy utrzymują się dłużej niż 3-4 tygodnie, koniecznie powinniśmy udać się z nim do lekarza weterynarii, aby go obejrzał. Lekarz ma do dyspozycji kilka zabiegów diagnostycznych, takich jak m.in.:
• zeskrobiny skóry mające zweryfikować obecność pasożytów wewnętrznych
• testy śródskórne
• cytologia
• badania krwi
Łupież u psa – przyczyny
Dieta
Zła dieta jest jedną z najczęstszych przyczyn łupieżu u psa. Może dotyczyć zarówno jedzenia niskiej jakości, jak i zbyt małej jego ilości. Bezpośrednią przyczyną łupieżu u psa, wynikającą z diety, jest niedobór aminokwasów oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych, ale też witamin, mikro- i makroelementów.
Warto zastanowić się, czy w ostatnim czasie dokonaliśmy jakichś zmian w diecie psa, czy dostaje resztki jedzenia z naszego stołu, które dla psa są zazwyczaj bardzo szkodliwe, oraz przeczytać skład podawanej mu karmy i w razie potrzeby – zmienić ją na dobrą jakościowo.
Nieprawidłowa pielęgnacja psa
Pod tym hasłem kryje się całe mnóstwo błędów, które możemy popełnić przy pielęgnowaniu skóry i sierści naszego psa. Ważne jest dostosowanie częstotliwości i rodzaju zabiegów pielęgnacyjnych do specyfiki danej rasy.
Lekarze weterynarii na ogół nie zalecają zbyt częstych kąpieli – mówi się, że psa należy myć tylko wtedy, kiedy zachodzi taka potrzeba. Równie popularnym błędem co zbyt częste kąpiele, są kąpiele zbyt rzadkie. Nie ma tu złotego środka, częstotliwość kąpieli należy dopasować do rodzaju sierści psa.
Należy też zwrócić uwagę na to, aby kosmetyk używany do mycia był dostosowany do psa – ludzkie kosmetyki nie nadają się do pielęgnacji sierści. Podczas samej kąpieli warto mieć na uwadze to, aby woda nie była za gorąca, a szampon zawierał substancje łagodzące. Kosmetyk musi być dokładnie spłukany.
Stres
Podobnie jak u ludzi, nagły i/lub przewlekły stres u psa sieje spustoszenie w jegoo organizmie. Jednym z jego objawów może być właśnie łupież. Dlatego warto zastanowić się, czy nasz pies w ostatnim czasie nie był poddany działaniu jakiegoś stresora.
Może to być zarówno tak prozaiczna sprawa jak dłuższa nieobecność właściciela, jak i adopcja kolejnego zwierzaka, przeprowadzka czy choroba psa. W tej sytuacji należałoby albo odwrażliwić psa na dany stresor, albo odsunąć go od psa.
Choroby
Chorobami, które dają objawy w postaci łupieżu u psa mogą być te powodowane przez pasożyty zewnętrzne, takie jak świerzb, cheyletielloza (tak zwany łupież wędrujący) oraz nużyca. Rozpoznanie polega na wykazaniu pasożytów na zewnątrz skóry – poprzez wyczesanie, zeskrobinę powierzchniową albo taśmę klejącą.
Świerzb to choroba wywołana przez pasożyta zwanego świerzbowcem. Wbrew powszechnemu przekonaniu dotyczyć może nie tylko zwierząt bezdomnych i schroniskowych, ale też domowych, choć te pierwsze są w większym stopniu narażone na zarażenie. Świerzbowi towarzyszą też inne zmiany skórne, grudki, rumienie, stany zapalne i świąd.
Cheyletielloza, szerzej znana jako łupież wędrujący, jest wywołana przez roztocze cheyletiella. Charakteryzuje się tworzeniem licznych łusek na skórze, może wiązać się z łysieniem oraz świądem i strupami. Nazwa „łupież wędrujący” wynika stąd, że łuski po zdrapaniu i przeniesieniu na ciemną powierzchnię mogą się poruszać.
Nużyca jest wywołana przez nużeńce, które bytują na skórze psa. Jest to choroba miejscowa, której oprócz łupieżu towarzyszą: rumień i miejscowa utrata sierści. Zazwyczaj nie obserwujemy świądu. Niekiedy przekształca się w tzw. stan uogólniony, co oznacza to, że choroba zajmuje całe ciało psa. U szczeniaków do 12 miesiąca życia objawy często samoistnie ustępują po kilku tygodniach. Nużyca towarzyszy innym schorzeniom, takim jak niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy, cukrzyca czy nowotwór.
Kolejną grupą chorób powiązanych z łupieżem są zaburzenia hormonalne, do których należą wspomniane już: niedoczynność tarczycy, nadczynność kory nadnerczy czy cukrzyca. Wiążą się one z koniecznością regulacji gospodarki hormonalnej do końca życia psa.
Są to najczęściej diagnozowane schorzenia związane z łupieżem, ale nie wszystkie. Każde z nich wymaga interwencji lekarza weterynarii, poprawnej diagnostyki i wdrożenia dopasowanego leczenia. Łupież może być nawet objawem nowotworu skóry, dlatego nie powinno się go ignorować.
Inne możliwe przyczyny
Inną przyczyną powstawania łupieżu może być wiek psa. Na starość zmienia się metabolizm naskórka, co może prowadzić do powstawania różnych zmian skórnych, w tym właśnie łupieżu. Warto pamiętać, że podeszły wiek zwiększa ryzyko chorób, więc nie jest on sam w sobie powodem, aby zaniechać wizyty u lekarza weterynarii.
Ostatnią grupą przyczyn powstawania łupieżu u psa mogą być reakcje nadwrażliwości. Mogą one dotyczyć zarówno alergenów w jedzeniu i w otoczeniu psa, zapalenia skóry, mechanicznego podrażnienia oraz uszkodzenia skóry w wyniku świądu.
Jedną z reakcji nadwrażliwości jest też atopia, inaczej atopowe zapalenie skóry. Jest to choroba nieuleczalna, która towarzyszyć będzie psu do końca życia. Przy chorobie tej szczególnie należy dbać o higienę skóry psa, suplementację nienasyconych kwasów tłuszczowych i eliminację alergenów z psiego otoczenia.
Jak zwalczyć łupież u psa?
W pierwszej kolejności należy przyjrzeć się wyżej wymienionym czynnikom – ostatnim zmianom w diecie, stresorom oraz przeprowadzanym (lub nie) zabiegom pielęgnacyjnym.
Dodatkowo możemy raz w tygodniu przeprowadzić leczniczą kąpiel psa w szamponie przeciwłupieżowym dla psów (koniecznie dla psów, ponieważ ludzka skóra ma inne Ph!). Dobrym pomysłem jest też suplementowanie posiłków nienasyconymi kwasami tłuszczowymi (NKT), które znajdują się w oleju z pestek winogron, oliwie z oliwek czy oleju z łososia oraz przeprowadzenie diety eliminacyjnej.
Gdy, poza łupieżem, zaobserwujemy u psa dodatkowe objawy, takie jak apatia, owrzodzenia, miejscowe łysienie i inne zmiany skórne, nie należy czekać, ale udać się do lekarza weterynarii od razu, ponieważ symptomy te mogą świadczyć o którejś z wymienionych chorób. Wówczas niezbędne będzie jak najszybsze zastosowanie leczenia dobranego pod konkretną jednostkę chorobową.
Przyczyn łupieżu u psa może być dużo, nie należy zatem go ignorować, bo może być on objawem bardziej złożonych problemów.
Bibliografia:
1. Nowe zasady postępowania leczniczego w atopowym zapaleniu skóry psów. Cz. I & II dr n. wet. Iwona Taszkun, lek. wet. Szymon Moniuszko
2. Łupież u psa: co go powoduje? Co na łupież u psa? Lek. Wet. Mariola Fuz dla cowsierscipiszczy.pl
3. 5 minut konsultacji weterynaryjnej. Psy i koty. Smith F. W. K. Jr, Tilley L. P.
4. Jak myśleć klinicznie w praktyce. Maddinson J. E., Volk H. A., Church D. B.
