Kocia kupa – co można z niej wyczytać o zdrowiu pupila?

Choć czyszczenie kuwety nie należy do najprzyjemniejszych obowiązków opiekuna kota, warto przy tej czynności zwrócić uwagę na stolec pupila.

Wygląd i zapach kociej kupy dostarcza wielu informacji o zdrowiu i kondycji pupila. To także doskonały materiał, obok moczu i krwi do wykonania badań dodatkowych. Jak zatem powinna wyglądać kocia kupa i co powinno wzbudzić nasz niepokój?

Jaka powinna być kocia kupa?

• Uformowana. Stolec powinien mieć jednolitą strukturę. Średnica może być stała (taka sama na całej długości kupy) lub zmienna. Ważne, by kupa trzymała formę i miała taką samą konsystencję na całej długości. Kupa może więc przypominać małe kiełbaski lub jedną dłuższa kiełbaskę.
• Zbita i zwarta. Kał kota powinien być zwarty na całej długości, ale też jednocześnie plastyczny. Można go porównać do plasteliny.
• Jednolita. Kupa kota może być segmentowana, może też składać się ze zlepionych ze sobą fragmentów mas kałowych, ale powinna mieć taką samą konsystencję i kolor na całej długości.
• Wilgotna. Stolec powinien być umiarkowanie wilgotny, połyskujący z zewnątrz. Stolec kotów, które spożywają dużo suchej karmy może być nieco twardszy i mniej wilgotny.
• Brązowa lub gliniastożółta. Barwa kupy kota w dużej mierze zależy od tego, jaką karmę spożywa twój mruczek. Kolor kociego kału powinien być brązowy lub gliniastożółtawy. Większość mruczków karmionych zwykłą, pełnowartościową karmą dla kotów dorosłych oddaje ciemnobrązowy kał, ale nie zawsze – zależy to od producenta danej karmy oraz od tego, jakie przekąski i smakołyki podajesz swojemu pupilowi.
• O umiarkowanym zapachu. Kał kotów nie powinien brzydko pachnąć, ani nie powinien być też bezwonny. Swoisty zapach kociej kupy jest najbardziej wyczuwalny, gdy mruczek przed chwilą wyszedł z kuwety. Zapach staje się z czasem coraz mniej wyczuwalny.

Konsystencja kociej kupy

Kał kota powinien być zbity. Może mieć postać jednolitej masy kałowej, ale może też mieć charakter segmentowany. Ważne, by nie znajdowały się w nim niestrawione resztki pokarmowe. Najczęstszą zmianą, którą obserwują zatroskani opiekunowie zwierząt jest właśnie zmiana konsystencji stolca kotka – kał jest wówczas zbyt suchy lub wręcz przeciwnie, zbyt rzadki.

Pienisty kał zazwyczaj świadczy o infekcji bakteryjnej, natomiast tłusty stolec może być wynikiem niewydolności niektórych narządów wewnętrznych czy zaburzeń wchłaniania jelitowego.

Biegunka u kota

Biegunka u kota jest powodowana najczęściej przez infekcje wirusowe lub bakteryjne, stres, nagłą zmianę karmy, zjedzenie niejadalnych lub trujących przedmiotów czy zaburzenia pracy niektórych narządów wewnętrznych. Jednorazowa biegunka u kota raczej nie powinna być powodem do niepokoju, ale jeśli utrzymuje się przez cały dzień lub dwa dni, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Rozwolnienie u kota może zagrażać zdrowiu i życiu zwierzęcia, bo doprowadza do odwodnienia organizmu.

Zatwardzenie u kota

O zatwardzeniu u kota mówimy wtedy, gdy ten nie załatwił się od 2-3 dni lub często próbuje oddać stolec, ale niestety bez większych efektów. Pupil może wówczas popiskiwać, miałczeć i przyjmować skuloną pozycję. Obrys brzucha kotka może być wówczas powiększony. Zalegające masy kałowe są twarde, najczęściej można je wyczuć podczas omacywania jamy brzusznej.

Przyczyny zatwardzenia u kota to między innymi:

• przewaga karmy suchej w diecie pupila,
• picie wody przez mruczka w niedostatecznej ilości,
• niedobór włókna pokarmowego w diecie kota,
• brak dostatecznej aktywności fizycznej,
• zjedzenie niestrawnych elementów (sierści, kociego żwirku czy kości).

Kolor kociej kupy

Okazuje się, że kolor kupy kota też może dużo powiedzieć o jego stanie zdrowia. Wiesz już, że pupil powinien oddawać brązowy lub gliniastożółty kał. Czerwona, czarna czy żółta kupa kota jest sygnałem, że coś niedobrego może dziać się z twoim pupilem. Skontaktuj się z lekarzem weterynarii i umów się na wizytę, jeśli kolor stolca kota ostatnio się zmienił!

Jaki kolor kociej kupy jest nieprawidłowy?

• czerwona kupa u kota – może świadczyć o obecności świeżej krwi w kale. Nawet mała smużka krwi widoczna na powierzchni stolca nie powinna być zignorowana. Zabierz próbkę kału kota do lekarza weterynarii na badanie.

Pamiętaj, że kupa kota zabarwiona na różowo lub czerwono może też być skutkiem zjedzenia przez mruczka buraków, które barwią nie tylko kał, ale także mocz na różowo-czerwono. Buraki nie są toksyczne dla kotów, dlatego oprócz zmiany barwy kału i moczu nie powinieneś wówczas zauważyć żadnych innych objawów.

• czarna kupa u kota – smolista barwa stolca u czworonoga świadczy o obecności krwi, która została już strawiona w przewodzie pokarmowym. Bardzo ciemna kupa u kota może też być wynikiem karmienia go czerwonym mięsem.
• zielona kupa u kota – jest wynikiem zjedzenia przez mruczka dużej ilości trawy lub innych ziół o zielonej barwie. Może jednak też być wynikiem chorób metabolicznych, które są związane z szybkim pasażem treści jelitowej oraz z upośledzeniem wchłaniania witamin z jelit.
• żółta kupa u kota – może być objawem zaburzeń pracy trzustki, wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Zapach kociej kupy

Zapach kału zależy od wielu czynników, między innymi od rodzaju karmy, którą pupil zjada oraz od stanu jego przewodu pokarmowego – mikrobiomu jelitowego oraz od tego, czy mruczek przyjmuje jakieś leki przewlekle.

Koty, które jedzą dużo surowego mięsa (dieta BARF dla kota) mogą oddawać stolec o nieco bardziej intensywnym zapachu, ale jest to normalne dla tej diety. Bardzo intensywny zapach kupy kota jest też typowy dla diety bogatej we włókno surowe (błonnik).

Częstość wypróżniania się

Ile razy dziennie kot robi kupę? To oczywiście zależy od tego, ile karmy spożywa w ciągu doby, jak dużo pije wody i jakiego rodzaju jest to karma. Wpływa na to także stopień aktywności fizycznej, wiek oraz występowanie chorób przewlekłych. Kot powinien załatwiać się kilka razy dziennie, raz dziennie lub raz na dwa dni.

Pasożyty w kupie kota

Część z nich – np. glisty u kota możesz dostrzec w kale kota gołym okiem w całości. Inne, np. tasiemce u kota mogą być widoczne w formie pojedynczych członów, które przypominają ziarenka ryżu. Niestety, nie wszystkie pasożyty wewnętrzne u kotów zobaczysz bez mikroskopu.

Najczęściej występujące pasożyty wewnętrzne u kota, których obecność można wykazać za pomocą badania parazytologicznego kału:

• nicienie,
• tęgoryjce,
• tasiemce,
• pierwotniaki.

Kupa kota – kiedy szukać pomocy u lekarza weterynarii?

Od razu, gdy zauważysz, że kupa twojego kota wygląda inaczej lub inaczej pachnie, gdy w kuwecie znajduje się bardzo dużo biegunkowego stolca lub wręcz przeciwnie, gdy mruczek nie załatwił się ani w kuwecie, ani w żadnym innym miejscu przez 1-3 dni.

To Ty znasz swojego pupila najlepiej, dlatego od razu poznasz, jeśli kupa kota nagle się zmieniła. Nie czekaj i reaguj od razu, jeśli zauważyłeś, że coś się zmieniło. Skontaktuj się z lekarzem weterynarii i umów się na wizytę.

Kot załatwia się poza kuwetą – dlaczego?

A może z wypróżnianiem twojego pupila wszystko jest w porządku, ale kot często załatwia się poza kuwetą? Przyczyn takiego zachowania może być wiele, oto najczęstsze z nich:

• kuweta jest nieodpowiednia dla mruczka – zbyt wysoka, zabudowana lub niezabudowana, za mała,
• kuweta znajduje się zbyt blisko jedzenia lub jest w miejscu, w którym pupil nie czuje się bezpiecznie,
• kuweta ze żwirkiem nie jest regularnie (codziennie lub kilka razy dziennie) sprzątana z odchodów,
• w mieszkaniu znajduje się za mało kuwet. Pamiętaj, że liczba kuwet w domu powinna być przynajmniej taka sama, jak liczba kotów w mieszkaniu, a najlepiej, by w domu znajdowała się jeszcze jedna, dodatkowa kuweta,
• kot jest zestresowany lub przestraszony. Być może w domu pojawiło się nowe zwierzę lub sąsiedzi rozpoczęli remont generalny swojego mieszkania? To wszystko może sprawić, że twój pupil nie będzie czuł się bezpiecznie i będzie to manifestował oddając mocz czy kał w innym miejscu niż jego kuweta.

Jeśli twój mruczek załatwia swoje potrzeby fizjologiczne poza kuwetą, postaraj się przeanalizować, w jakich okolicznościach ma to miejsce. Jeśli nie uda ci się znaleźć i wyeliminować przyczyny samodzielnie, warto skontaktować się z lekarzem weterynarii lub doświadczonym kocim behawiorystą.