Niezależnie od tego, czy operacja była rutynowa czy ratująca życie, pupilem trzeba się odpowiednio opiekować po operacji czy zabiegu. Przygotuj się na to, że czworonóg będzie nieco skołowany, może mieć trudności z koordynacją ruchową, potykać się o swoje własne kończyny, wpadać na ściany, drzwi lub inne przedmioty i może wolniej reagować na komendy. Pupil może też być bardziej senny, ale nie jest to nic dziwnego.
Odpowiadamy na najczęstsze pytania, które zadają sobie opiekunowie czworonogów, które zostały poddane zabiegi lub operacji chirurgicznej.
Czy to normalne, że pies śpi po operacji?
Tak. Pies może przespać nawet cały dzień po operacji i jest to jak najbardziej normalne. Jest to skutek znieczulenia i leków przeciwbólowych, które zabezpieczają pupila przed bólem pooperacyjnym. Dlatego zrezygnuj z dłuższych spacerów z czworonogiem w pierwszej dobie po operacji, jeśli ten jest senny i osłabiony. Daj mu czas się zregenerować.
Jak przygotować legowisko dla psa po operacji?
Zwierzę po operacji powinno móc odpocząć w cichym, ciepłym i bezpiecznym miejscu. Dobrze, by było to jego legowisko ustawione w tym samym miejscu lub w miejscu, które dobrze zna. Ważne, by w pobliżu nie znajdowały się żadne ostre przedmioty lub inne przeszkody, o które pupil mógłby się zranić.
Legowisko wyściel dodatkową poduszką, jeśli uznasz, że nie jest dostatecznie miękkie oraz podkładem higienicznym na wierzchu, który możesz dostać w sklepach zoologicznych i aptekach. Naszykuj też dodatkowy koc. Czworonoga warto przykryć, ponieważ temperatura ciała psa może być nieco niższa po narkozie niż zazwyczaj.
Kiedy karmić psa po operacji?
To zależy. Zazwyczaj nie zaleca się podawać psu jedzenia w dniu po operacji, ponieważ istnieje ryzyko, że pupil zakrztusi się podczas pobierania pokarmu. Dlatego poczekaj z karmieniem do następnego dnia, chyba że lekarz weterynarii zaleci inaczej.
Czy pies może pić wodę po operacji?
Może, a nawet powinien, ale nie od razu, ponieważ istnieje ryzyko, że się zakrztusi podczas pobierania wody z miski. Lekarze weterynarii zalecają, by wstrzymać się z podawaniem wody czworonogom przynajmniej przez 4-8 godzin po operacji lub dłużej, jeśli pies jest wciąż ospały i wymiotuje.
Pies po operacji wymiotuje – czy to normalne?
Tak i nie. W ciągu kilku pierwszych godzin po operacji pies może wymiotować śliną zmieszaną z żółcią. Wymiociny często mają wówczas pienistą konsystencję. Jeśli pupil wymiotował 1-3 razy, jest przytomny, a w wymiocinach nie znajduje się krew ani żadne inne nieprawidłowe domieszki, to najprawdopodobniej nie masz się czym przejmować.
Jeśli lekarz weterynarii poinformował cię, że pupil nie powinien wymiotować, bo np. został zabezpieczony lekami przeciwwymiotnymi, a pupil wymiotuje mimo to, należy niezwłocznie poinformować o tym specjalistę.
Zastanawiasz się jak pomóc wymiotującemu psu? Pies powinien przyjąć pozycję stojącą lub siedzącą podczas wymiotowania i powinien mieć głowę skierowaną ku dołowi. Pupil nie powinien leżeć na boku gdy wymiotuje. Możesz mu pomóc, przytrzymując jego głowę, jeśli ten jest jeszcze bardzo słaby.
Pies po operacji piszczy – czy to normalne?
Zazwyczaj tak. Zwierzęta mogą w ten sposób okazywać ból, dyskomfort po zabiegu i stres, który temu towarzyszy. Może to być także oznaka niezadowolenia z powodu kołnierza ochronnego.
Ubranko pooperacyjne dla psa czy kołnierz dla psa? Co wybrać?
To zależy od typu operacji, której pies został poddany i od indywidualnych preferencji twojego psa. Ubranko po operacji dla psa sprawdzi się np. w przypadku operacji, które wymagały otwarcia jamy brzusznej.
Bawełniane ubranie chroni miejsce cięcia przed wylizywaniem rany przez psa oraz przed zanieczyszczeniami ze środowiska. Niestety, ubranko nie jest wodoodporne, dlatego jeśli pies będzie intensywnie wylizywał skórę w miejscu cięcia, ślina może dotrzeć do rany, a ta w wilgotnym środowisku będzie się gorzej goiła.
Ponadto, cyrkulacja powietrza nawet przez bawełniane ubranko jest utrudniona w porównaniu do niezabezpieczonej ubraniem linii cięcia, a to sprzyja rozwojowi niektórych bakterii i grzybów.
Kołnierz wydaje się być o wiele lepszym rozwiązaniem w porównaniu do ubranka. Jego największym minusem jest ograniczony komfort podczas poruszania się i pobierania pokarmu i wody przez psa.
Zanim czworonóg nauczy się chodzić w kołnierzu może minąć kilka dni.
Rodzaje kołnierzy dla psów:
- plastikowy kołnierz dla psa (twardy kołnierz dla psa) – to najtańsza wersja kołnierza dla psa. Posiada zazwyczaj możliwość regulacji wokół szyi. Jego zaletą jest cena, ale nie tylko. Plastikową powierzchnię można bardzo łatwo i szybko wyczyścić np. z pozostałości karmy dla psa. Niestety, taki kołnierz nie jest wygodny dla pupila i znacznie utrudnia mu poruszanie się, ponieważ jest dłuższy od jego twarzoczaszki.
- dmuchany kołnierz dla psa – jest bardzo lekki po nadmuchaniu, dlatego doskonale sprawdzi się dla wszystkich małych czworonogów oraz tych psów, które zmagają się z przewlekłymi chorobami. Niestety, decydując się na ten typ kołnierza warto zaopatrzyć się w także w specjalne naklejki, które zapobiegną wydostawaniu się powietrza z ewentualnych dziurek, które mogą powstać w wyniku użytkowania kołnierza. Dmuchany kołnierz dla psa jest polecany dla psów np. po operacji jamy brzusznej czy operacji kończyn.
- materiałowy kołnierz dla psa (miękki kołnierz dla psa) – jest bardzo miękki i wygodny. Kołnierz z wypełnieniem posiada zazwyczaj zdejmowany pokrowiec, który można prać w pralce, dzięki czemu utrzymanie kołnierza w czystości nie powinno być bardzo trudnym zadaniem. Taki produkt dostosowuje się do kształtu ciała psa i nie ogranicza jego potrzeby tropienia i węszenia. Możesz też spotkać się z kołnierzem miękkim dla psa, który jest sztywny prawie tak samo, jak plastikowy kołnierz dla psa, ale jest pokryty w całości miękkim i przyjemnym w dotyku materiałem.
Możesz je ściągnąć, gdy zabierasz zwierzę na spacer lub jesteś w stanie go pilnować. Te dodatkowe zabezpieczenia należy stosować we wszystkich przypadkach, gdy nie jesteś w stanie pilnować pupila.
Jak opiekować się psem po kastracji (sterylizacji)?
Psy (samce) po kastracji zazwyczaj szybciej wracają do siebie w porównaniu do samic. Wiąże się to z faktem, że kastracja samców jest zabiegiem szybkim i małoinwazyjnym. Kastracja (sterylizacja) suki wymaga otwarcia jamy brzusznej, a to zawsze wiąże się z koniecznością przecięcia mięśni brzucha, co jest bolesne dla suczki po operacji.
Rekonwalescencja trwa zazwyczaj kilkanaście dni. W zależności od techniki szycia skóry, konieczna może być wizyta u lekarza weterynarii w celu zdjęcia szwów po kilku-kilkunastu dniach od momentu operacji.
Pilnuj, by pupil nie lizał rany po cięciu, ponieważ wilgotne środowisko nie sprzyja procesowi gojenia. W pierwszej dobie po operacji zadbaj, by czworonóg przebywał w ciepłym środowisku i raczej nie zabieraj go na długie spacery.
Sprawdzaj ranę przynajmniej dwa razy dziennie przez kilka pierwszych dni lub częściej, jeśli tak zalecił lekarz weterynarii.
Jeśli obrzęk wokół będzie się utrzymywał przez 3-4 dni, okolica rany będzie zaczerwieniona i ciepła lub z rany będzie wydostawała się krew lub żółta wydzielina, niezwłocznie poinformuj o tym lekarza weterynarii.
Pies po operacji zerwanego więzadła
Okres pooperacyjny po operacji zerwanego więzadła jest prawie tak samo ważny, jak sama operacja. Chodzi tutaj zarówno o pierwsze dni po zabiegu, jak i cały okres rekonwalescencji.
Przez pierwsze dni po zabiegu pies może niechętnie obciążać operowaną kończynę. Wiąże się to oczywiście z bolesnością, która jest normalnym objawem po zabiegu. Pies powinien obciążać kończynę w ciągu kilku-kilkunastu dni po operacji.
Rekonstrukcja więzadła wiąże się z bólem pooperacyjnym, przed którym pies jest zabezpieczony za pomocą leków przeciwbólowych. Lekarz weterynarii udzieli ci wszelkich wskazówek dotyczących ich stosowania.
Przez pierwszą dobę po operacji pies może być ospały i nieswój. Jest to normalne.
Sprawdzaj ranę co kilka godzin przez pierwsze 2-3 dni po operacji. Jeśli zauważysz, że kończyna staje się sina, zaczerwieniona, obrzękła lub z ran wydostaje się duża ilość krwi, poinformuj o tym lekarza weterynarii.
Ruch po operacji zerwanego więzadła musi być ograniczony. Pies nie powinien poruszać się po śliskiej powierzchni, nie powinien też skakać, ani chodzić po schodach. Najlepszym rozwiązaniem jest wyznaczenie obszaru, w którym pies może się poruszać (jeśli masz taką możliwość). Może to być np. ogród ogrodzony płotem za domem lub pokój w mieszkaniu z kuwetą dla psa.
Dobrym pomysłem jest też korzystanie z kojca lub klatki kennelowej dla psa, gdy nie masz czasu pilnować czworonoga. Takie rozwiązanie sprawdzi się np. w nocy, ale tylko dla psów, które zostały wcześniej przyzwyczajone do klatki.
Zaleca się, by ograniczać psu ruch nawet przez 4-6 tygodni po operacji lub dłużej, jeśli lekarz weterynarii tak zalecił. Oznacza to między innymi zakaz spuszczania czworonoga ze smyczy na spacerach.
