Owczarek środkowoazjatycki

Owczarek środkowoazjatycki uchodzi za psa nie tylko groźnego, ale też wyniosłego i niedostępnego. Rzeczywiście nie należy on do typowych „przytulanek”. Jest samodzielny i ma bardzo zadaniowy charakter. Niemniej, jak każdy czworonóg, przywiązuje się do swojego właściciela i na swój sposób potrafi mu okazać uczucia.

Psy tej rasy cechują się się dość niskim poziomem aktywności. Jeśli azjata akurat nie pracuje, chętniej zajmie się leżeniem i obserwacją otoczenia (zwłaszcza że jest bardzo terytorialny) niż bieganiem za piłeczką. Oczywiście nie znaczy to, że w ogóle nie przejawia zainteresowania zabawą.

Alabai to bardzo spokojny i zrównoważony pies. Ma jednak silnie rozwinięty instynkt stróżowania, przez co może szczekać, jeśli wyczuje jakieś nietypowe ruchy w okolicy swojego terenu.

Głos owczarką środkowoazjatyckiego jest niezwykle donośny, więc może to być uciążliwe np. dla sąsiadów. Poza tym będzie leżał i czuwał, nie jest bowiem wulkanem energii.

Owczarki środkowoazjatyckie to bardzo inteligentne, ale i niezależne psy. Może to skutkować trudnościami w ich wychowaniu, nie będą bowiem ślepo podążać za wskazówkami przewodnika.

Alabai nie są psami myśliwskimi. Pierwotnie przeznaczone były do pilnowania domu oraz stada. Funkcja ta do dnia dzisiejszego nie uległa zmianie, poza tym, że obecnie dodatkowo wykorzystywany jest m.in. jako pies policyjny.  

Owczarek środkowoazjatycki to jeden z najodważniejszych i najbardziej nieustępliwych psów. Jest niesamowicie terytorialny, czujny i działa błyskawicznie, gdy wymaga tego sytuacja. Wobec obcych jest nieufny, ale jest psem spokojnym i zrównoważonym, zatem nie zaatakuje ich bez powodu.

Rasa ta jest bardzo niezależna, nastawiona na samodzielną pracę – przede wszystkim stróżowanie, do którego nie potrzebuje pomocy człowieka. Niemniej przy właściwym szkoleniu będzie psem posłusznym, dlatego może pracować m.in. w policji.

Jak każdy stróż, owczarek ten co do zasady powinien dobrze znosić samotność. Nie oznacza to jednak, że nie należy go do niej właściwie przygotować. Na pewno też nie powinien być trzymamy na uwięzi, z dala od swoich bliskich, bowiem negatywnie wpłynie to na jego psychikę.

Szkolenie owczarka środkowoazjatyckiego jest bardzo trudne, ponieważ ma on silny charakter, jest uparty, nieustępliwy i niezależny.

Naukę posłuszeństwa należy zacząć już z kilkutygodniowym szczenięciem i konsekwentnie kontynuować ją przez całe życie psa.

Psy tej rasy wymagają doświadczonego, zdecydowanego i jednocześnie łagodnego przewodnika i szkolenia opartego o metody pozytywne.

Azjata nie należy do  szczekliwych psów, ale z pewnością będzie głośno alarmował zmiany w otoczeniu, a głos ma donośny.

Jako że owczarek środkowoazjatycki to urodzony stróż i jest niezwykle terytorialny, raczej mało prawdopodobne, by zszedł z posterunku. Nie należy do psów szukających przygód na własną łapę.

Owczarek środkowoazjatycki to potężne zwierzę z wielkimi zębami, przy pomocy których może poczynić równie wielkie szkody. Nie ma dużych tendencji do niszczenia, ale jak każdy znudzony czy sfrustrowany pies może dać upust negatywnym emocjom, posługując się dobytkiem właściciela. Warto zatem zadbać o jego samopoczucie i zdrowie psychiczne.

Azjata nie jest łakomczuchem, ale nie odmówi dobrego posiłku. Choć nie wymaga sporo ruchu i ćwiczeń, warto zapewnić mu regularną, umiarkowaną aktywność, by nie przytył.

Owczarek środkowoazjatycki to fantastyczny stróż! Jest potężny, ma groźny wygląd i donośny głos, co powoduje, że budzi respekt. Gdyby jednak to nie wystarczyło, nie zawaha się unieszkodliwić intruza i zrobi to bardzo skutecznie.

Przy odpowiedniej organizacji tak naprawdę każdy pies może żyć w mieszkaniu, i to nawet niewielkim. Niemniej nie ma sensu się oszukiwać – owczarki środkowoazjatyckie to bardzo duże psy, które potrzebują przestrzeni.

Owczarek środkowoazjatycki ma umiarkowane zapotrzebowanie na ruch i nie należy do psów szczególnie aktywnych. Oczywiście regularne spacery są konieczne. Powinny być długie, ale niekoniecznie bardzo intensywne.

Podróżowanie z tym czworonogiem może być kłopotliwe ze względu na jego wielkość. Szczególnie trudne będzie w przypadku publicznych środków komunikacji.

Owczarek środkowoazjatycki raczej obojętnie traktuje inne zwierzęta. Może żyć pod jednym dachem z kotem, o ile właściwie zostaną sobie przedstawione. Najlepiej, aby wychowywały się ze sobą od początku.

Azjata do innych psów podchodzi raczej z rezerwą. Nie jest w stosunku do nich agresywny (o ile go nie sprowokują), ale mało prawdopodobne, by bardzo się z nimi przyjaźnił. Jeśli będzie żył na co dzień z innym psem, ich relacje powinny być poprawne.

Choć jego wygląd temu przeczy, nie jest to pies straszny i agresywny. Niemniej nie będzie on najlepszym wyborem na pupila dla małych dzieci.

Owczarek środkowoazjatycki, choć jest naprawdę wspaniałym psem, niestety w żadnym wypadku nie nadaje się na pupila osób starszych. Jest za duży i zbyt trudny w ułożeniu.

Choć owczarek ten jest psem spokojnym i zrównoważonym (o ile zastanie właściwie wychowany), w żadnym wypadku nie nadaje się na pierwszego psa.

Osoba niedoświadczona nie poradzi sobie z jego ułożeniem m.in. ze względu na jego silny, uparty charakter. Jako że jest to pies ogromny, który może ważyć więcej niż właściciel, wymaga przewodnika, który będzie w stanie zapanować nad nim bez użycia siły.