Lizanie przez psa jest zagadnieniem złożonym, ale również naturalnym psim odruchem. Chcesz wiedzieć dlaczego pies liże Cię po twarzy rękach lub liże podłogę? Przeczytaj!
Dlaczego pies mnie liże?
Szczegółowo o przyczynach tego, dlaczego pies liże właściciela, pisaliśmy tutaj, warto jednak przypomnieć w skrócie. Istnieje bardzo wiele możliwości. Jeśli chcesz mieć pewność, dlaczego pies liże Ciebie lub inne osoby z jego otoczenia, musisz bacznie obserwować sytuację.
Pies liże z sympatii
Często jest tak, że psiak liże człowieka - właściciela lub inne znane mu, bliskie osoby - po prostu z sympatii, okazując w ten sposób radość ze spotkania (gdy np. wracasz z pracy do domu). Im dłuższa była rozłąka, tym zazwyczaj ekscytacja z ponownego spotkania jest większa i lizanie bardziej intensywne. Tylko od Ciebie zależy, czy pozwolisz czworonożnemu przyjacielowi na takie zachowania, czy nie. Pamiętaj jednak o tym, aby trwać konsekwentnie w danym postanowieniu.
Pies liże, bo... w ten sposób zbiera dane
Nie możesz zapominać o tym, że lizanie pełni również funkcję informacyjną. Pies liżąc, „zbiera dane” na temat osoby lizanej. Dzięki temu zabiegowi może łatwo ocenić, jaki owa osoba ma nastrój i nastawienie, czy warto zachęcić ją do zabawy, czy lepiej się oddalić. Zdarza się, że pies Cię liże, bo… ładnie pachniesz. Nie chodzi jednak o zapach najlepszych perfum, ale raczej np. o schabowego lub inne pyszności, które przed chwilą zjadłeś i być może nie do końca dobrze wytarłeś usta – dla psa to szansa, aby „załapać się na resztki”.
Lizanie uspokaja psa
Czworonóg liże także z innych powodów, przykładowo po to, aby obniżyć napięcie i „udobruchać” Cię, jeśli wyczuwa napięcie u Ciebie, bo np. właśnie przed chwilą został za coś skarcony. Ponadto lizanie może być próbą zwrócenia na siebie uwagi lub/i zachęcenia do wspólnej zabawy.
Warto pamiętać, że lizanie, podobnie jak np. węszenie, jest dla psa czynnością bardzo przyjemną, uspokajającą i relaksującą, dlatego może on lizać dla samego lizania, z nudy, braku zajęcia, by umilić sobie samotne chwile. O ile lizanie np. jako rytuał powitalny jest jak najbardziej naturalnym i "bezpiecznym" zachowaniem, o tyle notoryczne lizanie może przerodzić się w problem natury behawioralnej, o czym szerzej poniżej.
Dlaczego pies wszystko liże?
Wiele osób zastanawia się, dlaczego pies liże podłogę, ścianę, pościel lub inne przedmioty, które teoretycznie nie nadają się ani do lizania, ani do zjedzenia… Podstawą jest obserwacja pupila. Jeśli sporadycznie zdarza się, że poliże coś poza pysznym jedzeniem, nie ma powodów do obaw. Na pościeli jest Twój zapach, na podłogę, dywan lub nawet na ścianę mogło przypadkowo skapnąć jedzenie, którego Ty nawet nie zauważysz, ale pies szybko je wyczuje.
Psy, a w szczególności szczenięta, niemal wszystko liżą i gryzą w celach poznawczych. Nie ma w tym nic złego, o ile sytuacja nie zaczyna nosić znamion fiksacji. Jeżeli jednak pies natrętnie liże wszystko, co tylko znajdzie się w zasięgu jego pyska, czas skonsultować tę kwestię z behawiorystą zwierzęcym. Czym innym jest bowiem np. okazywanie przywiązania poprzez lizanie po twarzy właściciela, który dopiero wrócił do domu, a czymś zupełnie innym jest kompulsywne lizanie wszystkiego, co znajduje się w zasięgu psiego pyska.
Dlaczego pies liże łapy?
Lizanie łap może świadczyć o problemie behawioralnym, ale nie musi. Jest ono formą dbałości o psią higienę i jeśli ogranicza się tylko do niej, jest to zachowanie zupełnie normalne i naturalne. Ponadto, podobnie jak lizanie innych części ciała lub przedmiotów, może być strategią radzenia sobie psa ze stresem, frustracją i nudą.
Poważny problem zaczyna się wówczas, gdy lizanie łap staje się niezwykle uporczywe, długotrwałe, impulsywne. Niektóre psy potrafią wylizywać łapy tak zawzięcie, że doprowadza to nie tylko do utraty sierści, ale też... ran! Wówczas konieczna jest wizyta zarówno u behawiorysty, jak i w gabinecie weterynaryjnym, gdyż rana może zostać zanieczyszczona bakteriami czy innymi chorobotwórczymi czynnikami.
Przyczyną lizania łap może być alergia. Jeśli łapy swędzą i pieką, pies będzie próbował ulżyć sobie, podgryzając je i wylizując. Jeżeli Twój pupil wylizuje łapy, zwróć uwagę, kiedy to robi. Jeśli sytuacja ta powtarza się szczególnie np. po powrocie ze spaceru, udaj się z nim do lekarza w celu zrobienia badań, bo być może cierpi na alergię na pyłki traw etc. Może też mieć alergię pokarmową. Co ważne, wbrew powszechnie panującej opinii, alergie pokarmowe częściej objawiają się właśnie problemami skórnymi niż np. biegunką czy wymiotami!
Dlaczego pies liże się pod ogonem?
Wiele osób może uznawać widok psa liżącego się pod ogonem za mało atrakcyjny, jednak faktem jest, że pies – o ile nie mamy do czynienia z problemami o podłożu fizycznym bądź psychicznym – w ten sposób dba o higienę.
Nie ma innej możliwości, zatem czyni to właśnie tak. Jeśli natomiast sytuacja ta jest nagminna i ewidentnie jest to coś więcej niż tylko zwykła troska o czystość, musisz udać się do lekarza. Istnieje wiele powodów, dla których czworonóg liże się pod ogonem, m.in. problem z gruczołami okołoodbytowymi, pasożyty, alergie (wywołujące pieczenie i swędzenie).
Po wykluczeniu tych przypadłości ponownie pozostaje konsultacja behawioralna. Może bowiem okazać się, że pies liże się pod ogonem ze stresu. Jak zaś zostało już nadmienione, lizanie jest czynnością bardzo uspokajającą, która pozwala psu obniżyć napięcie. Niestety, biorąc pod uwagę to, że pies liżąc uporczywie, może zrobić sobie krzywdę, nie jest to strategia radzenia sobie, na którą opiekun powinien przyzwalać.
Nie panikuj, obserwuj!
Lizanie u psa to czynność naturalna, która w większości przypadków nie świadczy o żadnym problemie, ale o tym, że pies po prostu… jest psem! Nie możesz więc karcić psa za nie i uniemożliwiać mu go. W ten sposób to Ty stworzysz problem, z którym przyjedzie Ci się borykać, narażając jednocześnie psa na stres i niszcząc wypracowaną relację. Nie popadaj zatem w przesadę i nie nadinterpretuj każdego machnięcia językiem. Niemniej obserwuj i w razie potrzeby skonsultuj.
Ponad wszystko natomiast zapewnij swojemu pupilowi spokojne, przewidywane środowisko, zatroszcz się o jego wszystkie potrzeby (nie zachcianki!), zadbaj o jego dobrostan. Im lepiej to zrobisz, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że będzie musiał „na własną łapę”, niekoniecznie właściwie, odreagowywać stresy dnia codziennego, wpędzając się tym samym w poważne zaburzenia behawioralne.
Pies liże właściciela po twarzy – czy to bezpieczne?
Gdyby lizanie przez psa, bez wyjątku, wiązałoby się ze śmiertelnym niebezpieczeństwem, ludzie... po prostu nie mieliby psów! Natomiast faktem jest, że czynności tej raczej nie można określić mianem higienicznej.
Psia ślina może być nośnikiem wielu drobnoustrojów. Dlatego, jeśli pies zje coś w trakcie spaceru i chwilę później poliże opiekuna np. w miejscu na ciele, na którym jest rana, istnieje prawdopodobieństwo zakażenia. O szczególną higienę powinny dbać przede wszystkim osoby zmagające się z obniżoną odpornością. I one jak najbardziej mogą posiadać psa, ale w ich przypadku lepiej zastąpić formę okazywania uczuć, jaką jest lizanie przez psa, czymś innym, bezpieczniejszym i bardziej higienicznym.
Pies liże człowieka – pozwalać czy nie?
Wiesz już, że lizanie opiekuna po twarzy czy rękach jest najczęściej oznaką sympatii i przywiązania czworonoga. Jeśli ta forma wyrażania uczuć Ci nie przeszkadza, możesz na nią pozwalać. Pamiętaj jednak o tym, aby konsekwentnie trzymać się podjętej decyzji! Jeśli raz pozwolisz psu na to, wręcz będziesz go do tego zachowania zachęcać, okazywać radość, a innym razem, mając np. zły humor, zganisz go, możesz poważnie nadszarpnąć Wasze relacje i zburzyć psie poczucie bezpieczeństwa.
A co z innymi ludźmi? Możesz pozwalać psu na lizanie innych ludzi wyłącznie wówczas, gdy nie mają oni nic przeciwko temu. Musisz mieć świadomość tego, że nie każdy będzie miał ochotę na tego rodzaju czułości z Twoim psem. Uszanuj to!
Podsumowanie
Lizanie przez psa, czy to człowieka, innego psa, swoich łap bądź różnych przedmiotów, jest w większości przypadków zachowaniem zupełnie naturalnym, które pozwala okazać emocje, zebrać informacje czy odstresować się. Jeżeli jednak zauważysz, że czynność ta wykracza poza naturalny stan, jest uporczywa i nagminna, koniecznie skonsultuj się z lekarzem weterynarii i behawiorystą zwierzęcym. Nie zwlekaj, gdyż im bardziej zachowanie będzie utrwalane, tym trudniej je wyeliminować!
