Sznaucer średni

Sznaucer średni, podobnie jak olbrzym i w odróżnieniu od miniaturowego, występuje najczęściej w kolorze czarnym, z czarnym podszerstkiem, lub w kolorze pieprz i sól.

Sznaucer ten posiada sierść średniej długości.

Sierść sznaucera średniego wedle wzorca powinna być szorstka i twarda, nie szczeciniasta. Podszerstek jest bujny i miękki.

Sierść sznaucera średniego wedle wzorca powinna być szorstka i twarda, nie szczeciniasta. Podszerstek jest bujny i miękki.

Sznaucer średni jest psem – jak sama nazwa wskazuje – średniej wielkości, dość krępym, mocnej budowy. Jego sylwetka jest kwadratowa i zwarta. Głowa jest proporcjonalna do rozmiarów czworonoga, z umiarkowanie zaznaczonym stopem i ciemnymi, owalnymi oczami średniej wielkości o żywym wyrazie. Uszy mają kształt litery V, są osadzone wysoko i zwisają. Najbardziej pożądany jest ogon szablasty lub sierpowaty.

Sznaucer średni jest psem bardzo wesołym i oddanym właścicielowi. Choć nie jest kanapowcem, chętnie zajmie miejsce u boku ukochanego człowieka, by być z nim blisko.

Sznaucer średni jest bodaj najbardziej energiczny w porównaniu do swoich bliskich krewnych – sznaucera olbrzyma i miniaturowego. Wprost kocha zabawę, jest bardzo wesołym czworonogiem i jeśli tylko nic mu nie będzie dolegać, na pewno nie odmówi figlów.

Tego wesołego brodacza o bardzo żywym temperamencie trudno nazwać spokojnym. Wszędzie jest go pełno, jest niezwykle wytrzymały i wymaga sporej uwagi opiekuna. Jednocześnie jednak ma bardzo łagodne usposobienie i szybko się uczy, można zatem wyszkolić go odpowiednio, aby zachowywał spokój w sytuacjach, które tego wymagają.

Sznaucer średni jest bardzo inteligentnym psem, który szybko się uczy. Wymaga jednak odpowiedniego podejścia – łagodnego i konsekwentnego zarazem – oraz przewodnika, który będzie mógł poświęcić mu dużo czasu.

Dawniej sznaucer średni wykorzystywany był głównie jako stróż i szczurołap, może zatem przejawiać instynkt łowiecki w stosunku do mniejszych zwierząt. Obecnie nie jest wykorzystywany do polowań.

Jako dobry stróż sznaucer średni cechuje się nieufnością wobec obcych i może informować o ich obecności donośnym szczekaniem. Nigdy jednak nie jest agresywny i nie atakuje bez powodu. Nie jest też strachliwy.

Sznaucer średni cechuje się pewną dozą niezależności, ale jest oddany swojemu opiekunowi, łatwo przyswaja nowe umiejętności i nie jest psem szczególnie upartym.

W chwilach samotności, jeśli pies nie jest do niej odpowiednio przyzwyczajony, będzie znudzony i sfrustrowany, może wyszukiwać sobie rozrywki niekoniecznie akceptowane przez właściciela. Jeżeli natomiast nauka pozostawania samemu zostanie wdrożona wcześnie, pies powinien dobrze znosić krótkie okresy nieobecności opiekuna.

Jako pies inteligentny, sznaucer średni uczy się dość szybko – o ile zaproponujemy mu odpowiednie metody nabywania nowych umiejętności. Choć nie jest szczególnie trudny w ułożeniu, wymaga konsekwentnego przewodnika.

Sznaucer średni, w porównaniu ze swoim kuzynem olbrzymem, bywa dość hałaśliwy. Jest jednak pojętnym psem, dlatego dzięki odpowiednim ćwiczeniom można zapanować nad tym niekoniecznie pożądanym zachowaniem.

Sznaucer średni co do zasady nie ma tendencji do ucieczek. Potrzebuje jednak sporej dawki aktywności – zarówno fizycznej i umysłowej. Jeśli nie zostanie mu ona zapewniona, a będzie miał sposobność, jak niemal każdy pies, może wyruszyć po przygodę…

Sznaucer średni, podobnie jak olbrzym i miniaturowy, nie ma ogromnych skłonności do niszczenia, jednak dość często zdarza się, że np. rozkopuje ogród. Zamknięty w domu, może niszczyć przedmioty znajdujące się w jego otoczeniu, jeśli będzie znudzony i sfrustrowany. Warto więc już od okresu szczenięcego wdrażać zasady posłuszeństwa i nauczyć psa konstruktywnego pożytkowania energii, także podczas naszej nieobecności.

Pies ten nie należy do łakomczuchów. Oczywiście nie oznacza to, że nie lubi dobrego posiłku. Na pewno nim nie pogardzi. To duży plus, bo jego ulubione przysmaki można wykorzystać jako nagrodę w ramach ćwiczeń.

Sznaucer średni jest dobrym stróżem, ale nie tak doskonałym jak sznaucer olbrzym. Jest nieufny wobec obcych, a przy tym odważny i na pewno zaalarmuje, gdy pojawi się intruz, dzięki czemu może go odstraszyć, jednak jego rozmiar nie wzbudza szczególnego respektu.

Sznaucer średni może nie jest najdoskonalszą propozycją na pierwszego psa dla osoby niedoświadczonej, jednak związek ten może się udać. Pod warunkiem, że przyszły właściciel zdobędzie niezbędną wiedzę teoretyczną na temat charakteru i potrzeb rasy oraz będzie osobą konsekwentną i pewną siebie.

Sznaucer średni, jak sama nazwa wskazuje, nie jest pokaźnych rozmiarów psem, dlatego „zmieści się” w każdym mieszkaniu. Jest to jednak czworonóg bardzo energiczny, potrzebujący sporej dawki ruchu i stymulacji umysłowej. Jeżeli zostanie mu zapewniona, nie powinien sprawiać kłopotów.

Pies ten to prawdziwy wulkan energii. Potrzebuje sporo ruchu i ćwiczeń umysłowych. Potrzebne są mu nie tylko długie spacery na smyczy, ale też możliwość biegania luzem, np. podczas ćwiczeń z posłuszeństwa oraz aportowania.

Jak każdego psa, także sznaucera średniego należy odpowiednio przygotować do podróży, aby znosił ją dobrze. Jeśli natomiast chodzi o same kwestie „techniczne”, nie ma problemu z przewożeniem czworonoga ze względu na jego rozmiary.

Choć sznaucer średni nie jest myśliwym, obecność mniejszych od niego zwierząt może rozbudzać u niego instynkt łowiecki. Istnieje pewna szansa na porozumienie międzygatunkowe, jeśli sznaucer będzie wychowywał się z kotem od okresu szczenięcego.

Sznaucer średni nie należy do najbardziej przyjacielskich psów. Do innych czworonogów może zatem podchodzić z pewną rezerwą. Jeśli od szczeniaka będzie wychowywał się z innym psem, powinien go bez trudu akceptować. Nie należy natomiast zmuszać go do zabawy z obcymi psami, jeśli sam nie wyrazi chęci wejścia w interakcję.

Sznaucer średni to energiczny i bardzo wesoły pies, który kocha zabawę, dlatego z pewnością odnajdzie „wspólny język” z dziećmi, jeśli tylko będą traktowały go odpowiednio. Niemniej może on mieć tendencje do podgryzania maluchów i gonienia ich, dlatego zabawa zawsze powinna być kontrolowana przez osoby dorosłe.

Sznaucer ten jest zrównoważonym, łagodnym i oddanym czworonogiem, dlatego może być dobrym wyborem dla osoby starszej lub samotnej. Trzeba jednak mieć na względzie jego żywiołowy temperament i fakt, że potrzebuje on w związku z tym sporo ruchu.

Jeśli pies jest regularnie czesany i trymowany, nie należy obawiać się linienia, choć oczywiście może gubić pojedyncze włosy.

Długość życia sznaucera średniego to około 12 do 14 lat.

Sznaucer średni jest psem dość wytrzymałym i odpornym.

Sznaucer średni nie należy do najbardziej wrażliwych psów, jednak w największe upały trzeba ograniczyć jego aktywność, zapewnić miejsce do odpoczynku w cieniu i dostęp do świeżej, chłodnej wody.

Sznaucer średni dość dobrze znosi zimno, ale nie należy narażać go na długotrwałe przebywanie w bardzo niskiej temperaturze.

Jak każdy pies, także sznaucer średni może nadmiernie przybrać na wadze, jeśli będzie odżywiany w nieprawidłowy sposób, a do tego nie będzie miał zapewnionej odpowiedniej dawki aktywności fizycznej. Niemniej, jako bardzo energiczny pies, nie jest szczególnie narażony na tycie.

Wszystkie sznaucery narażone są m.in. na choroby skórne (niejednokrotnie wynikają one z niewłaściwej pielęgnacji sierści, nieodpowiedniej techniki trymowania). Ponadto sznaucera średniego należy badać pod kątem dysplazji stawów biodrowych.

Sznaucer średni jest najstarszą odmianą sznaucerów – olbrzym i miniaturowy powstały właśnie z niego. Psy w typie sznaucera istniały już w XIV wieku i prawdopodobnie pochodziły z krzyżówki różnych terierów, pinczerów, szpicy i czarnych pudli.