Jak wyglądają wszoły psie?
Spieszymy z wyjaśnieniem jak wyglądają wszoły. Wszoły psie (Trichodectes canis) to płaskie, spłaszczone owady, z wyglądu przypominające pajączka, o wydłużonym, kształcie co ułatwia im poruszanie się w gęstej sierści psa. Ich ciało jest pokryte twardym pancerzem, stanowiącym ochronę przed mechanicznymi uszkodzeniami. Osiągają zazwyczaj długość około 1-2 mm.
Samce są zazwyczaj mniejsze niż samice, o długości ciała od 1,60 do 1,68 mm u samców i od 1,75 do 2 mm u samic. Samice różnią się od samców także tym, że posiadają specjalny organ umiejscowiony od spodu końca odwłoka. Pełni on dwie funkcje - pomaga w przyklejaniu jaj do sierści gospodarza i służy do chwytania sierści, co pomaga zaatakować naszego psa.
T. canis posiada czułki składające się z trzech segmentów oraz pojedynczy pazur na każdym z odnóży, którym przyczepiają się do ciała gospodarza, pomagający tym pasażerom na gapę w utrzymaniu się włosa. Głowa wszoła psiego jest dobrze zaznaczona i wyposażona w szczękoczułki, które umożliwiają mu przyczepianie się do sierści. Ze względu swój na rozmiar i umiejscowienie są trudne do zauważenia gołym okiem, co komplikuje diagnozę.
Występowanie
Wszoła psia występuje sporadycznie w większości krajów Europy z wyjątkiem Skandynawii, gdzie możemy natrafić na wszoły najczęściej.
Cykl życiowy wszołów
Wszoły, znane również jako pasożyty, przechodzą przez cykl życiowy składający się z kilku etapów. Na początku samica składa jaja, zwane gnidami, następnie przykleja je do pojedynczych włosów żywiciela. Gnidy zazwyczaj potrzebują od 5 do 8 dni na wyklucie.
W przypadku rodzaju Trichodectes, gnidy posiadają osłonkę, którą larwa przesuwa, otwierając ją podczas opuszczania jaja. Cykl życiowy T. canis składa się z trzech stadiów nimf, które przypominają dorosłe osobniki, z wyjątkiem mniejszego rozmiaru. Trzecia nimfa przekształca się następnie w dojrzałego płciowo osobnika. Cały cykl życiowy trwa około 3 do 5 tygodni i odbywa się na żywicielu- ssaku, psie. Długość życia nie została określona, jednak spekuluje się, że samce żyją krócej, w porównaniu z samicami.
Wszoły u psa- objawy
Wszoły to pasożyty zewnętrzne, których obecność u psa manifestuje się różnymi objawami. Skóra może być podrażniona, widoczne są strupy i czerwone plamy. Nadmierne drapanie może prowadzić do utraty sierści w miejscach zainfekowanych.
Wszoły, zwłaszcza ich jaja zwane gnidami, czasami są mylone z łupieżem, a jednym ze sposobów odróżnienia ich od łupieżu jest potrząsanie włosem psa. Gdy małe płatki opadają, jest to łupież. Jeśli trzymają się uparcie na włosach, to prawdopodobnie pasożyty. Inne oznaki infestacji tego gatunku u psa lub kota obejmują:
1. Drapanie i intensywne swędzenie: świąd jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów. Zwierzę jest nerwowe, zaczyna intensywnie drapać się, nadmiernie lizać i tarzać.
2. Szorstka, sucha lub spleciona sierść: sierść psa może stać się szorstka, sucha lub matowa.
3. Utrata sierści, zwłaszcza wokół uszu, szyi, ramion, okolic pachwinowych i odbytu: owady często atakują obszary, gdzie sierść jest gęstsza, gdyż żywią się martwym naskórkiem. Ich inwazja może prowadzić do utraty włosów.
4. Małe rany lub zakażenia bakteryjne spowodowane ukąszeniami: wszoły wywołują podrażnienie skóry i pozostawić rany, które stają się podatne na infekcje bakteryjne.
5. Nerwowość: inwazja wszołów może powodować niepokój i zwiększoną aktywność u psa.
Diagnoza wszołów u psa
Diagnostyka opiera się na zgłaszanych objawach klinicznych, takich jak intensywne drapanie, świąd, utrata sierści, oraz wizualnej identyfikacji pasożytów, lub ich jaj.
- Badanie mikroskopowe włosa, znane jako trichogram, pozwala na identyfikację uszkodzeń kory i rdzenia włosa, co może wskazywać na obecność wszołów, szczególnie gdy występuje intensywne drapanie, lub samouszkodzenia skóry.
- Test wyczesywania i test z taśmą samoprzylepną jest używany do potwierdzenia lub wykluczenia obecności tego gatunku na powierzchni skóry. Warto zauważyć, że test wyczesywania grzebieniem może czasem dawać wyniki fałszywie ujemne, gdyż psy, wylizując się, mogą szybko pozbyć się odchodów wszołów.
Leczenie i profilaktyka wszołów u psa
Preparaty na bazie substancji aktywnych, stosowane regularnie zapewniają ochronę przeciw pasożytom zewnętrznym, stanowią skuteczną formę leczenia wszołowicy u psów i kotów. Obecnie preparaty typu spot-on, czyli nakrapiane na skórę są najpopularniejszym sposobem leczenia wszołów u psów i kotów. Inne formy, takie jak obroże, szampony, spraye lub proszki, są również dostępne do zwalczania insektów u zwierzaków. W leczeniu poleca się regularne kąpiele.
W przypadku zwierząt o długiej, lub splątanej sierści, leczenie może być ułatwione poprzez przycięcie futra. Zapobieganie bezpośredniemu kontaktowi z zakażonymi zwierzętami oraz regularne kontrolowanie futra psa pomaga unikać infekcji. Nie należy zapominać o regularnym sprzątaniu i utrzymywaniu czystości w środowisku domowym.
Legowiska powinny być często prane w gorącej wodzie z detergentem lub poddawana obróbce preparatem do zwalczania insektów, aż do uzyskania kontroli nad infestacją. Należy także skupić się na eliminacji ewentualnych niedoborów pokarmowych lub współistniejących problemów zdrowotnych mogących stanowić otwartą furtkę do ataku pasożytów zewnętrznych psów i kotów.
Czas trwania leczenia
Ze względu na cykl życiowy pasożyta może być konieczne leczenie zwierzęcia więcej niż jeden raz. Początkowe leczenie zabije dorosłe wszy. Jednak gnidy nie są podatne na środki owadobójcze i pozostaną na zwierzęciu.
Ryzyko związane zwalczaniem wszołów
Niektóre psy, szczególnie suki w ciąży i młode szczenięta mogą być wrażliwe na środki owadobójcze. Należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza weterynarii dotyczącymi leczenia.
Produkty lecznicze należy przechowywać w bezpiecznym miejscu, z dala od dzieci i zwierząt domowych, a podczas ich stosowania należy nosić rękawiczki.
Przenoszenie pasożytów i ryzyko dla ludzi
Ważne jest zrozumienie, że wszoły mogą pełnić rolę pośrednich żywicieli dla innych pasożytów, na przykład tasiemca psiego Dipylidium Caninum. Wykorzystuje wszy jako żywicieli pośrednich, aby osiągnąć swoje główne miejsce bytowania – organizm gospodarza.
Zauważając obecność tych owadów u swojego psa, możemy podejrzewać także inwazję tasiemca. Tasiemczyca, będąca chorobą układu pokarmowo-jelitowego, stanowi istotne zagrożenie dla człowieka i zwierzęcia. Dlatego też psy warto regularnie odrobaczać, aby skutecznie kontrolować ryzyko infestacji i minimalizować potencjalne zagrożenia zdrowotne psów jak i właścicieli czworonogów.
Wszoły, a wszy i pchły- różnice
Wszy, wszoły i pchły to różne rodzaje pasożytów, które można odróżnić ze względu na ich wygląd i sposób odżywiania. Chociaż wszy i wszoły mogą wydawać się do siebie podobne, istnieją subtelne różnice między nimi. Wszoły różnią się znacząco od wszy, przede wszystkim narządami gębowymi typu gryzącego, większą głową, która jest szersza od tułowia, oraz krótkimi odnóżami zakończonymi szponami.
Z kolei wszy posiadają wydłużoną głowę, zawsze węższą od tułowia, i co istotne, odżywiają się wyłącznie krwią, nie spotkamy ich u kotów. Pchły stanowią oddzielną kategorię pasożytów, charakteryzujące się innym wyglądem i sposobem odżywiania. Dlatego istotne jest zrozumienie tych subtelnych różnic, aby skutecznie identyfikować i zwalczać konkretne infestacje u zwierząt.
Podsumowanie
Wszoły u psów to nie tylko problem estetyczny, ale także zdrowotny. Regularna higiena, dokładne wyczesanie sierści psa stosowanie środków profilaktycznych oraz szybka reakcja na pojawiające się objawy są kluczowe dla utrzymania zdrowia czworonoga.
W przypadku podejrzenia inwazji wszołami, właścicielom psów zaleca się natychmiast skonsultować z weterynarzem, który pomoże dobrać odpowiednie metody leczenia i skuteczną profilaktykę. Dbałość o higienę zwierzęcia przekłada się na spokojny i zdrowy tryb życia naszych pupili.
