Robaki u psa to niestety dość częsta przypadłość, dlatego odrobaczanie psa to jedna z podstawowych czynności profilaktycznych i leczniczych, które powinniśmy przeprowadzać u naszego pupila.
Dlaczego regularne odrobaczanie psa jest tak ważne?
Pasożyty wewnętrzne, do których zaliczamy przede wszystkim różne gatunki robaków płaskich oraz nicieni, mogą rzutować w poważny sposób na zdrowie psa, stając się przyczyną nie tylko złego samopoczucia i objawów ze strony przewodu pokarmowego, ale także kolejnych chorób.
Robaczyca stanowić może zagrożenie dla życia psa, zwłaszcza jeśli jest to szczenię, pies w podeszłym wieku bądź pies osłabiony chorobą.
Co więcej, inwazje niektórych pasożytów zaliczamy do zoonoz, czyli grupy chorób, które mogą być przenoszone ze zwierzęcia na człowieka.
Jak pies może się zarazić pasożytami wewnętrznymi?
Istnieje kilka dróg, którymi pies może zarazić się robakami. Przede wszystkim jest to droga pokarmowa – do inwazji może dojść w wyniku zjedzenia przez zwierzę zanieczyszczonego pokarmu lub rośliny czy wypicia zanieczyszczonej wody, a także poprzez zjedzenie żywiciela pośredniego danego pasożyta – np. połknięcie pchły skutkować może tasiemczycą.
Nierzadko zdarza się, że szczenię przychodzi na świat już zarażone pasożytami. Larwy docierają poprzez układ krwionośny do łożyska, po czym dostają się do organizmów płodów. Dlatego każde szczenię potencjalnie może urodzić się zarażone glistą psią – nawet jeśli jego matka została odrobaczona.
Szczenię może ponadto zarazić się glistą od matki w czasie karmienia – ta droga nazywana jest laktogenną. Jeśli w organizmie suki bytują dorosłe postaci pasożytów, w jej mleku mogą znajdować się inwazyjne larwy.
Objawy zakażenia pasożytami wewnętrznymi
Objawy zależą przede wszystkim od tego, jakie pasożyty dostały się do organizmu psa i jak silna jest inwazja. Pamiętaj, że pies może być zarażony jednym gatunkiem pasożyta bądź kilkoma jednocześnie.
Do najczęściej występujących objawów ogólnych należą:
- apatia,
- senność,
- zmatowienie sierści,
- zaburzenia apetytu
- oraz zazwyczaj symptomy ze strony przewodu pokarmowego, jak biegunka i wymioty.
Inwazja niektórych pasożytów może objawiać się ponadto problemami z oddychaniem.
W przypadku zakażenia tasiemcem objawy ze strony przewodu pokarmowego występują rzadko, zaobserwować można natomiast intensywne saneczkowanie (pocieranie odbytem o podłoże), którego przyczyną jest świąd okolic odbytu.
Biegunka i wymioty to z kolei typowe objawy zakażenia glistą psią. Zwłaszcza w wieku szczenięcym, gdy układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, zwierzę jest narażone na atak pasożytów, stąd też częstotliwość profilaktycznego odrobaczania szczeniąt jest większa niż psów dorosłych.
Kalendarz odrobaczania szczeniąt
Pierwsze odrobaczanie szczeniaka należy przeprowadzić w 2. tygodniu życia. Kolejne odrobaczenia przeprowadzamy co dwa tygodnie, aż do dwóch tygodni po odstawieniu szczeniąt od suki. Pamiętajmy, że sukę należy koniecznie odrobaczać jednocześnie z miotem – matka i szczenięta mogą zarażać się od siebie nawzajem.
Nowy właściciel szczeniaka powinien kontynuować plan odrobaczania co dwa tygodnie. Należy przy tym dopasować program szczepień ochronnych tak, aby szczepienie wypadało tydzień po odrobaczeniu. Po zakończeniu cyklu szczepień ochronnych u szczenięcia należy przeprowadzać odrobaczanie co 4 tygodnie do ukończenia 12. miesiąca życia.
Co jaki czas warto odrobaczyć psa?
Harmonogram odrobaczania dorosłych psów zależy od takich czynników jak:
- wiek,
- stan zdrowia zwierzęcia,
- tryb życia,
- dieta (karmienie surowym mięsem zwiększa ryzyko zarażenia się pasożytami).
Psy przebywające w domu, które na spacerach znajdują się pod stałą kontrolą, nie zjadają napotkanych drobnych zwierząt (gryzonie, ślimaki) czy innych obiektów z podłoża, nie kontaktują się z obcymi psami, nie mają dostępu do piaskownic, nie wychodzą do parku oraz nie jedzą surowego mięsa, powinny być odrobaczane 1-2 razy w roku.
Zamiennie można w tym czasie wykonywać badanie próbki kału.
Znajdujące się pod stałym nadzorem psy, które mogą mieć kontakt z obcymi psami, należy odrobaczać 4 razy do roku. Poprzez kontakt z obcymi psami i odchodami obcych psów rozumiemy również dostęp do parków i piaskownic.
Jeżeli dodatkowo psy jedzą surowe mięso lub polują i zjadają ofiary, mogą zjadać napotkane drobne zwierzęta, takie jak ślimaki, powinny być odrobaczane 4 razy w roku przeciwko nicieniom i co miesiąc przeciwko tasiemcom.
Które psy należy odrobaczać często?
Jeśli pies biega bez dozoru, chociażby i po podwórku, w związku z czym ma możliwość zjadania drobnych zwierząt, ma kontakt z innymi psami, może zjeść kał innego psa, powinien być odrobaczany zarówno przeciwko nicieniom, jak i tasiemcom regularnie, nawet co miesiąc (w zależności od skali ryzyka).
Do psów, które należy odrobaczać często, niezależnie od diety, należą:
- psy hodowlane,
- psy pracujące (np. policyjne, psy-przewodnicy itp.),
- psy pozostające w kontakcie z małymi dziećmi lub osobami o obniżonej odporności.
Psy należy wówczas odrobaczać co miesiąc.
Psy biorące udział w wystawach, zawodach sportowych itp. imprezach powinny zostać odrobaczone maksymalnie 4 tygodnie przed oraz 2-4 tygodnie po imprezie. Dodatkowo każdy pies musi być odrobaczany na 7 dni przed planowanym szczepieniem ochronnym.
Bez względu na harmonogram, psa należy odrobaczyć, jeśli:
- zauważymy w jego kale jaja, larwy pasożytów czy ich segmenty (w przypadku tasiemców),
- w przypadku inwazji pcheł
- oraz po stwierdzeniu robaczycy objawiającej się m.in. zwiększonym apetytem (tasiemiec wchłania dostarczany do jelit pokarm), zaburzeniami trawienia i wypróżniania, osłabieniem i utratą masy ciała, zmianami w zachowaniu (nerwowość, apatia itd.).
Tabletki na odrobaczenie dla psów i inne preparaty – czym odrobaczyć psa?
Wyróżniamy następujące preparaty przeciw pasożytom wewnętrznym:
- tabletki na odrobaczanie psa – charakteryzują się szerokim spektrum działania i eliminują jednocześnie tasiemce, glisty, tęgoryjce i włosogłówki. Niektóre tabletki działają także na nicienie sercowe, płucne, a także na lamblie. Jeśli twój pies jest oporny wobec podawaniu leków odrobaczających doustnie, możesz spróbować podać mu tabletki smakowe, które pies może uznać za smakołyki;
- pasty odrobaczające – podawane doustnie pasty zwalczają tęgoryjce, glisty, zwykle także tasiemce i włosogłówki,
zawiesiny – taką formę mają zwykle preparaty przeznaczone dla bardzo młodych szczeniąt, są łagodne, ale jednocześnie mają szerokie spektrum działania i zwalczają glisty, tęgoryjce, włosogłówki, niektóre także kokcydia, - preparaty typu spot-on – preparaty zakraplane na kark zwierzęcia, podobnie jak preparaty przeciwko pasożytom zewnętrznym, zwykle ich spektrum działania obejmuje zarówno pasożyty zewnętrzne (pchły, wszoły), jak i wewnętrzne (glisty, tęgoryjce, włosogłówki, nicienie płucne i sercowe). Zwierzę nie powinno być kąpane 2 dni przed oraz 2 dni po aplikacji preparatu.
Lekarz weterynarii dobiera rodzaj i dawkę preparatu odrobaczającego, mając na względzie wiek, masę ciała psa oraz typ pasożyta.
Tabletki na odrobaczanie profilaktycznie czy badanie kału? Które rozwiązanie jest lepsze?
Czy trzeba podawać psu leki na odrobaczenie nawet wówczas, gdy nie wykazuje on żadnych niepokojących objawów? Alternatywą jest badanie kału, które wykaże, czy czworonóg potrzebuje kuracji odrobaczającej.
Zwłaszcza w przypadku psów, które nie wychodzą z domu bez nadzoru, nie mają kontaktu z dzikimi zwierzętami, nie polują i nie jedzą surowego mięsa, specjaliści stwierdzają, że regularne badanie próbek kału jest wystarczające. Unikasz wówczas podawania ogólnego środka przeciwpasożytniczego psu, co do którego nie masz pewności, czy w ogóle potrzebuje leczenia.
